Նաինա Ելցինա

	Նաինա Ելցինա;
Կրթություն՝	Ուրալի պետական տեխնիկական համալսարան և Ուրալի դաշնային համալսարան
Մասնագիտություն՝	քաղաքական գործիչ, ճարտարագետ և քաղինժեներ
Դավանանք	Ռուս ուղղափառ եկեղեցի և ուղղափառություն
Ծննդյան օր	մարտի 14, 1932 (92 տարեկան)
Ծննդավայր	Q18803764?, Շարլիկսկի շրջան, Միջինվոլգյան երկրամաս, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Ռուսաստան
Ի ծնե անուն	ռուս.՝ Анастасия Иосифовна Гирина
Ամուսին	Բորիս Ելցին
Զավակներ	Տատյանա Յուշաշևա և Elena Yeltsina?
Պարգևներ
Naina Yeltsina

Նաինա Ելցինա (ռուս.՝ Наи́на (Анастаси́я) Ио́сифовна Е́льцина, մարտի 14, 1932(1932-03-14), Q18803764?, Շարլիկսկի շրջան, Միջինվոլգյան երկրամաս, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), Ռուսաստանի առաջին նախագահ Բորիս Ելցինի կինը, Ռուսաստանի առաջին տիկինը 1991-1999 թվականներին։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1932 թվականի մարտի 14-ին Իոսիֆ Ալեքսեևիչ (1910-1966) և Մարիա Ֆեոդորովնա (1910-1994) Գիրինների ընտանիքում։ Նա վեց երեխաներից ավագն էր Գիրինների ընտանիքում^[1]։ Ծնունդի ժամանակ նրան կոչել են Անաստասիա, բայց բոլորը նրան անվանել են Նայա կամ Նաինա^[2]։ Երբ սկսեց աշխատել, բոլորը սկսեցին նրան անունով և հայրանունով դիմել։ 25 տարեկանում պաշտոնապես անունը փոխեց Նաինա, քանի որ չէր կարողանում հարմարվել «Անաստասիա Իոսիֆովնա» դիմելաձևին։

1955 թվականին ավարտել է Ուրալի Ս․ Կիրովի անվան պոլիտեխնիկական ինստիտուտի շինարարական ֆակուլտետը «ինժեներ-շինարարի» մասնագիտությամբ։ Այնտեղ էլ ծանոթացել է ապագա ամուսնու՝ Բորիս Ելցինի հետ, նրանք ամուսնացել են բուհն ավարտելուց որոշ ժամանակ անց։ Մինչև 1985 թվականը աշխատել Է Սվերդլովսկի մարզի մաքրման կառույցների նախագծող։

1955-1956 թվականներին՝ ինժեներ-շինարար, վարպետ Օրենբուրգի Ջրմուղ կոյուղու տրեստի արտադրական բաժնում^[1]։

1956-1985 թվականներին՝ նախագծի գլխավոր ինժեներ, ապա «ջրմուղկոյուղի» ինստիտուտի խմբի ղեկավար, 55 տարեկանում անցել է թոշակի^[1]։

1985 թվականից ապրում է Մոսկվայում։

2008 թվականից նա նախագահական կենտրոնի հոգաբարձուների խորհրդի անդամ է, ակտիվորեն մասնակցում է Բորիս Ելցինի հիշատակին նվիրված միջոցառումներին^[1]։

2017 թվականին Նաինա Ելցինան Ելցինի ժառանգության նախագահական կենտրոնում, իսկ հետո Մոսկվայում ներկայացրել է իր «անձնական կյանք» հուշագրությունների գիրքը^[1]^[3]^[4]։

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հայր՝ Ջոզեֆ Ալեքսեևիչ Գիրին (1910-1966)^[5]
Մայր՝ Մարիա Ֆեդորովնա Գիրինա (1910-1994)^[5]
Եղբայրներ՝ Լեոնիդ Գիրին, Անատոլի Գիրին, Վլադիմիր Գիրին, Վիտալի Գիրին
Քույր՝ Ռոզա^[5]

1956 թվականին ամուսնացել է Բորիս Ելցինի հետ։

Միխայիլ Պոլտորանինը պնդում է, որ Ելցինի կինը ազդել է երկրի ղեկավարության կադրային քաղաքականության վրա^[6]։

Դուստրեր՝

Ելենա Օկուլովա (ծնվել է 1957 թվականի օգոստոսի 21-ին), ամուսնացել է Վալերի Օկուլովի հետ
Տատյանա Յումաշևա (ծնվել է 1960 թվականի հունվարի 17-ին), ամուսնացել է Վալենտին Բորիսովիչ Յումաշևի հետ

Թոռներ

Ելենայի երեխաները՝ Եկատերինա Օկուլովա (1979 թվականի հոկտեմբերի 10) և Մարիա Ժիլենկովա-Օկուլովա (1983 թվականի մարտի 31), Իվան Օկուլով (1997 թվականի հոկտեմբերի 28)
Տատյանայի երեխաները՝ Բորիս Ելցին (1981 թվականի փետրվարի 19), Գլեբ Դյաչենկո (1995 թվականի օգոստոսի 30), Մարիա Յումաշեւա (2002)

Ծոռներ

Ալեքսանդր Օկուլով (1999 թվականի հուլիսի 22) (Եկատերինա Օկուլովայի որդին)
Միխայիլ (2005) և Ֆյոդոր (2006) (Մարիա Ժիլենկովայի թոռնուհու՝ Օկուլովայի և նրա ամուսնու՝ գործարար Միխայիլ Ժիլենկովի երեխաները)^[7]

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սուրբ մեծ նահատակ Եկատերինայի շքանշան (2017 թվականի մարտի 14)՝ հասարակական նշանակալի մարդասիրական ծրագրերի իրականացման գործում ունեցած մեծ ավանդի և բարեգործական գործունեություն ծավալելու համար^[8]։
1999 թվականին արժանացել է «Օլիվեր» միջազգային մրցանակի՝ «մարդասիրության համար»։ Մրցանակը շնորհվում է «Ֆրենք» մանկական միջազգային օգնության հիմնադրամի կողմից։
2005 թվականին արժանացել է «Օլիմպիա» ազգային մրցանակի «պատիվ և արժանապատվություն» անվանակարգում։ Սա Ռուսաստանի միակ մրցանակն է, որով նշվում են քաղաքականության, բիզնեսի, գիտության, արվեստի և մշակույթի ականավոր ժամանակակիցների ձեռքբերումները^[9]։

Մատենագիտություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Наина Ельцина Личная жизнь / Под ред. Людмилы Телень. — М.: Синдбад, 2017. — 352 с. — 10 000 экз. — ISBN 978-5-906837-53-0

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Биография Наины Ельциной // ՌԻԱ Նովոստի
↑ Б. Н. Ельцин. Исповедь на заданную тему. — М.: Советско-британская творческая ассоциация «Огонёк» — «Вариант», 1990.
↑ Наина Ельцина читает фрагменты своих мемуаров // Анонс Ельцин-Центра, январь 2017.
↑ Наина Ельцина представляет мемуары «Личная жизнь» // Анонс Ельцин-Центра, июль 2017.
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 Наина Иосифовна Гирина (Ельцина) р. 14 март 1932 — Родовод
↑ Сирин Л. (2011 թ․ դեկտեմբերի 8). «Михаил Полторанин: Ельцину было все равно, какое государство возглавлять». Фонтанка.ру. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ օգոստոսի 26-ին. Վերցված է 2013 թ․ օգոստոսի 20-ին.
↑ У Ельцина появился третий правнук
↑ Указ Президента Российской Федерации от 14 марта 2017 года № 111 «О награждении орденом Святой великомученицы Екатерины Ельциной Н. И.»
↑ «Наина Ельцина за честь и достоинство награждена премией «Олимпия»». Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ նոյեմբերի 24-ին. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 11-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Նաինա Ելցինա» հոդվածին։

[ria-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Биография Наины Ельциной // ՌԻԱ Նովոստի

[ispoved-2] Б. Н. Ельцин. Исповедь на заданную тему. — М.: Советско-британская творческая ассоциация «Огонёк» — «Вариант», 1990.

[3] Наина Ельцина читает фрагменты своих мемуаров // Анонс Ельцин-Центра, январь 2017.

[4] Наина Ельцина представляет мемуары «Личная жизнь» // Анонс Ельцин-Центра, июль 2017.

[autogenerated4-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 Наина Иосифовна Гирина (Ельцина) р. 14 март 1932 — Родовод

[6] Сирин Л. (2011 թ․ դեկտեմբերի 8). «Михаил Полторанин: Ельцину было все равно, какое государство возглавлять». Фонтанка.ру. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ օգոստոսի 26-ին. Վերցված է 2013 թ․ օգոստոսի 20-ին.

[7] У Ельцина появился третий правнук

[8] Указ Президента Российской Федерации от 14 марта 2017 года № 111 «О награждении орденом Святой великомученицы Екатерины Ельциной Н. И.»

[9] «Наина Ельцина за честь и достоинство награждена премией «Олимпия»». Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ նոյեմբերի 24-ին. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 11-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]