Անեծք
Անեծք, նզովք, խոսքի հմայական բանաձև, ուր արտահայտվում է անիծողի չար ցանկությունը որևէ անձի, առարկայի, կենդանու կամ երևույթի նկատմամբ։ Անեծքը սերում է խոսքի հմայական զորության նախնական հավատալիքներից։ Անեծքը կազմաբանական միավոր է նաև երդումներում ու հմայական աղոթքներում։
Կիրառում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կիրառվել է նաև իբրև ազդող միջոց՝ նյութական կամ հոգևոր արժեքները պահպանելու համար։
|
Սա կրոնի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ |
Վիքիքաղվածքն ունի քաղվածքների հավաքածու, որոնք վերաբերում են
Անեծք հոդվածին
|
Ընթերցե՛ք «անեծք» բառի բացատրությունը Հայերեն Վիքիբառարանում։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 402)։ 
|
| ||||||
