Դիօքսան

դիօքսիդ

Դիօքսան (1,4-դիօքսան, դիէթիլենդիօքսիդ), ցիկլավոր եթեր։ Անգույն հեղուկ է, հալման ջերմաստիճանը՝ 11,8 °C, եռմանը 101,3 °C, խտությունը՝ 1033,75 կգ/մ³։ Խառնվում է ջրի, սպիրտի, եթերի հետ։ Ջրի հետ առաջացնում է 87,8 °C-ում եռացող ազեոտրոպ խառնուրդ (81,6% դիօքսիդ)։ Հատկություններով նման է ալիֆատիկ եթերներին, կայուն է թթուների, ալկալիների, նատրիումի և ամոնիակի նկատմամբ։ Դիօքսիդի արտադրության մեջ ստանում են, օրինակ, էթիլենգլիկոլը թորելով ծծմբական թթվի հետ. $2HOCH_{2}OH\to O(CH_{2})_{2}OCH_{2}CH_{2}+2H_{2}O$:

Դիօքսիդում լավ լուծվում են ացետիլթաղանթանյութը, խեժերը, կաուչուկը, ճարպերը։ Դիօքսանը թունավոր է. թույլատրելի խտությունը օդում՝ 0,01մգ/լ։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 3, էջ 414)։

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Դիօքսան» հոդվածին։