Ելենա Լիվանովա

Ելենա Լիվանովա
Ելենա Լիվանովա
Ծննդյան թիվ՝	սեպտեմբերի 11, 1949 (75 տարեկան)
Ծննդավայր՝	Մոսկվա, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն՝	ԽՍՀՄ; Ռուսաստան
Մասնագիտություն՝	մուլտիպլիկատոր, ռեժիսոր և նկարիչ-բեմադրող
Պարգևներ՝
IMDb։	ID 0515107

Ելենա Արտեմովնա Լիվանովա (ռուս.՝ Елена Артемовна Ливанова, սեպտեմբերի 11, 1949(1949-09-11), Մոսկվա, ԽՍՀՄ), մուլտֆիլմերի ռեժիսոր, խորհրդային և ռուս նկարչուհի։

Ելենա Լիվանովան դերասան Վասիլի Լիվանովի կինն է։ Արժանացել է Ռուսաստանի Դաշնության վաստակավոր արտիստի կոչման։

Կենսագրություն

Ելենա Լիվանովան (օրիորդական ազգանունը՝ Բալաբանովա) ծնվել է 1949 թվականի սեպտեմբերի 11-ին Մոսկվայում Անաստասիա Տերենտևնա Բալաբանովայի (օրիորդական ազգանունը՝ Իվանովա) ընտանիքում և Արտեմի Մելետեևիչ Բալաբանովի ընտանիքում։ 1972 թվականին ավարտել է «Սոյուզմուլտֆիլմին» կից մուլտիպլիկատորների դասընթացները։ 1976 թվականին դարձել է «Սոյուզմուլտֆիլմի» տիկնիկային միավորման բեմադրող նկարիչ։ 1992-2000 թվականներին աշխատել է «Քրիսթմաս Ֆիլմզ» ստուդիայում, 2000-2005 թվականներին՝ «Սոյուզմուլտֆիլմ» կինոստուդիայում, 2005 թվականից՝ «Սոյուզմուլտֆիլմ կինոստուդիա» ԴՊՈՒՁ-ում։ Համագործակցել է հիմնականում ռեժիսորներ Իդեա Գարանինայի, Միխայիլ Կամենեցկու և Ստանիսլավ Սոկոլովի հետ։

Անձնական կյանք

Դերասան Վասիլի Լիվանովի երկրորդ կինը (1972 թվականից)։ Մասնակցել է Վասիլի Լիվանովի 80-ամյակին նվիրված Առաջին ալիքի «Կավալեր և ջենտլմեն» (ռուս.՝ «Кавалер и джентльмен», 2015) վավերագրական ֆիլմի ստեղծմանը։
- Որդին՝ Բորիս (ծնվ.՝ 1974), դատապարտվել է 9 տարվա ազատազրկման 2009 թվականին սպանության մեղադրանքով, 2011 թվականին ժամկետը նվազեցվել է մինչև ութ տարի, ազատ է արձակվել 2014 թվականին՝ ազատազրկման մեջ մնալով նախատեսված ժամկետի կեսը։
- Որդին՝ Նիկոլայ (ծնվ.՝ 1984)։

Ֆիլմոգրություն

Ռեժիսոր

2001 – «Հայր մեր» աղոթքը Ստանիսլավ Սոկոլովի հետ

Նկարիչ-մուլտիպլիկատոր

1973 – Ավրորա

Բեմադրող նկարիչ

2018 – Հոֆմանիադա (Ն. Լիվանովի հետ համատեղ)
2006 – Նապաստակը կաղամբի բանջարանոցից
2003 – Շմա Իսրայել (Հուդայական աղոթք)
2001 – Ալ-Ֆաթիհա։ Մուսուլմանական աղոթք
2001 – Աղոթք «Հայր մեր»
1999 – Հրաշագործը
1994 – Ձմեռային հեքիաթ
1991 – Բուք
1990 – Ոսկե սուսեր (Վ. Դոնսկովի հետ համատեղ)
1990 – Ինչ կա դիմակի տակ
1988 – Ստորգետնյա մեծ պարահանդես (Լ. Զենևիչի հետ համատեղ)
1985 – Ընկնող ստվեր (Վ. Դուդկինի, Ա. Մելիք-Սարգսյանի հետ համատեղ)
1984 – Սև-սպիտակ կինո (Լ. Զենևիչի հետ համատեղ)
1983 – Ձկան լուծ (Ս․ Սոկոլովի հետ միասին)
1981 – Балаган (Լ. Զենևիչի հետ համատեղ)
1979 – Վերջին կախարդները
1979 – Ումից օրինակ վերցնել
1978 – Հրաշքներ օրը ցերեկով
1977 – Կռունկի փետուրները (Ն. Վինոգրադովայի հետ համատեղ)

Մրցանակներ

«Ձկան լուծ»
- Միջազգային կինոփաատոն Օդենսեում (առաջին մրցանակ, 1983)
«Սև-սպիտակ ֆիլմ»
- Անիմացիոն ֆիլմերի միջազգային կինոփառատոն Զագրեբում (ավելի քան 12 րոպե տևողությամբ ֆիլմերի կատեգորիայում առաջին մրցանակ, 1985)
- CINANIMA միջազգային կինոփառատոն Էշպինիոյում, Պորտուգալիա (առաջին մրցանակ, 1985)
«Ոսկե սուսեր»
- Միջագային կինոփառատոն Կահիրեում («Ոսկե Կահիրե» գլխավոր մրցանակ, 1991)
- Լանի միջազգային կինոփառատոն երիտասարդների համար (ժյուրիի հատուկ մրցանակ, 1991)
«Բուք»
- Օսկար, անվանակարգ^[1]
- CINANIMA միջազգային կինոփառատոն Էշպինիոյում, Պորտուգալիա (առաջին մրցանակ, 1992)
«Ձմեռային հեքիաթ»
- Էմմի, մրցանակ^[2]^[3]^[4]
- Միջազգային կինոփառատոն Նյու Յորքում (գլխավոր մրցանակ, 1994)^[2]^[4]
- Մակական ֆիլմերի միջազգային կինոփառատոն Չիկագոյում (առաջին մրցանակ, 1994)

Պատվավոր կոչումներ

Ռուսաստանի Դաշնության վաստակավոր նկարիչ (2010 թվականի հունվարի 15) – կերպարվեստի բնագավառում ունեցած վաստակի համար^[5]։

Ծանոթագրություններ

↑ «Василий Ливанов. В жизни я не Шерлок Холмс». Первый канал. 2010. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 21-ին.
↑ ^2,0 ^2,1 Shakespeare: The Animated Tales Արխիվացված 2016-03-04 Wayback Machine(անգլ.)
↑ Шекспир: Великие комедии и трагедии (1992 TV Mini-Series): Awards
↑ ^4,0 ^4,1 Bernd Lenz Shakespearean culture - cultural Shakespeare. — Stutz, 2009. — Т. 8. — С. 181. — 267 с. — (Passauer Arbeiten zur Literatur- und Kulturwissenschaft). — ISBN 9783888492587
↑ «Указ Президента Российской Федерации от 15 января 2010 года № 67 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 2-ին.

Գրականություն

Сергей Капков Энциклопедия отечественной мультипликации. — М.: Алгоритм, 2006. — С. 396. — 816 с. — 3000 экз. — ISBN 5-9265-0319-4

Արտաքին հղումներ

Ливанова Елена Артемьевна — animator.ru
Елена Ливанова — Энциклопедия отечественного кино
Yelena Livanova Internet Movie Database կայքում
Первый показ «Гофманиады» Станислава Соколова — в Библиотеке им. Эйзенштейна
Мурашкина Раиса. Супруга актёра Василия Ливанова Елена: «Бывшая невестка ломает психику нашей внучки» // Комсомольская правда. — 2011.

[autogenerated1-1] «Василий Ливанов. В жизни я не Шерлок Холмс». Первый канал. 2010. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 21-ին.

[dv-2] 2,0 ^2,1 Shakespeare: The Animated Tales Արխիվացված 2016-03-04 Wayback Machine(անգլ.)

[3] Шекспир: Великие комедии и трагедии (1992 TV Mini-Series): Awards

[sccs-4] 4,0 ^4,1 Bernd Lenz Shakespearean culture - cultural Shakespeare. — Stutz, 2009. — Т. 8. — С. 181. — 267 с. — (Passauer Arbeiten zur Literatur- und Kulturwissenschaft). — ISBN 9783888492587

[5] «Указ Президента Российской Федерации от 15 января 2010 года № 67 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 2-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]