Կճուճ

Դասական կճուճ

Կճուճ, խեցեգործության զարգացման հետ, սկսած էնեոլիթից, կավե ամանների մեջ կճուճները զգալի քանակ են կազմում։ Կճուճների վրա, ժողովրդական պատկերացումներին համապատասխան, արվել են զանազան նախշեր (բուսական, երկրաչափական, ալիքաձև, կենդանիների, մարդկանց վերադիր և փորանախշ պատկերներ, պաշտամունքային խորհրդանշաններ և այլն), որոնց մի մասն ունեցել են զուտ դեկորատիվ նշանակություն։ Կճուճների բազմազան ձևերը կապված են սովորությունների, օգտագործման համեմատաբար հարմար եղանակների, տերիտորիալ և ազգագրական առանձնահատկությունների հետ։ Կճուճները սովորաբար լինում են երկկանթ (թոնրի մեջ իջեցնելու, կրակի վրա դնելու և այլնի համար), երբեմն՝ քառականթ, միականթ, առանց կանթի (հիմնականում՝ մթերքներ պահելու համար)։

Վիքիբառարան

Ընթերցե՛ք «կճուճ» բառի բացատրությունը Հայերեն Վիքիբառարանում։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 5, էջ 487)։