Ֆաբիո Ասունսան
 պորտ.՝ Fábio Assunção | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | օգոստոսի 10, 1971[1] (52 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Սան Պաուլո, Բրազիլիա |
| Քաղաքացիություն |  Բրազիլիա |
| Մասնագիտացում | դերասան և հեռուստատեսային դերասան |
| IMDb | ID ID 0039916 |
Ֆաբիո Ասունսան[2](օգոստոսի 10, 1971[1], Սան Պաուլո, Բրազիլիա), բրազիլացի դերասան և թատրոնի ռեժիսոր։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Դերասանական կարիերան սկսել է, լինելով 19-ամյա ուսանող, 1990 թվականի կատարելով իր առաջին դերը «Իմ սեր, իմ տխրություն»։ Դերասանին նշանակվեց «հերոս-սիրահարի» դեր, բայց այն դերը, որը բերեց իրեն իր առաջին նշանակալից մրցանակները քննադատների կողմից, չարագործ Ռենատո Մենդեսի դերն էր 2004 թվականի «հայտնիություն» հեռուստասերիալում։ 1994 թվականից սցենարիստ Ժիլբերտու Բրագան, առաջարկում էր նրան իր համարյա բոլոր սերիալների գլխավոր («Իմ Հայրենիք», «Լաբիրինթ», «Ցանկության փառքը», «Հայտնիություն», «Արևադարձային դրախտ»)։
2008 թվականին «Բիզնես՝ ճապոներեն» սերիալի հերթական նկարահանումների ընթացքում, նկարահանման հրապարակում նա չկարողացավ կատարել իր մասնագիտական պարտականություննները, նա վատ ֆիզիկական կարգավիճակում էր։ Շուտով պարզվեց, որ դերասանի նման վիճակի պատճառը թմրանյութերի օգտագործումն է[3]. В конце 2009 года вернулся на телеэкраны. Сам он заявлял, что после прохождения курса стал «взрослее»<ref>: 2008 թվականի նոյեմբերին սերիալի նկարահանումների հարկադիր հեռացումից հետո, Ասունսանը սկսեց բուժման ընթացքը կլինիկայում ՝ մասնագիտացած թմրամոլության բուժման մեջ։ 2009 թվականի վերջում նա վերադարձավ հեռուստասերիալներ։ Նա ինքն էլ հայտարարեց, որ դասընթացն ավարտելուց հետո դարձել է «ավելի հասուն»։
1990-ականներին Ասունսանը հարաբերությունների մեջ էր դերասանուհիներ Քրիստիանա Օլիվեյրայի և Քալուդի Աբրեույի հետ[4]։ 2002 թվականից 2005 թվականները դերասանը ամուսնացած է եղել պրոդյուսեր Պրիսցիլա Բորգոնովիի հետ։ 2003 թվականի հունվարի 21-ին ծնվեց նրանց որդին՝ Ժոաուն։ Իսկ 2011 թվականին ծնվեց Ասունսանի աղջիկ Էլլա Ֆելիպան, ում մայրը լուսանկարիչ Կարինա Տավարեսն էր[5]։ 2020 թվականի հոկտեմբերի 1-ին նա ամուսնացել է Անա Վերենայի հետ[6]։
Կինեմատոգրաֆիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հեռուստատեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- 2015 — Բացարձակ անհամեմատելի — Արթուր
- 2010 — Դալվա և Էրիվելտո. սիրո երգ— Էվիվելըտո Մարտինշ
- 2008 — Շահավետ բիզնես — Էյտոր
- 2007 — Արևադարձային դրախտ — Դանիել Բաստոս
- 2006 — Ժ.Կ. — էպիզոդ
- 2006 — Բելիսսիմա— Մարսելո Ասսումպսոնի ձայն
- 2005 — Ճանապարհ— Դոկտոր Ռիչարդ Ֆիննեգան- 2003 — Սլավա— Ռենատու Մենդես
- 2002 — Ուսանողի սիրտը — Էդուարդո Ֆեյտոզա
- 2001 — Մայաների ընտանիք — Կարլոս Էդուրդո դի Մայա
- 1999 — ցանկության փառքը — Ինասիո Սոբրալ
- 1998 — Լաբիրինտ — Անդրե Մեյրելես
- 1997 — Սիրո անունից — Մարսելո դի Բայրոս Միտա
- 1996 — Ճակատագրական ժառանգություն — Մարկուս Մետզենգա
- 1994 — Իմ հայրենիք — Ռոդրիգո Լապորտ
- 1993 — Իմ երազանքը — Ժորժի Կանդեյաս դի Սա
- 1992 — Մարմնով և հոգով — Կայո Պաստորե
- 1991 — Վամպ— Ֆելիպե Ռոշե
- 1990 — Իմ սեր, իմ տխրություն — Մարկո Անտրինո Վենտուրինի
Ֆիլմեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- 2000 — Երկու անգամ Էլենայի հետ — Պոլիդորու
- 2000 — Նշանակված ժամ — Սիկրանու
- 2001 — Բելլինին և Սֆինքնսերը — Բելլինի
- 2003 — Քրիստինան ցանկանում է ամուսնանալ — Պաուլու
- 2004 — Ջրային հայելի. Ճանապարհորդություն Սան Ֆրանցիսկո գետի երկայնքով — Էնրիկե
- 2004 — Սեքս, սեր և դավաճանություն — Թոմաս
- 2007 — Կուզեն Բազիլիո — Բազիլիո
- 2008 — Բելլինին և սատանան — Ռեմո Բելլինին
- 2009 — Սկզբից մինչև վերջ — Ալեքսանդր
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Itaú Cultural Enciclopédia Itaú Cultural (порт.) — São Paulo: Itaú Cultural, 2001. — ISBN 978-85-7979-060-7
- ↑ «Фабио Ассунсон». Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ մարտի 10-ին. Վերցված է 2011 թ․ հունիսի 25-ին.
- ↑ O Fuxico
- ↑ «Бразилиада». Արխիվացված օրիգինալից 2009 թ․ հունվարի 31-ին. Վերցված է 2009 թ․ հունվարի 27-ին.
- ↑ «Fabio Assunção se separa após quatro anos de relacionamento». odia.ig.com.br. 2013 թ․ հունվարի 25. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 20-ին.
- ↑ «Ator Fábio Assunção voltou a casar-se. A primeira foto do grande dia». Sapo. 2020 թ․ հոկտեմբերի 1. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 1-ին.