Անեծք, նզովք, խոսքի հմայական բանաձև, ուր արտահայտվում է անիծողի չար ցանկությունը որևէ անձի, առարկայի, կենդանու կամ երևույթի նկատմամբ։ Անեծքը սերում է խոսքի հմայական զորության նախնական հավատալիքներից։ Անեծքը կազմաբանական միավոր է նաև երդումներում ու հմայական աղոթքներում։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 402)։