Վերջին ամրոցը
 | |
|---|---|
| Երկիր |  ԽՍՀՄ |
| Ռեժիսոր | Vasile Brescanu? |
| Օպերատոր | Vadim Yakovlev? |
| Տևողություն | 88 րոպե |
«Վերջին ամրոցը» (ռուս.՝ «Последний форт»), 1972 թվականի խորհրդային ֆիլմ[1], որը նկարահանել է ռեժիսոր Վասիլե Բրեսկանուն «Մոլդովա-ֆիլմ» կինոստուդիայում Սամսոն Շլյախի «Զինվորը գնում է գութանի հետևից» (ռուս.՝ «Солдат идёт за плугом») վեպի հիման վրա։
Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1945 թվականի գարնանը Կարմիր բանակի չորս զինվորներ մնացել են որպես ռազմական պարետներ ֆաշիստներից նոր գրավված գերմանական քաղաքում։ Սերժանտ Վորոնինը, որը նախկին հաշվապահ է, այժմ «հերր պարետ» է։ Պարետին օգնում է տեղացի կոմունիստը, որն ազատվել է նացիստական համակենտրոնացման ճամբարից։
Զինվորները սկսում են վերականգնել քաղաքի խաղաղ տնտեսական կյանքը՝ փորձելով հարաբերություններ հաստատել նախապաշարմունքային և դառնացած բնակչության հետ։ Մոտակայքում դեռ մարտեր են ընթանում, և բնակիչները անմիջապես չեն հասկանում, որ Կարմիր բանակը խաղաղությամբ է եկել իրենց մոտ։ Համոզված նացիստ ֆրաու Բլաումերը փորձում է քաղաքի բնակիչների շրջանում ատելություն բորբոքել սովետական զինվորների նկատմամբ, թաքնված նացիստները հասցնում են հարված հարվածի հետևից. ծեծում են Բերտային, որն աշխատում է ռազմական խոհանոցում, ինքնասպանության հասցնում դարբին Կուրտին։
Սովետական «պարետատան», չորս սովորական զինվորների համառ աշխատանքը, որոնք արդեն «խաղաղ ժամանակ» վարում են տնտեսական «մարտեր», աստիճանաբար փոխում են բնակչության տրամադրվածությունը, և երբ նրանց փոխարինելու է գալիս իսկական պարետը, և զինվորները վերջապես զորացրվում են, քաղաքի բնակիչները Նրանց ուղեկցում են գնահատանքով և բաժանման համար ափսոսանքով ՝ հրաժեշտ տալով նրանց՝ որպես իրենց ընկերների։
Դերերում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Վալենտին Զուբկով - Վորոնին
- Բոլոտ Բեյշենալիև - Քամալ Ասլանով
- Ալեքսանդր Բոյարսկի - Իոսիֆ Կամինսկի
- Անատոլ Չոկանու - Գրիգորի Բուտնարու
- Լինա Բրակնիտե - Քրիստին
- Լիդիա Սմիրնովա - Բերտա
- Էլզա Լեջդեյ - ֆրաու Բլաումեր
- Լայմոնաս Նորեյկա - Հայնրիխ Կնապկե
- Անդրեյ Չեգարովսկի - Վիլլի
- Ինտս Բուրանս - Կուրտ
- Յանիս Գրանտինս - Յոհան
- Գրաժինա Բայկշտիտե - Գերտրուդ
- Անդա Զայցե - Էլզա
- Գալինա Դրուկ - Իրենա
Նկարահանող խումբ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Ռեժիսոր՝ Վասիլե Բրեսկանու
- Սցենարի հեղինակներ՝ Սերգեյ Տարասով, Սամսոն Շլյախու
- Օպերատոր՝ Վադիմ Յակովլև[2]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Վերջին ամրոցը» ֆիլմը kino-teatr.ru կայքում
- ↑ «Վերջին ամրոցը» ֆիլմը kinopoisk.ru կայքում
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Последний форт (Худож. фильм.) // Московская кинонеделя, 9 июля 1972
- Юргайте К. — Последний форт (Одноим. молд. худож. фильм) // Савайтес экранас, № 21, 27 августа 1972 (на литов. яз., то же в парал. изд . «Экран недели». — на рус. яз.)
- Последний форт // Советские художественные фильмы: 1970—1971. — М.: Нива России, 1995. — стр. 249
|
