Մարինա (ֆիլմ)
 | |
|---|---|
| Երկիր |  ԽՍՀՄ |
| Ժանր | դրամա |
| Թվական | 1974 |
| Ռեժիսոր | Բորիս Իվչենկո |
| IMDb | ID 0174902 |
«Մարինա» (ռուս.՝ «Марина»), 1974 թվականի խորհրդային գեղարվեստական ֆիլմ, որը նկարահանել է կինոռեժիսոր Բորիս Իվչենկոն Բորիս Լավրենյովի պատմվածքների հիման վրա։
Էկրան է բարձրացել 1975 թվականի փետրվարի 20-ին[1]։
Սյուժե
Նկարահանվել է Բորիս Լավրենյովի վաղ շրջանի «Մարինա» և «Գալա-Պետեր» պատմվածքների հիման վրա:
Վիրավորվելուց հետո պոդպորուչիկ Իզվոլսկին հայտնվում է Եվպատորիայում։ Ձկնորսական գյուղում նա ծանոթանում է Մարինայի հետ։
Սպայի և սովորական ձկնորսի սերը ցնցում է տեղի հասարակությանը։ Երբ Բորիսն ու Մարինան գնում են թատրոն, հանդիսատեսը լքում է դահլիճը։ Սիրահարները միայնակ դիտում են ադաջիոն: Նրանք ծափահարում են դերասաններին և նվագախմբին։ Հետո նրանք գնում են ծովափ, Մարինան լողանում է լուսնի լույսի ներքո։
Հրամանատարությունն ամեն ինչ անում է Իզվոլսկուն ռազմաճակատ ուղարկելու համար։ Ռազմաճակատի ճանապարհին Իզվոլսկին միանում է ապստամբ գնդին։ Նրան ձերբակալում են և դատապարտում գնդակահարության։ Սակայն հեղափոխությունն ազատում է նրան։
Բորիսը վերադառնում է Եվպատորիա՝ որպես Կարմիր գվարդիայի ջոկատի հրամանատար։ Մարինան վազում է նրան ընդառաջ, բայց ցարական բանակի կապիտան Տիրկինի փամփուշտը խոցում է նրան։ Մարինան մահանում է Բորիսի գրկում։
Բորիսը կարմիր դրոշի ներքո ջոկատին առաջնորդում է հարձակման։
Դերերում
- Իրինա Շևչուկ – Մարինա, ձկնորսական գյուղի աղջիկ
- Վլադիմիր Կոնկին – Բորիս Իզվոլսկի, սպա
- Կոնստանտին Ստեպանկով – Աֆանասի, բոլշևիկ
- Բորիսլավ Բրոնդուկով – Տիրկին, ցարական բանակի կապիտան
- Լև Կոլեսնիկ – Օգուրցով
- Վիտալի Ռոզստալնի – Պերետրիչուբա
- Անատոլի Բարչուկ – Կոլյա, Աֆանասիի որդին
- Լարիսա Խալաֆովա – Ասպասիա, Աֆանասիի դուստրը
- Վիկտոր Դեմերտաշ – Միխայ
- Իվան Միկոլայչուկ – դիրիժոր
- Վիկտոր Մալյարևիչ – Գրիգորև
- Էպիզոդներում
- Սերգեյ Իվանով
- Վլադիմիր Տալաշկո
- Ալեքսանդր Յանվարյով
- Միխայիլ Բերդիչևսկի
- Յուրի Բրիլինսկի
- Անատոլի Յուրչենկո
- Վլադիմիր Գլուխոյ
- Եկատերինա Բրոնդուկովա
- Բորիս Սավչենկո
- Յուրի Ռուդչենկո
- Բորիս Ալեքսանդրով
- Յուրի Հաջիև
- Ադա Վոլոշինա
- Յուրի Միսենկով
Նկարահանող խումբ
- Բեմադրող ռեժիսոր՝ Բորիս Իվչենկո
- Սցենարի հեղինակ՝ Ալեքսանդր Սացկի
- Բեմադրող օպերատոր՝ Վիտալի Զիմովեց
- Բեմադրող նկարիչ՝ Վալերի Նովակով
- Կոմպոզիտոր՝ Վադիմ Խրապաչով
- Հնչյունային օպերատոր՝ Նիկոլայ Մեդվեդև
- Մոնտաժող՝ Թամարա Սերդյուկ
- Խմբագիր՝ Վալենտինա Ռիդվանովա
- Զգեստների նկարիչ՝ Օլգա Յաբլոնսկայա
- Դիմահարդարման նկարիչներ՝ Նինա Տիխոնովա, Մարինա Շկուրկո
- Ռեժիսոր՝ Լ. Կոլեսնիկ
- Օպերատորներ՝ Պ. Լոյկո, Մ. Բերդիչևսկի
- Համակցված նկարահանումների օպերատոր՝ Բ. Լեբեդև
- Համակցված նկարահանումների նկարիչ՝ Մ. Պոլունին
- Ռեժիսորի ասիստենտներ՝ Լ. Խորոշկո, Ն. Օսիպենկո
- Օպերատորի օգնական՝ Վ. Շկուրկո
- Պիրոտեխնիկ՝ Ի. Շկիդչենկո
- Լուսատեխնիկ՝ Օ. Պրոսիխին
- Պարի բեմադրիչներ՝ Վ. Պոտապովա, Վ. Գոլիկ
- Մենակատարներ՝ Ս. Պրիխոդկո, Վ. Ֆեդորչենկո
- Ֆիլմի տնօրեն՝ Տատյանա Կուլչիցկայա
- Կիևի կամերային նվագախումբ (դիրիժոր՝ Ի. Բլաժկով)
Քննադատություն
Քննադատ Իննա Սոլովյովան գրել է. «Ֆիլմը շատ բան ունի հետաքրքիր լինելու համար»: Միևնույն ժամանակ, նա կարծում էր, որ «ֆիլմն իր բնույթով դանդաղաշարժ է՝ թույլ տալով, որ ինչ պատահի՝ մտնի իր հրապարակ։ Նրան տարօրինակ է թվացել «արտահայտչական միջոցների կամազուրկ ազատությունը»։ Սոլովյովան գրել է. «Ուզում ես, և վերցնում ես ռոմանտիկ գույների մի շարք. ուզում ես՝ ասես մեջբերում ես քսանականների կինոժառանգությունը... ուզում ես՝ հիշում ես խորհրդանշական, ինքնամփոփ «արտասյուժեային» պատկերավորության այդ լարված որոնումները...»[2]։
Ծանոթագրություններ
- ↑ Советские художественные фильмы, 1997, էջ 65
- ↑ Соловьёва, 1975, էջ 15
Գրականություն
- Соловьёва И. Марина, женщина моря // Советский экран. — 1975. — № 24. — С. 15.
- Советские художественные фильмы. Аннотированный каталог (1974—1975) / Сост. Н. М. Чемоданов, В. П. Боровков. — М.: Нива России, 1997. — С. 65—66. — 320 с.
|
