Jump to content

Ադոլֆո Ռոդրիգես Սաա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ադոլֆո Ռոդրիգես Սաա
իսպ.՝ Adolfo Rodríguez Saá
Դիմանկար
Ծնվել էհուլիսի 25, 1947(1947-07-25) (77 տարեկան)
ԾննդավայրՍան Լուիս, Արգենտինա
Քաղաքացիություն Արգենտինա
Կրոնկաթոլիկություն[1]
ԿրթությունԲուենոս Այրեսի համալսարան
Մասնագիտությունփաստաբան և քաղաքական գործիչ
Ծնողներհայր՝ Carlos Juan Rodríguez Saá?[2]
Զբաղեցրած պաշտոններՊատգամավորների պալատի անդամ, member of the Argentine Chamber of Senators?, Արգենտինայի նախագահ, member of the Argentine Chamber of Senators?, member of the Argentine Chamber of Senators? և Governor of San Luis province?
ԿուսակցությունԽուստիսիալիստական կուսակցություն
Ստորագրություն
Изображение автографа
 Adolfo Rodríguez Saá Վիքիպահեստում

Ադոլֆո Ռոդրիգես Սաա (հուլիսի 25, 1947(1947-07-25), Սան Լուիս, Արգենտինա)՝ արգենտինացի քաղաքական գործիչ, 2001 թվականի դեկտեմբերի 23-30-ը Արգենտինայի ժամանակավոր նախագահ, պերոնիստ Խուստիսիալիս։ Հայտնի է դարձել պատմության մեջ խոշորագույն դեֆոլտի հայտարարմամբ[3][4]։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է քաղաքական գործիչների հայտնի և հարուստ գավառական ընտանիքում՝ արաբական ծագում ունեցող քաղաքացիական պատերազմների ակտիվ մասնակից Խուան Սաայի[էս] հետնորդների։ Ադոլֆոյի եղբայրը՝ Ալբերտոն, ներկայումս Սան Լուիս նահանգի նահանգապետն է։ 1971 թվականին ավարտել է Բուենոս Այրեսի համալսարանի իրավագիտության և հասարակական գիտությունների ֆակուլտետը։ 1983 թվականին ռազմական խունտայի անկումից հետո Ադոլֆոն ընտրվեց Սան Լուիս նահանգի նահանգապետ։

Ծնվել է քաղաքական գործիչների հայտնի և հարուստ գավառական ընտանիքում՝ արաբական ծագում ունեցող քաղաքացիական պատերազմների ակտիվ մասնակից Խուան Սաայի[էս] հետնորդների։ Ադոլֆոյի եղբայրը՝ Ալբերտոն, ներկայումս Սան Լուիս նահանգի նահանգապետն է։ 1971 թվականին ավարտել է Բուենոս Այրեսի համալսարանի իրավագիտության և հասարակական գիտությունների ֆակուլտետը։ 1983 թվականին ռազմական խունտայի անկումից հետո Ադոլֆոն ընտրվեց Սան Լուիս նահանգի նահանգապետ[5]։ Դեկտեմբերի 21 - ին նախագահ Ֆերնանդո դե լա Ռուան հրաժարական տվեց։ Նրա հրաժարականից հետո նախագահի պաշտոնակատար պետք է դառնար փոխնախագահը, սակայն նա ավելի վաղ հրաժարական տվեց, և նախագահի պաշտոնակատար դարձավ Սենատի նախագահ Ռամոն Պուերտան, սակայն նա պաշտոնավարեց ընդամենը 48 ժամ։ Այդ ընթացքում խորհրդարանի արտակարգ ժողովի ժամանակ ժամանակավոր նախագահ է ընտրվել Սաան՝ ընդդիմադիր, բայց խորհրդարանում մեծամասնություն կազմող Խուստիսիալիստական կուսակցության ներկայացուցիչը։ Նրա օգտին քվեարկել է Կոնգրեսի 169 պատգամավոր, դեմ՝ 138-ը[3]։

Իր առաջին հայտարարության մեջ Սաա-ն հայտարարեց արտաքին պարտքի մարման դադարեցման մասին, որն այդ ժամանակ հասել էր 132 միլիարդ դոլարի[3]։

Ընդ որում, նա հրաժարվել է արժեզրկել պեսոն, որը կապված էր դոլարի հետ 1:1 հարաբերակցությամբ[3]։ Նա նաև հայտարարել է այն միջոցների օգտագործման մտադրության մասին, որոնք պետք է ուղղվեին արտաքին պարտքի վճարմանը, գործազրկության կրճատմանը մեկ միլիոն նոր աշխատատեղերի բացման ճանապարհով և բնակչությանը պարենով ապահովելուն[3][6]։ Դեկտեմբերի 25-ին վերացվել էր էկոնոմիկայի նախարարությունը, որի ղեկավար Դոմինգո Կավալյոն համարվում էր ճգնաժամի գլխավոր մեղավորներից մեկը, ինչպես նաև ձևավորվել էր նոր կառավարություն[6]։ Մի քանի օր անց, սակայն, բոլոր նշանակված նախարարները հրաժարականի դիմումներ են ներկայացրել[7]։

Դեկտեմբերի 30/31-ին հրաժարական է տվել նաև ինքը՝ ՍԱՀ-ն՝ հիմնավորելով դա Խուստիսիալիստական կուսակցությունում իր հակաճգնաժամային ծրագրին աջակցության պակասով[8], թեեւ նշվում է, որ կարեւոր գործոն են հանդիսացել չդադարող անկարգությունները[9]։ Հրաժարականից հետո նրան հաջողվել է պահպանել ուժեղ նախագահի իմիջը, ինչը նրան որոշակի ժողովրդականություն է ապահովել հասարակության մեջ[4]։

Առաջադրվել է 2003 (չորրորդ տեղ), 2007 (չորրորդ տեղ), 2011 (չորրորդ տեղ) և 2015 (վեցերորդ տեղ) թվականների նախագահական ընտրություններում։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. Adolfo R. Saá rechazó el aborto legal: “Voy a defender mis convicciones” (իսպ.) — 2018.
  2. 2,0 2,1 Geni(բազմ․) — 2006.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 «Президент Аргентины надеется на понимание». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 3-ին. Վերցված է 2011 թ․ հոկտեմբերի 9-ին.
  4. 4,0 4,1 «Великая латиноамериканская мечта». Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ դեկտեմբերի 7-ին. Վերցված է 2011 թ․ հոկտեմբերի 9-ին.
  5. «Беспорядки в Аргентине». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 7-ին. Վերցված է 2011 թ․ հոկտեմբերի 9-ին.
  6. 6,0 6,1 «Президент Аргентины упразднил министерство ненависти». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2011 թ․ հոկտեմբերի 9-ին.
  7. «Новое правительство Аргентины заявило о желании уйти в отставку». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2011 թ․ հոկտեմբերի 9-ին.
  8. «Временный президент Аргентины ушел в отставку». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2011 թ․ հոկտեմբերի 9-ին.
  9. «Последняя надежда Аргентины». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2011 թ․ հոկտեմբերի 9-ին.