Էստելա Բարնես դե Կարլոտտո
| Էստելա Բարնես դե Կարլոտտո իսպ.՝ Enriqueta Estela Barnes de Carlott | |
|---|---|
 Էստելա Բարնես դե Կարլոտտոն Փարիզում, Ֆրանսիա | |
| Ծնվել է | հոկտեմբերի 22, 1930 |
| Ծննդավայր | Բուենոս Այրես, Արգենտինա |
| Քաղաքացիություն |  Արգենտինա |
| Ազգություն | արգենտինացի |
| Մասնագիտություն | մարդու իրավունքների պաշտպան |
| Ամուսին | Գուիդո Կարլոտտո |
| Զբաղեցրած պաշտոններ | պրոֆեսոր |
| Պարգևներ և մրցանակներ | |
| Անդամություն | Պլասա դե Մայոյի տատիկներ[2][3] |
| Երեխաներ | Ռեմո Կառլոտո և Laura Carlotto?[4] |
 Estela de Carlotto Վիքիպահեստում | |
Էստելա Բարնես դե Կարլոտտո (իսպ.՝ Enriqueta Estela Barnes de Carlotto, հոկտեմբերի 22, 1930, Բուենոս Այրես, Արգենտինա), արգենտինացի իրավապաշտպան, «Պլասա դե Մայո»-ի տատիկների ղեկավարը[5][6]։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Էնրիկետա Էստելա Բուրնեսը (հետագայում՝ Էստելա Բարնես դե Կարլոտտո) ծնվել է 1930 թվականին Արգենտինայի մայրաքաղաք Բուենոս Այրեսում՝ անգլիական ծագումով ընտանիքում։
1940 թվականին նա իր ընտանիքի հետ տեղափոխվել է Լա Պլատա, իսկ 1950 թվականից դարձել տեղի հիմնական դպրոցներից մեկի ուսուցիչ։
Նա դասավանդել է Բրենդսենում, իսկ ավելի ուշ նաև Լա Պլատայում, որտեղ նա ի վերջո դարձել է դպրոցի տնօրենը։ Այնտեղ նա ամուսնացել է Գուիդո Կարլոտտոյի հետ, ով եղել է տեղի խանութներից մեկի սեփականատերը։ Իրենց ամուսնական կյանքի ընթացքում ունեցել են չորս երեխաներ։
Նրա մի դուստրը՝ Լաուրա Էստելա Կարլոտտոն եղել է Լա Պլատայի պետական համալսարանի պատմության ֆակուլտետի ուսանող և պերոնիստների երիտասարդական շարժման անդամ։
Էստելա Բարնես դե Կարլոտտոն ակտիվ գործունեություն է ծավալում որպես իրավապաշտպան և տարբեր քաղաքական հարթակներում պաշտպանում արգենտինացի և իսպանախոս կանանց շահերը։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ https://www.bbc.com/news/world-34745739
- ↑ Lanata J. 10 K (իսպ.): Datos y hechos en los años de la grieta — Buenos Aires: 2014. — P. 107. — 584 p. — ISBN 978-950-49-3903-0
- ↑ Wiñazki N. Fueron por todo: Historia secreta de la Argentina K — 3 — P. 340. — ISBN 978-950-07-5728-7
- ↑ https://www.abuelas.org.ar/caso/montoya-carlotto-ignacio-322
- ↑ El Monitor (Ministerio de Educación): La larga lucha contra el silencio Արխիվացված 2011-06-29 Wayback Machine (Իսպաներեն)
- ↑ Shapira, Valeria (2006 թ․ նոյեմբերի 26). «A solas con Carlotto» (Spanish). LNR (Sunday supplement of La Nación). Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 3-ին. Վերցված է 2016 թ․ մայիսի 10-ին. «Un enorme crucifijo cuida el sueño de Estela sobre la cama matrimonial. Su marido, Guido, falleció hace 5 años. Era diabético y tenía Parkinson. (...) El apellido Barnes es inglés. Nunca me explicaron bien si siempre fue Barnes, o si con las invasiones inglesas vinieron los Warnes y transformaron la W en B. Porque a los ingleses, ¿quién los quería? Mi mamá tenía directamente sangre inglesa de padre y de madre. Ella era de apellido materno D'Alkaine y el papá, Wauer. Le decíamos May.»
{{cite news}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Margulis, Alejandro: Estela de Carlotto, presidenta de Abuelas de Plaza de Mayo Արխիվացված 2008-02-02 Wayback Machine (իսպ.)
- «Avisos Fúnebres». El Día. 2001 թ․ հոկտեմբերի 24.
- «París cuenta con un Jardín Madres y Abuelas Plaza de Mayo». Radio Rebelde. 2008 թ․ ապրիլի 14.
- «Abrazar a Susú es como abrazar a una hija querida». Página/12. 2011 թ․ փետրվարի 6.
- «Grandmothers' president recovers grandson taken away under dictatorship». Buenos Aires Herald. 2014 թ․ օգոստոսի 5. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 12-ին. Վերցված է 2016 թ․ մայիսի 10-ին.
- «Quién es Ignacio Hurban, el nieto recuperado de Estela». InfoNews (Spanish). 2014 թ․ օգոստոսի 5. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ օգոստոսի 7-ին. Վերցված է 2016 թ․ մայիսի 10-ին.
{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link) - Grandmothers of the Plaza de Mayo/Abuelas de Plaza de Mayo Official Site Abuelas.org (իսպ.)