Jump to content

Japan Post Bank

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Japan Post Bank
Изображение логотипа
Տեսակբիզնես ձեռնարկություն, ձեռնարկություն, վարկային կազմակերպություն և հանրային ընկերություն
Հիմնադրված էսեպտեմբերի 1, 2006[1]
ՎայրՏիյոդա, Տոկիո, Ճապոնիա
Երկիր Ճապոնիա
Արդյունաբերությունբանկ
Մայր ընկերությունJapan Post Holdings?
Կայքjp-bank.japanpost.jp​(ճապոներեն)
Մասնակից էFintech Association of Japan?
ԲորսաJPSTF[2] և 7182[3]
 Japan Post Bank Վիքիպահեստում

Japan Post Bank Co., Ltd. (ճապ.՝ 株式会社ゆうちょ銀行 Kabushiki gaisha Yūcho Ginkō), ճապոնական բանկ, որի կենտրոնակայանը Տոկիոյում է։ Սա կորպորացիա է, որը պատկանում է «Japan Post Holdings»-ին, որում Ճապոնիայի կառավարությունն ունի բաժնետոմսերի մեծամասնություն:

Բանկը հիմնադրվել է 1875 թվականին որպես փոստային խնայողական համակարգ: Այս համակարգը մարդկանց թույլ էր տալիս ապահով կերպով գումար խնայել Ճապոնիայի փոստային բաժանմունքներում, ինչը շատ կարևոր էր այն ժամանակ, երբ ժամանակակից բանկային գործունեությունը լայն տարածում չուներ[4]: Այն կառավարում է ակտիվների հսկայական գումար՝ ավելի քան 205 տրիլիոն ¥ (որը կազմում է ավելի քան 1,4 տրիլիոն ԱՄՆ դոլար) և ծառայություններ է առաջարկում գրեթե 24,000 մասնաճյուղերում, հիմնականում՝ փոստային բաժանմունքներից դուրս: Պատմության տարբեր ժամանակներում այն ​​եղել է աշխարհի ամենամեծ ֆինանսական հաստատությունը՝ իր տնօրինած խնայողությունների մեծ ծավալի շնորհիվ[5]: Japan Post Bank-ը նշանակալի դեր է խաղացել Ճապոնիայի տնտեսության մեջ՝ բանկային ծառայությունները հասանելի դարձնելով լայն բնակչությանը և ներդրումներ կատարելով երկրի տնտեսական և արդյունաբերական զարգացման մեջ[5]: Փոստային խնայողությունների համակարգից ստացված միջոցները հաճախ օգտագործվում էին կառավարության կողմից հանրային նախագծերի և այլ ներդրումների համար՝ նպաստելով Ճապոնիայի հետպատերազմյան տնտեսական վերելքին:

Իր պատմության մեծ մասում Japan Post Bank-ը ամբողջությամբ պատկանում էր կառավարությանը և գործում էր որպես փոստային համակարգի մաս: 2007 թվականին ընդունվեց օրինագիծ, որով մասնավորեցվում է Japan Post Bank-ը՝ այն առանձնացնելով փոստային այլ ծառայություններից։ Այս քայլը Ճապոնիայի փոստային համակարգի բարեփոխման ավելի լայն ջանքերի մի մասն էր, որը ներառում էր առանձին ընկերությունների ստեղծում փոստային ծառայությունների տարբեր ասպեկտների համար (փոստ, բանկային գործ, ապահովագրություն)[6]: Սեփականաշնորհման գործընթացը դեռ շարունակվում է, կառավարությունն աստիճանաբար վաճառում է իր բաժնետոմսերը Japan Post Bank-ում և նրա հոլդինգային ընկերությունում[7]:

Կազմակերպչական պատմություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ճապոնիայում փոստային խնայողությունների համակարգը, որը ստեղծվել է 1875 թվականին Մաեջիմա Հիսոկայի կողմից, վճռորոշ դեր է խաղացել Ճապոնիայի ֆինանսական և փոստային ծառայությունների զարգացման գործում[8][9]։ Մաեջիման, որը հայտնի է որպես «ճապոնական փոստային համակարգի հայր», հիմնել է ընդհանուր փոստային համակարգը 1871 թվականին՝ ոգեշնչվելով Միացյալ Թագավորության փոստային ծառայություններից, որոնք ներառում էին խնայողական ծառայություններ: Նրա տեսլականը արագ տարածվեց, և առաջին երեք տարիների ընթացքում 10,000 հաճախորդ միացավ[9]։

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո, 1949 թվականին, փոստային խնայողությունների համակարգը վերագործարկվեց Փոստի և հեռահաղորդակցության նորաստեղծ նախարարության ներքո: Երբ Ճապոնիայի տնտեսությունը վերականգնվեց, փոստային խնայողությունների համակարգը արագ աճ գրանցեց, որի ակտիվները մինչև 1960 թվականը հասան 1 տրիլիոն ¥-ի, իսկ 1985 թվականին՝ տպավորիչ 100 տրիլիոն ¥[9]։ 2001 թվականին փոստային խնայողությունների համակարգը մտավ փոստային ծառայությունների գործակալության իրավասության ներքո, որը շուտով վերակազմավորվեց Japan Post-ի 2003 թվականին:

Չնայած այս փոփոխություններին, փոստային խնայողական ծառայությունները մնացին մեկ պետական ​​սեփականություն հանդիսացող կազմակերպության ներքո, որը նաև կառավարում էր փոստային և ապահովագրական ծառայությունները: 2006 թվականին Japan Post Holdings-ը ստեղծվեց որպես պետական ​​սեփականություն հանդիսացող հոլդինգ՝ նախապատրաստվելու այս ծառայությունների բաժանմանը մասնակի մասնավոր սեփականություն ունեցող առանձին ընկերությունների: Այս վերակազմավորումը տեղի ունեցավ 2007 թվականի հոկտեմբերի 1-ին, երբ Japan Post Holdings-ը բաժանվեց տարբեր ընկերությունների, այդ թվում՝ Japan Post Bank-ի[9]։ 2015 թվականի նոյեմբերի 3-ին Japan Post Bank-ի բաժնետոմսերն առաջին անգամ ցուցակվեցին Տոկիոյի ֆոնդային բորսայում, որի բաժնետոմսերի մոտավորապես 10%-ը հասանելի դարձավ հանրությանը[10]։

Պատմական դերը տնտեսական զարգացման մեջ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ճապոնիայի փոստային բանկային համակարգը վճռորոշ նշանակություն է ունեցել ոչ միայն հանրությանը խնայողություններ և ֆինանսական ծառայություններ առաջարկելու, այլև երկրի տնտեսական զարգացման համար: Փոստային բանկային համակարգը հասանելի դարձրեց ֆինանսական ծառայությունները լայն բնակչության համար, ներառյալ այն գյուղական վայրերը, որտեղ ավանդական բանկերը կարող էին ներկա չլինել: Այս հասանելիությունը հատկապես կարևոր էր 19-րդ դարի վերջին և 20-րդ դարի սկզբին, քանի որ այն խրախուսում էր բնակչության լայն խնայողությունները: Համակարգը մարդկանց համար ապահով վայր է տրամադրել իրենց գումարները ավանդադրելու համար՝ խթանելով վստահությունը և խթանելով խնայողությունների մշակույթը: Սա հատկապես կարևոր էր տնտեսական անկայունության ժամանակ: Փոստային խնայողական համակարգի միջոցով կուտակված միջոցները միայն պահոցներում չէին պահվում. դրանք ակտիվորեն օգտագործվում էին կառավարության կողմից ենթակառուցվածքային ծրագրերի, արդյունաբերական աճի և այլ տնտեսական նախաձեռնությունների ֆինանսավորման համար: Սա նպաստեց Ճապոնիայի արագ արդիականացմանը և հետպատերազմյան վերականգնմանը: Ճապոնիայի կառավարությունն օգտագործեց փոստային խնայողությունների միջոցով հավաքագրված հսկայական գումարները՝ ներդրումներ կատարելու տարբեր ոլորտներում, ինչպիսիք են տրանսպորտը, կապը և էներգետիկան, որոնք կենսական նշանակություն ունեն երկրի զարգացման համար: Այս ներդրումային ռազմավարությունը օգնեց Ճապոնիային դառնալ աշխարհի առաջատար տնտեսություններից մեկը:

Հիմնադրվելով Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ընթացքում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ճապոնական փոստային խնայողությունների համակարգը առանցքային դեր խաղաց երկրի տնտեսական և ռազմական արդիականացման գործում, հատկապես Meiji-ի վերականգնման ժամանակ։ Փոստային խնայողությունները սկզբում ավանդադրվեցին First National Bank-ում (ճապ.՝ 第一銀行, Dai-Ichi Ginkou), մասնավոր բանկում, որը նույնպես թողարկեց արժույթ: Այնուամենայնիվ, 1878 թվականից ավանդները վերահղվեցին ֆինանսների նախարարություն, որը 1884 թվականին դարձավ այդ ֆոնդերի բացառիկ նպատակակետը[11][12]։

Meiji-ի վերականգնումը արագ արդիականացման և արդյունաբերականացման շրջան էր, քանի որ Ճապոնիան ձգտում էր ուժեղանալ ռազմական և տնտեսապես՝ արևմտյան ինտենսիվ գաղութատիրության ժամանակ օտարերկրյա տիրապետության տակ չհայտնվելու համար[8]։ Կառավարությունը հատկապես մտահոգված էր արտաքին պարտքից խուսափելու համար՝ նկատելով, թե ինչպես են Չինաստանի և Եգիպտոսի նման երկրները ենթարկվում իրենց վարկատուներին՝ պարտքի պատճառով[12][13]։

Արդիականացման նախագծերը ֆինանսավորելու համար, ինչպիսիք են երկաթուղիները, կապի համակարգերը և արդյունաբերական զարգացումը, Ճապոնիայի կառավարությանը անհրաժեշտ էր զգալի կապիտալ: Այնուամենայնիվ, երկիրը խնայողությունների ցածր մակարդակ ուներ, քանի որ բնակչության մեծամասնությունը փողը չէր համարում որպես խնայողության կամ ներդրման միջոց[8][12]։ Փոստային խնայողությունների համակարգը հաջողությամբ խրախուսվեց ողջ բնակչության շրջանում: Մինչև 1885 թվականը համակարգը ներգրավել էր 1,25 միլիոն ավանդատուների, որոնք կարող էին օգտվել ֆինանսական ծառայություններից շուրջ 4500 փոստային բաժանմունքներում[8]։

Ի սկզբանե ավանդները բացառապես կառավարությանը տրվել են պետական ​​պարտատոմսերի գնման միջոցով[11]։ 1890-ական թվականներին կառավարությունը սկսեց ստեղծել բանկեր, որոնք կարող էին արդյունաբերական վարկեր տրամադրել այս փոստային ավանդներով, թեև վարկավորման այս տեսակը նշանակալի դարձավ միայն 1912 թվականից հետո[8][11]։ Մինչև 1930-ական թվականները համակարգը վերածվել էր զարգացման կարևորագույն մեխանիզմի` ֆինանսական միջոցները հատուկ հաստատություններին ուղղելու համար` զարգացման նպատակներին հասնելու համար` հիմք դնելով հետպատերազմյան տնտեսական մոդելի համար[11]։

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմին ընդառաջ և ընթացքում փոստային խնայողությունները մեծապես ներդրվեցին պատերազմական ժամանակաշրջանի արտադրության մեջ ներգրավված ընկերություններում, ինչպես նաև պետական ​​պարտատոմսերում, որոնք մեծ քանակությամբ թողարկվեցին պատերազմի ջանքերը ֆինանսավորելու համար[8][12]։ Այս ժամանակաշրջանում նկատվեց փոստային խնայողությունների աննախադեպ աճ՝ 1942-ից 1945 թվականներին ավանդները հնգապատկվեցին[11]։

Ճապոնական փոստային խնայողությունների համակարգը պարզապես ֆինանսական ծառայություն չէր. այն ռազմավարական գործիք էր, որն օգտագործվում էր կառավարության կողմից՝ մոբիլիզացնելու ներքին կապիտալը ազգային զարգացման և արտաքին պարտքից խուսափելու համար: Նրա դերը ինչպես խաղաղ ժամանակ արդյունաբերական նախագծերի, այնպես էլ պատերազմի ժամանակ արտադրությունների ֆինանսավորման գործում ընդգծում է դրա կարևորությունը Ճապոնիայի ժամանակակից պատմության մեջ:

Հետպատերազմյան ժամանակներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո Ճապոնիայի բանկային համակարգը բախվեց լուրջ մարտահրավերների, մասնավորապես՝ փոստային խնայողությունների համակարգը: Պատերազմից անմիջապես հետո բանկային համակարգը եռուզեռի մեջ էր։ Պատերազմի ժամանակ գնաճը զգալիորեն քայքայել էր փողի արժեքը՝ հանգեցնելով խնայողությունների բացասական դրույքաչափի, քանի որ ավանդատուները դուրս հանեցին իրենց միջոցները: Պատերազմի վնասը ոչնչացրել է 52 միլիոն հաշիվների գրառումները, իսկ 6 միլիարդ ¥ ներդրումները փոստային խնայողական համակարգի կողմից անդրծովյան գաղութային տարածքներում անհետացան, քանի որ կառավարությունը պայքարում էր ներքին տնտեսությունը վերահսկելու համար[5]։

Իրավիճակը կայունացնելու և խնայողությունները խրախուսելու համար ճապոնացի պաշտոնյաները սկսեցին ագրեսիվ արշավներ, որոնք քարոզում էին խնայողություն և միջոցներ ձեռնարկեցին ֆինանսական համակարգի նկատմամբ վստահությունը վերականգնելու համար[11][5]։ Այս ջանքերը վճռորոշ նշանակություն ունեցան տնտեսության վերականգնման համար, քանի որ խնայողություններ էին անհրաժեշտ վերակառուցման աշխատանքները ֆինանսավորելու համար: Սկսած 1950-ականներից, փոստային խնայողությունները սկսեցին անշեղորեն աճել՝ շուկայական մասնաբաժին ստանալով մասնավոր բանկերի համեմատ: Համակարգն օգտվեց փոստային բաժանմունքների լայն ցանցից, որը հասանելի խնայողություններ արեց ամբողջ երկրի մարդկանց համար: Այս աճին նպաստել են նաև գրավիչ ֆինանսական պրոդուկտները, որոնք առաջարկում են լավ եկամուտներ, ինչպես նաև ավանդների արտոնյալ հարկային վերաբերմունքը[12][5]։

Ճապոնիայի դաշնակիցների օկուպացիայի ժամանակ փոստային խնայողությունների համակարգը բախվեց սահմանափակումների: Ավանդները կարող էին ներդրվել միայն պետական ​​և մունիցիպալ պարտատոմսերում, մինչդեռ մասնավոր ֆինանսական հաստատությունները հիմնականում պատասխանատու էին կապիտալի թողարկման համար:1951 թվականին պետական ​​ֆինանսավորումը վերանայվեց՝ բավարարելու հետպատերազմյան վերակառուցման և Կորեական պատերազմի երկակի կարիքները: Այս վերանայումը թույլ տվեց փոստային խնայողությունները կրկին ավանդադրել Ֆինանսների նախարարություն և ներդրումներ կատարել արդյունաբերության մեջ Ֆիսկալ ներդրումների և վարկերի ծրագրի (FILP) միջոցով[8][12]։ FILP-ը դարձավ վճռորոշ մեխանիզմ՝ միջոցները պետական ​​և արդյունաբերական նախագծերի ուղղորդման համար՝ խթանելով Ճապոնիայի արդյունաբերության արագ զարգացումը և տնտեսական աճը[8]։ 1953 թվականից սկսած, FILP-ի միջոցները կազմում էին ազգային բյուջեի կեսից մինչև մեկ երրորդը, ինչը ընդգծում է դրա նշանակությունը Ճապոնիայի տնտեսական վերածննդի մեջ[5]։ 2001 թվականին, Japan Post Bank-ի մասնավորեցման շուրջ քննարկումների և FILP-ի միջոցների օգտագործման վերաբերյալ քաղաքական ազդեցության վերաբերյալ մտահոգությունների ֆոնին, ընդունվեց բարեփոխում, որը պաշտոնապես դադարեցրեց կապը FILP-ի և Japan Post Bank-ի ավանդների միջև[14]։ Չնայած դրան, փոստային խնայողական համակարգի միջոցով դրամական միջոցների հոսքը գործնականում շարունակվեց՝ ընդգծելով այս համակարգի կայուն ազդեցությունը Ճապոնիայի տնտեսական շրջանակի վրա:

Սեփականաշնորհում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Japan Post Bank-ի սեփականաշնորհումը բարդ և շարունակական գործընթաց է եղել, որի վրա ազդել են տարբեր տնտեսական և քաղաքական մարտահրավերներ: 2005 թվականին օրինագիծ է ընդունվել Ճապոնիայի փոստային ծառայությունների, այդ թվում՝ փոստային բանկային համակարգի մասնավորեցման մասին: Նպատակն էր Japan Post Bank-ը վերածել անկախ կազմակերպության, որի արդյունքում կառավարությունը աստիճանաբար կվաճառի իր բաժնետոմսերը մինչև 2017 թվականը[6]։

Համաշխարհային ֆինանսական ճգնաժամը հանգեցրեց մասնավորեցման գործընթացի դադարեցմանը: Բաժնետոմսերը վաճառելու փոխարեն կառավարությունը խրախուսեց խնայողությունները Japan Post Bank-ում ֆինանսավորելու խթանիչ ծախսերը՝ նպատակ ունենալով կայունացնել տնտեսությունը[6]։ 2011-ի ավերիչ երկրաշարժը և ցունամին ստիպեցին կառավարությանը կրկին թույլատրել փոստային բանկի բաժնետոմսերի վաճառքը` օգնելու ֆինանսավորել աղետից հետո անհրաժեշտ վերակառուցման հսկայական ջանքերը[6][15]։ 2015 թվականին Japan Post Bank-ը զգալի քայլ կատարեց սեփականաշնորհման ուղղությամբ՝ Տոկիոյի ֆոնդային բորսայում վաճառքի առաջարկելով իր բաժնետոմսերի մոտ 10%-ը։ Սա առաջին անգամն էր, երբ բանկի բաժնետոմսերը հասանելի դարձան հանրությանը[10]։

Չնայած այս քայլերին, ամբողջական սեփականաշնորհման ուղղությամբ առաջընթացը աստիճանաբար է եղել: Մինչև 2019 թվականի վերջ Ճապոնիայի կառավարությունը դեռևս ուներ Japan Post Holdings-ի բաժնետոմսերի 57%-ը, որն, իր հերթին, պատկանում էր Japan Post Bank-ի 90%-ին[7][4]։

Ընթացիկ գործառնություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
The outside of a building with Japan Post Bank signage in an urban area.
Japan Post Bank-ի մասնաճյուղի արտաքին մասը Ակիտա քաղաքում, Ճապոնիա:

2019 թվականին Japan Post Bank-ը կառավարում էր 205 տրիլիոն ¥ ակտիվներ: Այն վերահսկում էր մոտ 120 միլիոն հաճախորդների հաշիվներ, որոնք հասանելի էին ծառայություններին Ճապոնիայի գրեթե 24000 մասնաճյուղերում, որոնց մեծ մասը պայմանագրային փոստային բաժանմունքներ են, որոնք պաշտոնապես պատկանում են Japan Post Service-ին[4]։ Բանկն առաջարկում է մի շարք ֆինանսական պրոդուկտներ, այդ թվում՝ ավանդային հաշիվներ, վարկային քարտեր և վարկեր, ներդրումային պրոդուկտներ, ժամկետային ավանդներ և կենսաթոշակային հաշիվներ[16]։

Japan Post Bank-ը վճռորոշ դեր է խաղում գյուղական վայրերին ֆինանսական ծառայություններ տրամադրելու հարցում, հատկապես այն շրջաններում, որտեղ բնակչության թիվը նվազում է կամ տարեց բնակիչների մեծ մասնաբաժինը: Շատ դեպքերում տեղական փոստային բաժանմունքը, որտեղ տեղակայված է նաև Japan Post Bank-ը, կարող է լինել միակ հասանելի ֆինանսական հաստատությունը[17][18]։

Բանկը նաև կառավարում է գրեթե 30,000 բանկոմատ ամբողջ Ճապոնիայում[4]։ Քանի որ Ճապոնիայում շատ գործարքներ դեռևս կատարվում են կանխիկով, Japan Post Bank-ը նույնպես կարևոր դեր է խաղում բանկոմատները հասանելի դարձնելու գործում, որտեղ այլ բանկերի մասնաճյուղերը խրախուսում են անկանխիկ վճարումները կամ կրճատում են բանկոմատների համարները[19]։

2019 թվականի մայիսին Japan Post Bank-ը գործարկեց Yucho Pay-ը՝ սմարթֆոնի վրա հիմնված վճարային ծառայություն, որը թույլ է տալիս օգտատերերին վճարումներ կատարել անմիջապես իրենց բանկային հաշիվներից դեպի մասնակից խանութներ: Ծառայությունը, որը սկսվել է մոտ 10,000 հաճախորդով, նաև հնարավորություն է տալիս վճարումներ կատարել կամ դուրս բերել QR կոդի սկանավորման միջոցով[4]։

2021 թվականի մարտին Japan Post-ը հայտարարեց 150 միլիարդ ¥ (1,4 միլիարդ դոլար) ներդրում Rakuten-ի 8,3 տոկոս բաժնեմաս ձեռք բերելու համար: Այս համագործակցությունը նպատակաուղղված է լոգիստիկ, բջջային և վճարային բիզնեսներում համագործակցելուն՝ համահունչ Japan Post Bank-ի ռազմավարությանը՝ ընդլայնելու իր ծառայությունները և հարմարվելու զարգացող թվային տնտեսությանը[20]։

Հակասություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2019 թվականին Japan Post Bank-ը բախվեց զգալի սկանդալի՝ կապված ներդրումային ապրանքների ոչ պատշաճ վաճառքի հետ, մասնավորապես տարեց հաճախորդներին։ Ներքին հետաքննությունը բացահայտել է հազարավոր դեպքեր, երբ ներդրումային ապրանքները վաճառվել են ոչ պատշաճ կերպով: Japan Post Bank-ի անմիջականորեն կառավարվող 230 կետերի մոտավորապես 90%-ը ներգրավված է եղել այդ չարաշահումների մեջ[21]։ Հետաքննությունը պարզել է, որ ապրանքները հաճախ վաճառվել են տարեց հաճախորդներին՝ չհամոզվելով, որ նրանք լիովին հասկանում են ֆինանսական արտադրանքի հետ կապված բարդությունները և ռիսկերը: Ֆինանսական ծառայությունների գործակալությունը (FSA)՝ Ճապոնիայի ֆինանսական կարգավորիչը, բացահայտումներից հետո հետաքննություն է սկսել բանկի վաճառքի գործելակերպի վերաբերյալ: Գտածոների և շարունակվող հետաքննությունների արդյունքում Japan Post Bank-ը ժամանակավորապես դադարեցրել է ապահովագրության և որոշակի ֆինանսական ապրանքների հետ կապված իր վաճառքը և շուկայավարման գործունեությունը: Այս կասեցումը նպատակ ունի կանխել հետագա անօրինականությունը և ժամանակ տրամադրել բանկին իր վաճառքի արձանագրությունները և ուսուցումը վերանայելու համար: Japan Post Bank-ը պարտավորվում է վերանայել բոլոր տուժած դեպքերը և առաջարկել փոխհատուցում կամ փոխհատուցում այն ​​հաճախորդներին, ովքեր սխալ վաճառվել են ապրանքները: Բանկը ձեռնարկել է համապարփակ բարեփոխումներ իր վաճառքի պրակտիկայի մեջ, ներառյալ անձնակազմի համար ընդլայնված վերապատրաստումը, հատկապես խոցելի հաճախորդներին, ինչպիսիք են տարեցները, վաճառքները: Ստեղծվել են վերահսկման բարելավված մեխանիզմներ՝ ապահովելու վաճառքի էթիկական չափանիշներին համապատասխանությունը և հանրության վստահությունը վերականգնելու համար: Այս սկանդալը ոչ միայն ազդեց Japan Post Bank-ի հեղինակության վրա, այլև ավելի լայն մտահոգություններ առաջացրեց Ճապոնիայի ֆինանսական ոլորտում վաճառքի պրակտիկայի վերաբերյալ, հատկապես տարեց սպառողների պաշտպանության հարցում: Այն ընդգծեց խիստ կարգավորող վերահսկողության և էթիկական չափանիշների անհրաժեշտությունը՝ ապահովելու համար, որ բոլոր հաճախորդներին արդարացիորեն վերաբերվեն և լիովին տեղեկացված լինեն իրենց գնած ֆինանսական ապրանքների մասին[22]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ https://www.jp-bank.japanpost.jp/aboutus/company/outline/abt_cmp_ol_profile.html
  2. ↑ Knowledge Graph — 2012.
  3. ↑ https://www.jpx.co.jp
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 «2019 Annual Report» (PDF). Japan Post Bank. 2019. Վերցված է 25 July 2020-ին.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Garon, Sheldon (11 December 2011). «Postwar Japan's National Salvation». The Asia-Pacific Journal: Japan Focus. 9 (50). Վերցված է 25 July 2020-ին.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Robinson, Gary (2 January 2017). «Pragmatic financialisation: the role of the Japanese Post Office» (PDF). New Political Economy. 22 (1): 61–75. doi:10.1080/13563467.2016.1195347. ISSN 1356-3467. S2CID 156184760.
  7. ↑ 7,0 7,1 «Amakudari and Japan Post Holdings». The Japan Times. 24 December 2019. Վերցված է 25 July 2020-ին.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 8,6 8,7 Uno, Akira (9 July 2020). Japan Post Bank: Current Issues and Prospects. Springer Nature. ISBN 9789811514081.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 «Annual Report 2014» (PDF). Japan Post Bank. 2014. Վերցված է 25 July 2020-ին.
  10. ↑ 10,0 10,1 Sano, Hideyuki; Uranaka, Taiga (3 November 2015). «Japan Post firms make bumper debut after $12 billion triple IPO». Yahoo Finance. Վերցված է 25 July 2020-ին.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 11,5 Kuwayama, Patricia Hagan (2000). «Postal Banking in the United States and Japan: A Comparative Analysis» (PDF). Monetary and Economic Studies.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 12,5 Calder, Kent E. (1990). «Linking Welfare and the Developmental State: Postal Savings in Japan». Journal of Japanese Studies. 16 (1): 31–59. doi:10.2307/132493. ISSN 0095-6848. JSTOR 132493.
  13. ↑ Scher, Mark J (2001). «Postal Savings and the Provision of Financial Services: Policy Issues and Asian Experiences in the Use of the Postal Infrastructure for Savings Mobilization» (PDF). United Nations.
  14. ↑ Vollmer, Uwe; Dietrich, Diemo; Bebenroth, Ralf (2009). «Behold the 'Behemoth'. The privatization of Japan Post Bank» (PDF). Վերցված է 23 July 2020-ին.
  15. ↑ Hufbauer, Gary Clyde; Muir, Julia (2012). «Japan Post: Retreat or Advance?» (PDF). Peterson Institute for International Economics.
  16. ↑ «Annual Report 2016» (PDF). Japan Post Bank. 2016. Վերցված է 27 July 2020-ին.
  17. ↑ Lincoln, Edward J. (21 May 2012). Japan Post Bank: Problematic Issues. Tensions in the Global Financial Regulatory Environment. Center on Japanese Economy and Business.
  18. ↑ Antsey, Chris (11 July 2019). «Japan's Post Office Is an Unlikely Global Bond Powerhouse - Bloomberg». Bloomberg. Վերցված է 28 July 2020-ին.
  19. ↑ Brasor, Philip; Tsubuku, Masako (8 June 2018). «Days are numbered for ATMs in Japan's banking system». The Japan Times. Վերցված է 26 July 2020-ին.
  20. ↑ «Rakuten to raise $2.2bn in deal with Japan Post, Tencent and Walmart». Financial Times. 12 March 2021.
  21. ↑ «Japan Post Bank broke rules with sales of investment trust products to thousands of seniors». The Japan Times. 13 September 2019. Վերցված է 27 July 2020-ին.
  22. ↑ «Japan Post to resume marketing of savings products after suspension due to irregularities». The Japan Times. 21 November 2019. Վերցված է 27 July 2020-ին.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Japan_Post_Bank&oldid=10079843» էջից