Jump to content

Ծարիրաջրածին

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ծարիրաջրածին
Изображение химической структуры
Քիմիական բանաձևH₃Sb
Մոլային զանգված2,1E−25 կիլոգրամ[1] գ/մոլ
Իոնիզացման էներգիա9,51 ± 0,01 Էլեկտրոն-վոլտ[2] և 1,5E−18 ջոուլ[3] կՋ/մոլ
Հալման ջերմաստիճան−126 ± 1 ℉[2] և −88 °C[3] °C
Եռման ջերմաստիճան−1 ± 0 ℉[2] և −17 °C[3] °C
Գոլորշու ճնշում1 ± 1 մթնոլորտ[2]
Քիմիական հատկություններ
Դիպոլ մոմենտ4,0E−31 Կլ·մ[3]
Դասակարգում
CAS համար7803-52-3
PubChem9359
EINECS համար620-578-3
SMILES[SbH3]
ЕС620-578-3
RTECSWJ0700000
ChEBI8992
IDLH25,5 ± 0,1 mg/m³[2]
Եթե հատուկ նշված չէ, ապա բոլոր արժեքները բերված են ստանդարտ պայմանների համար (25 °C, 100 կՊա)

Ծարիրաջրածին, ստիբին, , ծարիրի ջրածնական միացություն։ Անգույն, հեշտ բոցավառվող, խեղդող հոտով գազ է։

Ֆիզիկական հատկություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Խտությունը 2200 կգ/մ³ է (-17 °C-ում), հալման ջերմաստիճանը՝ -88 °C, եռմանը՝ -18 °C։ Վատ է լուծվում ջրում, լավ՝ օրգանական լուծիչներում։ 2000-ում արագ տրոհվում է՝ առաջացնելով ջրածին և ծարիր։ Ստացվում է ծարիրի համաձուլվածքների (Zn-ի կամ Mg-ի հետ) վրա նոսր թթուներով ազդելիս, ինչպես նաև բարձր ճնշման տակ -ը ջրածնով վերականգնելիս։ Կիրառվում է որպես ֆումիգանտ՝ գյուղատնտեսական վնասատուների դեմ պայքարելու համար։ Թունավոր է, ախտահարում է կենտրոնական նյարդային համակարգը և արյունը։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]


Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 5, էջ 121