Տանտալոս

Տանտալոս;
	Տանտալոսը ստորգետնյա թագավորությունում
Տեսակ	Հին հունական դիցաբանության կերպար և մարդ, որը հնարավոր է՝ հորինված է
Սեռ	արական
Հայր	Զևս
Մայր	Plouto?
Ամուսին	Դիոնե, Euryanassa?, Clytie? և Eurythemiste?
Զավակներ	Niobe?, Pelops?, Broteas? և Dascylus?
	Tantalus Վիքիպահեստում

Տանտալոս (հին հունարեն՝ Τάνταλος), հին հունական դիցաբանության մեջ Փռյուգիայի Մանիսա քաղաքի թագավորը՝ դատապարտված հավիտենական տանջանքների^[5]։

Առասպելներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Տանտալոսը Զևսի և Փռյուգիայի Պլուտո թագուհու (կամ Թմոլի^[6], ըստ Քսանֆու Լիդիսկոյի՝ Հիմենիայի^[7]) որդին է, նրա կինը Դիոնան^[8] է եղել կամ Ստերոպան^[9], կամ Եվրիանասան, Պելոպսի և Նիոբիի, ինչպես նաև Բրոտեասի հայրն է։

Որպես աստվածների սիրելի՝ Տանտալոսը կարողացել է նրանց խորհուրդներ տալ և մասնակցել նրանց խնջույքներին^[10]։ Նա մեծամտացավ իր ձեռք բերած բարձր դիրքով, և աստվածներին վիրավորելու համար նետվեց հադես^[11]։ Ըստ մեկ այլ վարկածի՝ նա բացահայտել է Զևսի գաղտնի որոշումները, կամ պատմել է մարդկանց աստվածների գաղտնիքները, ըստ մյուսի՝ նա աստվածների սեղանից նեկտար է գողացել, որպեսզի տա իր ընկերներին։ Մեկ այլ տարբերակի համաձայն՝ նա երդմնազանց է եղել, որպեսզի տիրի ոսկե շանը, որն իր համար գողացվել էր Զևսի տաճարից։

Կա ևս մեկ առասպել, ըստ որի Տանտալոսը, ցանկանալով փորձել աստվածների ամենագիտությունը, սպանել է իր որդուն՝ Պելոպսին և նրա մսից պատրաստված ուտեստ հյուրասիրել խնջույքի ժամանակ ներկա աստվածներին։ Նրանք, սակայն, հասկանում են Տանտալոսի մտադրությունը և վերակենդանացնում սպանվածին։

Տանտալոսյան տանջանքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ժառանգները

Նրա գերեզմանը գտնվում է Մանիսայում։ Այն տեսել է Պավսանիասը^[12]՝ Տանտալոսի լճի մոտ։

Ըստ Նիկոլայ Կունի (նա հետևում է Սենեկայի «Ֆիեստ» պիեսին), Տանտալոսը ապրում է ստորգետնյա թագավորությունում՝ տառապելով անտանելի սովից և ծարավից։ Նա կանգնած է ջրի և շքեղ պտուղների առաջ, սակայն չէր կարող դրանցից օգտվել։ Նա հենց բերանը բացում էր, որպեսզի ջուր խմի կամ ինչ-որ պտուղ քաղի, ջուրը հոսում էր և ճյուղերը պտուղներով հետ էին քաշվում^[13]։

Ատրիդ սերունդի անեծքը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Տանտալոսի ամբողջ գերդաստանը անիծվել է։ Նրա թոռները Ատրեյը և Ֆիեստան թշնամացել են։ Ատրեյը հաղթել է, սակայն դա նրան քիչ է եղել, նա սպանել է Ֆիեստայի երեխաներին, և նրանց մսով պատրաստված սնունդով հյուրասիրել է աստվածներին։ Ֆիեստաի և Պելոպիեյ դստեր կապից ծնվել է Եգիսֆը, որը սպանել է Ատրեյին և նրա որդուն՝ Ագամեմնոնին։ Երբ Ագամեմնոնը վերադարձել է Տրոյական պատերազմից, նրա կինը, Քլիտեմնեստրան իր սիրեցյալի՝ Եգիսֆեայի հետ սպանել է նրան։ Ագամեմնոնի և Քլիստեմնեստրայի երեխաները, Էրեքտրան և Օրեստը, իրենց որոշմամբ սպանել են իրենց մորը և նրա սիրեցյալին։

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Տանտալ (քիմիական տարր)
Սիսիփոս

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Обнорский Н. П. Тантал (ռուս.) // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1901. — Т. XXXIIа. — С. 608.
↑ Любкер Ф. Tantalus (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1342.
↑ Любкер Ф. Pelops (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1002—1003.
↑ Н. О. Пелопс (ռուս.) // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1898. — Т. XXIII. — С. 124.
↑ «Тантал | Мифы и легенды древней Греции»։ world-of-legends.su։ Վերցված է 2017-12-25
↑ Николай Дамасский. История, фр.10 Якоби
↑ Стефан Византийский. Этника // Комментарий Д. О. Торшилова в кн. Гигин. Мифы. СПб, 2000. С.102, 286; Николай Дамасский. История, фр.18 Якоби
↑ Гигин. Мифы 82
↑ Первый Ватиканский мифограф III 1, 24
↑ Е. Г. Рабинович. Мерное бремя Archived 2012-05-04 at the Wayback Machine. // Ноосфера и художественное творчество. М.: Наука, 1991, с. 139—153
↑ Гомер. Одиссея XI 582—592
↑ «Танталовы муки»։ bibliotekar.ru։ Վերցված է 2017-12-25
↑ «Танталовы муки - это... Что такое Танталовы муки?»։ Словари и энциклопедии на Академике (ռուսերեն)։ Վերցված է 2017-12-25

[_69372e246d4138e2-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Обнорский Н. П. Тантал (ռուս.) // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1901. — Т. XXXIIа. — С. 608.

[_e79a97fd491eb239-2] Любкер Ф. Tantalus (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1342.

[_8ac018e8c2d1880f-3] Любкер Ф. Pelops (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1002—1003.

[_017615bb44490d3c-4] Н. О. Пелопс (ռուս.) // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1898. — Т. XXIII. — С. 124.

[5] «Тантал | Мифы и легенды древней Греции»։ world-of-legends.su։ Վերցված է 2017-12-25

[ReferenceA-6] Николай Дамасский. История, фр.10 Якоби

[7] Стефан Византийский. Этника // Комментарий Д. О. Торшилова в кн. Гигин. Мифы. СПб, 2000. С.102, 286; Николай Дамасский. История, фр.18 Якоби

[autogenerated1-8] Гигин. Мифы 82

[9] Первый Ватиканский мифограф III 1, 24

[Рабинович-10] Е. Г. Рабинович. Мерное бремя Archived 2012-05-04 at the Wayback Machine. // Ноосфера и художественное творчество. М.: Наука, 1991, с. 139—153

[11] Гомер. Одиссея XI 582—592

[12] «Танталовы муки»։ bibliotekar.ru։ Վերցված է 2017-12-25

[13] «Танталовы муки - это... Что такое Танталовы муки?»։ Словари и энциклопедии на Академике (ռուսերեն)։ Վերցված է 2017-12-25

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]