Վալենտին Հարությունով

Վալենտին Հարությունով;
Ծնվել է	մարտի 23, 1908
Ծննդավայր	Աշխաբադ, Անդրկասպյան մարզ, Թուրքեստան, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	փետրվարի 19, 1976 (67 տարեկան)
Մահվան վայր	Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն և ԽՍՀՄ
Կրթություն	Սանկտ Պետերբուրգի պետական պոլիտեխնիկական համալսարան
Կոչում	պրոֆեսոր
Գիտական աստիճան	տեխնիկական գիտությունների դոկտոր
Մասնագիտություն	գիտնական
Աշխատավայր	Q4110485?, Սանկտ Պետերբուրգի պետական պոլիտեխնիկական համալսարան և D.I. Mendeleyev All-Russian Institute for Metrology?
Պարգևներ և ; մրցանակներ	; և

Վալենտին Հովսեփի Հարությունով (մարտի 23, 1908(1908-03-23), Աշխաբադ, Անդրկասպյան մարզ, Թուրքեստան, Ռուսական կայսրություն - փետրվարի 19, 1976(1976-02-19), Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), չափիչ տեխնիկայի բնագավառի հայ գիտնական։ Տեխնիկական գիտությունների դոկտոր (1949), պրոֆեսոր (1950)։ Ավարտել է Լենինգրադի պոլիտեխնիկական ինստիտուտը (1931)։ 1932-1941, 1944-1976 թվականներին դասավանդել է նույն ինստիտուտում։ 1937-1940 թվականներին և Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին զգալի ավանդ է ներդրել Կրասնոդարի չափիչ սարքերի նորակառույց գործարանում սերիական արտադրության արդյունավետ մեկնարկն ապահովելուն, նորաստեղծ ձեռնարկության համար բարձրակարգ մասնագետներ պատրաստելուն ուղղված աշխատանքներում^[1]։ 1956-1976 թվականներին պաշտոնավարել է որպես Դ. Ի. Մենդելեևի անվան չափագիտության համամիութենական գիտահետազոտական ինստիտուտի տնօրեն^[2]։ 12 գյուտի^[3]^[3], 10 մենագրությունների ու դասագրքերի հեղինակ է։ Աշխատանքները վերաբերում են էլեկտրական չափումների, էլեկտրաչափիչ սարքերի տեսության, հաշվարկի և նախագծման հարցերին։ Սարքաշինության գիտատեխնիկական ընկերության Լենինգրադի բաժանմունքի նախագահ։ ԽՍՀՄ պետական մրցանակ (1948)։

Վ. Հարությունովը էլեկտրական ու մագնիսական մեծությունների էտալոնների համակարգի ստեղծման ու զարգացման, ինչպես նաև չափագիտության մեջ մի շարք նոր ուղղությունների (ֆիզիկա-քիմիական չափումներ, շարժման պարամետրերի չափումներ, ֆիզիկական դաշտերի չափումներ, հիդրոդինամիկ չափումներ, ֆիզիկական հաստատունների որոշում և ճշգրտում և այլն) ներդրման նախաձեռնողներից էր։

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ստալինյան մրցանակ՝ երրորդ աստիճանի (1948) — նոր իներցիոն օսցիլոգրաֆների սերիական արտադրությունը կազմակերպելու համար
Գերազանց աշխատանքի համար մեդալ (1944) — ռազմական էլեկտրասարքավորումների մշակման համար
Լենինի շքանշան (1967) — յոթնամյա պլանի առաջադրանքները հաջողությամբ կատարելու համար
Հոկտեմբերյան հեղափոխության շքանշան (1971) — չափագիտության և ստանդարտացման զարգացման բնագավառում ներդրած ավանդի համար^[2]^[4]

Աշխատություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Арутюнов В. О. Электрические и магнитные измерения. Общий курс : учеб. пособие для втузов./В. О. Арутюнов [и др.]. - Л. ; М. : ОНТИ. Гл. ред. энерг. лит., 1937. - 668 с.
Теория, расчёт и конструирование электроизмерительных приборов / Пономарёв Н. Н., Арутюнов В. О., Дамский А. М., Селибер Б. А. и др.; под редакцией Н.Н. Пономарёва. — Л., 1943—648 с.
Арутюнов В. О. Электроизмерительные приборы : устройство, монтаж и обслуживание / В. О. Арутюнов, В. П. Валицкий. - Л. ; М. : Госэнергоиздат, 1947. - 199 с. : ил.
Арутюнов В. О. Расчет и конструкции электроизмерительных приборов : учеб. для электромех. техникумов / В.О. Арутюнов. - М. ; Л. : Госэнергоиздат, 1949. - 524 с. : ил.
Атлас конструкций электроизмерительных приборов непосредственной оценки : учеб. пособие для вузов / В. О. Арутюнов [и др.] ; под ред. В. О. Арутюнова. - М. ; Л. : Госэнергоиздат, 1956. - 235 с. : ил. - Библиогр.: с. 235.
Арутюнов В. О. Электромеханические логометры / В. О. Арутюнов. - М. ; Л. : Госэнергоиздат, 1956. - 292 с. : ил. - Библиогр.: с. 291-292.
Арутюнов В. О. Электрические измерительные приборы и измерения : учеб. пособие для вузов / В. О. Арутюнов. - М. ; Л. : Госэнергоиздат, 1958. - 631 с. : ил. - Библиогр.: с.628.

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ Занимал должность номинально - назначение на должность было произведено в связи с планами реэвакуации завода из Омска в Краснодар, немецкое наступление 1942 года не позволило реализовать эти планы, оборудование Краснодарского ЗИП осталось в распоряжение Государственного союзного завода № 634
↑ ^2,0 ^2,1 «Биографическая справка на сайте ВНИИМ им. Менделеева». Վերցված է 2014 թ․ փետրվարի 19-ին.
↑ ^3,0 ^3,1 «База патентов СССР». Վերցված է 2014 թ․ փետրվարի 16-ին.
↑ ««Листок Ветерана» — бесплатная газета для ветеранов и пенсионеров конструкторского бюро ПО Краснодарский ЗИП». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ մարտի 9-ին. Վերցված է 2014 թ․ փետրվարի 16-ին.

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Приборостроение — XX век. / Сост. М. С. Шкабардня. М.: Совершенно секретно, 2004—768 с., 16 л.ил. ISBN 5-89048-136-3

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Биографическая справка на сайте ВНИИМ им. Менделеева (на сайте имеется презентация с большим количеством фотографий)». Վերցված է 2014 թ․ փետրվարի 19-ին.
«Энциклопедия фонда "Хайазг"». Վերցված է 2014 թ․ փետրվարի 16-ին.
«История кафедры Измерительных Информационных технологий Санкт-Петербургского Политехнического университета». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 7-ին. Վերցված է 2014 թ․ փետրվարի 16-ին.

Այս հոդվածի նախնական տարբերակը կամ նրա մասը վերցված է Հայկական համառոտ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են՝ Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։

[1] Занимал должность номинально - назначение на должность было произведено в связи с планами реэвакуации завода из Омска в Краснодар, немецкое наступление 1942 года не позволило реализовать эти планы, оборудование Краснодарского ЗИП осталось в распоряжение Государственного союзного завода № 634

[vniim-2] 2,0 ^2,1 «Биографическая справка на сайте ВНИИМ им. Менделеева». Վերցված է 2014 թ․ փետրվարի 19-ին.

[patent-3] 3,0 ^3,1 «База патентов СССР». Վերցված է 2014 թ․ փետրվարի 16-ին.

[zip-4] ««Листок Ветерана» — бесплатная газета для ветеранов и пенсионеров конструкторского бюро ПО Краснодарский ЗИП». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ մարտի 9-ին. Վերցված է 2014 թ․ փետրվարի 16-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]