Յուրի Տրուտնև

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Յուրի Տրուտնև
 
Կուսակցություն՝ Միասնական Ռուսաստան
Կրթություն՝ State National Research Polytechnical University of Perm?
Մասնագիտություն՝ քաղաքական գործիչ և ավտոարշավորդ
Ծննդյան օր մարտի 1, 1956(1956-03-01) (68 տարեկան)
Ծննդավայր Պերմ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն  Ռուսաստան
 
Պարգևներ
«Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» 4-րդ աստիճանի շքանշան Պատվո շքանշան Stolypin Medal, 1st class Stolypin Medal, 2nd class Պատվո շքանշան
և Ռուսաստանի Դաշնության կառավարության պատվոգիր

Յուրի Տրուտնև (ռուս.՝ Юрий Петрович Трутнев, մարտի 1, 1956(1956-03-01), Պերմ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), ռուս պետական գործիչ։ Ռուսաստանի Դաշնության կառավարության նախագահի տեղակալ, 2013 թվականի օգոստոսի 31-ից Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի լիազոր ներկայացուցիչ Հեռավոր Արևելյան դաշնային շրջանում։

Ռուսաստանի բնական պաշարների և բնապահպանության նախարար (2004-2012)։ Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի օգնական (2012-2013)։ Ռուսաստանի Դաշնության 1-ին դասի պետական իսկական խորհրդական (2012)։ «Միասնական Ռուսաստան» Համառուսաստանյան քաղաքական կուսակցության բարձրագույն խորհրդի անդամ[1]։ Ռուսաստանի մարտարվեստների միության համանախագահ[2], Ռուսաստանի Կիոկուսինկայ ասոցիացիայի նախագահության նախագահ[3], Համաշխարհային միության համանախագահ[4]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1956 թվականի մարտի 1-ին Պոլազնա գյուղում[5], Մոլոտովից ոչ հեռու (այժմ՝ Պերմ) նավթագործների ընտանիքում[6]։

1978 թվականին ավարտել է Պերմի պոլիտեխնիկական ինստիտուտի Լեռնային ֆակուլտետը լեռնային ինժեների մասնագիտությամբ։

1978 թվականին ինստիտուտի ավարտից հետո ընդունվել է Պերմի նավթային արդյունաբերության գիտահետազոտական և նախագծային ինստիտուտ։

1981-1986 թվականներին գտնվել է կոմերիտական աշխատանքում։ Աշխատել է որպես հրահանգիչ Վլկեմ Պերմի քաղաքային կոմիտեում։

1986-1988 թվականներին գլխավորել է Պերմի մարզային Գործկոմի սպորտի հարցերով կոմիտեն։

1988 թվականին Տրուտնևը գործընկերների հետ ստեղծեց «Կոնտակտ» կոոպերատիվը, որը զբաղվում էր սպորտային Մարզասարքերի մշակմամբ և արտադրությամբ, մարզասարքերն իրացվում էին հիմնականում տարբեր պետական կազմակերպություններում[6]։ 1990 թվականին գլխավորել է կոոպերատիվի հիման վրա ստեղծված «Էքս Լիմիթեդ» ընկերությունը։ 1996 թվականին դարձել է դրա նախագահը։ Բացի մարզասարքերի առևտրից, Տրուտնևը զբաղվում էր Ֆիզկուլտուրնիկների բրիգադում ուժայինների հյուրախաղերի կազմակերպմամբ, ներկրված ավտոմեքենաների վաճառքով և շվեյցարական «Nestlé» շոկոլադի մատակարարումներով, որոնք նա իրականացնում էր Օլեգ Չիրկունովի հետ համատեղ, որն այն ժամանակ աշխատում էր Շվեյցարիայում ՌԴ առևտրային ներկայացուցչությունում[5][6]։

1994 թվականին ընտրվել է Պերմի մարզի և Պերմի քաղաքային դումայի Օրենսդիր ժողովի պատգամավոր։ Օրենսդիր ժողովում գլխավորել է տնտեսական քաղաքականության և հարկերի կոմիտեն[6]։

1996 թվականի դեկտեմբերին ընտրվել է Պերմի քաղաքապետ՝ ստանալով ընտրողների ձայների 61 տոկոսը։

2000 թվականին դեկտեմբերին ընտրվել է Պերմի մարզի նահանգապետ[7]։ Քվեարկության առաջին փուլում հաղթանակ է տարել գործող նահանգապետ Գենադի Իգումնովի նկատմամբ՝ ստանալով ընտրողների ձայների 51 տոկոսը։ Մամուլի տեղեկությունների համաձայն՝ Տրուտնևին ընտրություններում աջակցություն է ցուցաբերել գործարար համայնքը, այդ թվում՝ Դմիտրի Ռիբոլովլևը և Անդրեյ Կուզյաևը[6]։

2003 թվականի մայիսի 24-ից դեկտեմբերի 19-ը եղել է Ռուսաստանի Դաշնության Պետական խորհրդի նախագահության անդամ[8][9]։

2004 թվականի մարտի 9-ին Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի հրամանագրով նշանակվել է Միխայիլ Ֆրադկովի կառավարությունում բնական պաշարների նախարար։ 2004 թվականի մայիսին Ռուսաստանի Դաշնության նախագահ Վլադիմիր Պուտինի՝ հաջորդ ժամկետով ընտրված նախագահի պաշտոնը ստանձնելուց հետո կրկին նշանակվել է Ռուսաստանի Դաշնության բնական պաշարների նախարարի պաշտոնում։

2012 թվականի մայիսի 22-ին նշանակվել է Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի օգնական։ Պարտականություններով նշանակվել է պետական խորհրդի կուրսավորումը։ 6-րդ գումարման Պետական դումայի պատգամավորի մանդատը զիջել Է միլիարդատեր Անատոլի Լոմակինին[10]։

2013 թվականի օգոստոսի 31-ին նշանակվել է Ռուսաստանի Դաշնության կառավարության նախագահի տեղակալ՝ Հեռավորարևելյան դաշնային օկրուգում Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի լիազոր ներկայացուցիչ[11]։ Այդ պաշտոնում վերանշանակվել է 2018 թվականի մայիսի 18-ին և 2020 թվականի հունվարի 21-ին Ռուսաստանի Դաշնության նոր կառավարության ձևավորման ժամանակ[12]։

Սեփականություն և եկամուտներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2009 թվականին և 2012 թվականին բացարձակ ռեկորդ է սահմանել անձնական եկամուտների գծով ՌԴ կառավարության անդամների շրջանում։ Պաշտոնական հայտարարագրի համաձայն՝ 2009 թվականին հարստացել է 155 միլիոն 93 հազար ռուբլով[13], 2012 թվականին ստացել է ավելի քան 210 միլիոն ռուբլի եկամուտ[14]։/

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ամուսնացած է, ունի երեք որդի և երկու դուստր[15]։

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • «Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» IV աստիճանի շքանշան (2016 թվականի մարտի 2), պետության առջև ունեցած մեծ վաստակի և երկարամյա բարեխիղճ աշխատանքի համար[16]
  • Պատվո շքանշան (1998 թվականի հունիսի 8), Պերմ քաղաքի սոցիալ-տնտեսական զարգացման գործում ներդրած մեծ ավանդի, երկարամյա բարեխիղճ աշխատանքի համար[17]
  • Ռուսաստանի Դաշնության կառավարության պատվոգիր (2006 թվականի մարտի 1), բնօգտագործման և շրջակա միջավայրի պահպանության բնագավառում ունեցած վաստակի համար[18]
  • Պ․ Ա․ Ստոլիպինի II աստիճանի մեդալ (2011 թվականի մարտի 1), երկրի սոցիալ-տնտեսական զարգացման ռազմավարական խնդիրների լուծման գործում ունեցած վաստակի, այդ թվում՝ Ռուսաստանի Դաշնության կառավարության երկարաժամկետ նախագծերի իրականացման համար[19]
  • Պատվո շքանշան (Հարավային Օսիա, 2009 թվականի հունիսի 1), ժողովուրդների միջև բարեկամության և համագործակցության հարաբերությունների զարգացման և ամրապնդման գործում անձնական մեծ ներդրման, Հարավային Օսիայի Հանրապետությունում էկոլոգիական իրադրության բարելավման, նրա բնական ռեսուրսների յուրացման և օգտագործման գործընթացներին ակտիվ աջակցության և օսական ժողովրդին հումանիտար աղետի հետևանքների վերացման գործում օգնություն ցուցաբերելու համար[20]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Высший совет Всероссийской политической партии «Единая Россия».(չաշխատող հղում) Официальный сайт партии «Единая Россия»
  2. «Высший совет Российского Союза боевых искусств».
  3. «Президиум Ассоциации Киокусинкай России».
  4. Высший совет Всемирного Союза Кёкусин
  5. 5,0 5,1 Сергей Мулин (9.9.2013). «Резкий кадр». Огонёк № 35. Վերցված է 2013 թ․ սեպտեմբերի 9-ին.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Василий Тимирязев (28.05.2012). «Опыты на природе». Компания. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ սեպտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2013 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  7. https://www.newsko.ru/articles/nk-203510.html
  8. Распоряжение Президента Российской Федерации от 24.05.2003 г. № 269-рп «О президиуме Государственного совета Российской Федерации»
  9. Распоряжение Президента Российской Федерации от 19.12.2003 г. № 606-рп «О президиуме Государственного совета Российской Федерации»
  10. «Миллиардер Анатолий Ломакин стал депутатом Госдумы». Forbes. 22.8.2012. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2012 թ․ դեկտեմբերի 23-ին.
  11. Указ Президента Российской Федерации от 31.08.2013 г. № 692 «О Заместителе Председателя Правительства Российской Федерации — полномочном представителе Президента Российской Федерации в Дальневосточном федеральном округе»
  12. Указ Президента Российской Федерации от 18.05.2018 г. № 228 «О Заместителе Председателя Правительства Российской Федерации — полномочном представителе Президента Российской Федерации в Дальневосточном федеральном округе»
  13. ДНИ.РУ ИНТЕРНЕТ-ГАЗЕТА ВЕРСИЯ 5.0 / Сколько зарабатывают российские министры
  14. Трутнев лидирует среди кремлёвских чиновников по доходам за 2012 год
  15. Юлия Говорун (28.01.2010). ««Нельзя продать — и забыть», — Юрий Трутнев, министр природных ресурсов и экологии». Ведомости. Վերցված է 2013 թ․ սեպտեմբերի 9-ին.
  16. Указ Президента Российской Федерации от 2 марта 2016 года № 93 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»
  17. Указ Президента Российской Федерации от 8 июня 1998 г. № 687
  18. Распоряжение Правительства Российской Федерации от 1 марта 2006 г. № 271-р
  19. «Распоряжение от 1 марта 2011 г. № 305-р».
  20. «Минприроды России поможет сохранить экологию Южной Осетии». Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2020 թ․ ապրիլի 9-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Յուրի Տրուտնև» հոդվածին։