Դանիել Լիպշից

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Դանիել Լիպշից
սլովակ.՝ Daniel Lipšic
Դիմանկար
Ծնվել էհուլիսի 8, 1973(1973-07-08) (50 տարեկան)
ԾննդավայրԲրատիսլավա, Սլովակիայի Սոցիալիստական Հանրապետություն, Չեխոսլովակիայի Սոցիալիստական Հանրապետություն
Քաղաքացիություն Սլովակիա
ԿրթությունՀարվարդի իրավունքի դպրոց, Բրատիսլավայի Յա․ Կոմենսկու անվան համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետ և Gymnasium Grösslingová?
Մասնագիտությունքաղաքական գործիչ և իրավաբան
Զբաղեցրած պաշտոններնախարար
ԿուսակցությունChristian Democratic Movement? և New Majority?
Կայքlipsic.sk
 Daniel Lipšic Վիքիպահեստում

Դանիել Լիպշից (սլովակ.՝ Daniel Lipšic, հուլիսի 8, 1973(1973-07-08), Բրատիսլավա, Սլովակիայի Սոցիալիստական Հանրապետություն, Չեխոսլովակիայի Սոցիալիստական Հանրապետություն), սլովակ իրավաբան, քաղաքական գործիչ և պատգամավոր, Քրիստոնեա-դեմոկրատական շարժման փոխնախագահ, փոխվարչապետ և արդարադատության նախարար (2002-2006 թվականներ), Իվետա Ռադիչովայի կառավարության ներքին գործերի նախարար 2010-2012 թվականներ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դանիել Լիպշիցը ավարտել է Կոմենսկու համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետը[1]։ Համալսարանն ավարտելուց հետո աշխատել է Պրեշովի շրջանային զինվորական դատախազությունում և իրավաբանական ընկերությունում։ 1997 թվականին նա ավարտել է իր ասպիրանտուրան Բրատիսլավայի Միացյալ Թագավորության իրավագիտության ֆակուլտետում, իսկ ավելի ուշ սովորել է ԱՄՆ Քեմբրիջի Հարվարդի իրավաբանական դպրոցում (1998-2000 թվականներ)։

Գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դանիել Լիպշիցը իր քաղաքական գործունեությունը սկսել է 18 տարեկանից՝ միանալով «Քաղաքացիական-դեմոկրատական» երիտասարդական կազմակերպությանը[2]։ 1991-1995 թվականներին եղել է կազմակերպության ղեկավարը։ 1998 թվականին աշխատել է Արդարադատության նախարարությունում՝ կառավարության ղեկավարի պաշտոնում (1998-2002 թվականներ)[3]։ 2000 թվականին ընտրվել է Քրիստոնեա-դեմոկրատական շարժման փոխնախագահ՝ ներքին քաղաքականության գծով (մինչեւ 2006 թվականը)։ 2009 թվականին նա դարձել է KDH-ի ներքին գործերի և արդարադատության գծով փոխնախագահ[4][5]։ 2002 թվականին նա ընտրվել է Սլովակիայի Ազգային խորհրդի անդամ, այնուհետև նշանակվել է փոխվարչապետ և արդարադատության նախարար Միկուլաշ Ձուրինդայի երկրորդ կառավարությունում։ 2006 թվականին նա վերընտրվել է խորհրդարանի պատգամավոր։ Նա դարձավ օրենքի ոլորտում ընդդիմության առաջատար փորձագետներից մեկը և ՄԶՄ-ի անունից բողոքեց 2007 թվականի դեկտեմբերին ընդունված սեփականազրկման ակտի դեմ։ Հանդես է եկել դեմ հղիության ընդատման և պաշտպանել ընտանիքի նկատմամբ հանրային քաղաքականությունը[6]։ 2010 և 2012 թվականներին նա երրորդ և չորրորդ անգամ ընտրվել է ազգային խորհրդարանի պատգամավոր։ 2010 թվականի հուլիսի 9-ին Իվետա Ռադիչովայի կառավարությունում դարձել է ներքին գործերի նախարար[7]։ 2012 թվականի ապրիլի 4-ին նա հրաժարական տվեց։ Նույն թվականին նա դուրս է գալիս ՔԴՄ-ից՝ ստեղծելով սեփական «ՆՈՎԱ» կուսակցությունը։ 2016 թվականին նա կրկին ընտրվել է Ազգային խորհրդի անդամ[8]։ 2016 թվականի սեպտեմբերին նա մեքենա վարելիս վրաերթի է ենթարկել մի տարեց տղամարդու, ով մահացել է։ Նույն ամսին քաղաքական գործիչը հրաժարական տվեց։ Ավելի ուշ նա հրաժարական տվեց նաեւ ՆՈՎԱ կուսակցության ղեկավարությունից[9]։

Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դանիել Լիպշիցը ամուսնացած է Բետա Օրավցովայի հետ և ապրում է Բրատիսլավայում։ Նրանք միասին ունեն որդիներ՝ Ալեքսանդր և Պետրոս[8]։ Նա ունի Էրիկ անունով երկվորյակ եղբայր, ով ներքին հիվանդությունների մասնագետ է և ներկայումս աշխատում է որպես սրտաբան Գրոնինգենում, Նիդեռլանդներ։

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Lipšic, Daniel. Bicameral parliamentary system (սլովակ.՝ Dvojkomorový parlamentný systém). Bratislava : Inštitút pre verejné otázky, 2000. 43 s. 80-8893-516-4.
  • Lipšic, Daniel. Slovakia needs a decent leadership (սլովակ.՝ Slušné Slovensko potrebuje lídra). Bratislava : NOVA, 2013. 174 s. 978-80-89402-62-5.

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. a.s, Petit Press (2006 թ․ փետրվարի 7). «Government disintegrating». spectator.sme.sk (անգլերեն). Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 18-ին.
  2. «Lipšic: Nestavajme životný štýl nad život + VIDEO». Pravda.sk (սլովակերեն). 2007 թ․ դեկտեմբերի 7. Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 18-ին.
  3. «Jest ustawa o wywłaszczeniach». biznes.interia.pl (լեհերեն). Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 18-ին.
  4. «Prezident SR - Správy tlačového oddelenia». web.archive.org. 2014 թ․ հուլիսի 14. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 14-ին. Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 18-ին.
  5. a.s, Petit Press. «Voľby 2016: Pozrite si zoznam zvolených poslancov». domov.sme.sk (սլովակերեն). Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 18-ին.
  6. a.s, Petit Press (2016 թ․ սեպտեմբերի 22). «Lipšic gives up his mandate». spectator.sme.sk (անգլերեն). Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 18-ին.
  7. Cas.sk (2009 թ․ դեկտեմբերի 4). «Lipšic bol pri pôrode syna: Je to tá najsilnejšia emócia!». Nový Čas (սլովակերեն). Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 18-ին.
  8. Cas.sk (2011 թ․ հոկտեմբերի 10). «Daniel Lipšic ukázal malého synčeka: Toto je môj Peťko!». Nový Čas (սլովակերեն). Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 18-ին.
  9. Cas.sk (2011 թ․ սեպտեմբերի 25). «Žijú v tieni súrodencov: Čím sa živia bratia našich politikov?». Nový Čas (սլովակերեն). Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 18-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]