Բարունակ (անձնանուն)
Արտաքին տեսք
Բարունակ Բարունակ | |
---|---|
Տեսակ | արական անձնանուն |
Նշանակություն | ճյուղ, ոստ |
Ծագում | |
Ծագման լեզու | հայերեն[1] |
Գիր | Հայոց գրեր |
Անվան այլ ձևեր | |
Կապված հոդվածներ | «Բարունակ» սկսվող էջեր |
Բարունակ, հայկական արական անուն։ Առաջացել է հայերեն բարունակ՝ «ճյուղ, ոստ» բառից։ Համապատասխանում են հունարեն Թաղիանոս, Եվթաղ, թուրքերեն Բուդաղ անունները։ Սկսել է գործածվել 15-րդ դարից[2]։
Գործածություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Բարունակ, հորեղբայր Խուդադարի, ով 1497 թվականին Որճոկ գյուղում գրել տվեց մի Ավետարան[3]։
- Բարունակ անունը հիշատակված է նաև 1521[4], 1622[5] և անթվական մի հիշատակարանում[6]։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 Աճառյան Հ. Հայոց անձնանունների բառարան (հայ.) — Երևանի պետական համալսարան, 1942. — հատոր 5.
- ↑ Հրաչյա Աճառյան, Հայոց Անձնանունների Բառարան, հ. Ա, Երևան, «Երևանի պետական համալսարանի հրատարակություն», 1942, էջ 392 — 634 էջ։
- ↑ Տաշեան, Ցուց․ 284 բ
- ↑ Manus. brit. mus. 139 բ
- ↑ Ձեռագիր, Վասպուրական, 622
- ↑ անդ 629