«Հենրիխ Լյուբեկ (բոդրիչիների իշխան)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Հենրիխ Լյուբեկ;
Ծնվել է	ոչ ուշ քան 1065
Մահացել է	մարտի 22, 1127
Գերեզման	Լյունեբուրգ
Կրոն	քրիստոնեա
Ամուսին	Slavina?
Ծնողներ	հայր՝ Գոթշալկ, մայր՝ Սիգրիդ Սվենդսդատեր
Երեխաներ	Q4411612? և Կանութ

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ տարբ Հաջորդ տարբ →

Content deleted Content added

ՎիզուալԵլատեքստ

Գծային

02:03, 30 հունվարի 2022-ի տարբերակ

Հենրիխ Լյուբեկսկի(1066 թվականը–1127 թ. մարտի 22), 1093 - 1127 թվականների իշխան, Բոտույի եղբայրը՝ Գոթշալկի և դանիացի Սիգրիդի որդին։ Հատել է իր սեփական դրամը։

Հենրիխի պայքարը Կրուտոյի դեմ

Հոր մահից հետո նա փախչում է է Դանիայում գտնվող իր մոր հարազատների մոտ։ Մոտ 1093 թվականին Հենրիխը հավաքում է մեծ նավատորմ և մի քանի կործանարար արշավանքներ կատարում Սթարգրադում։ Կրուտոյը ստիպված էր թույլ տալ, որ Հենրիխը վերադառնա սլավոնական երկիր։ Ըստ Հելմոնդի՝ Կրուտոյը ծրագրում էր խորամանկությամբ սպանել Հենրիխին, և դա կանխում է միայն Կրուտոյ Սլավինայի կնոջ միջամտությունը։ Համաձայնություն ձեռք բերելով Սլավինայի հետ՝ Հենրիխը Կրուտոյին հրավիրում է խնջույքի։ Խնջույքից հետո Հենրիխի պահակախմբից մի դանիացի կտրում է հարբած ծեր իշխանի գլուխը։

Պատերազմ Ռույանների հետ

Հետագայում Հենրիխը լավ հարաբերություններ է պահպանում Հոլշտեյնի կոմս Ադոլֆ I-ի հետ։ 1110 թվականին, երբ Հենրիխը գտնվում էր Լյուբեկում, քաղաքը պաշարվում Ռույանի կողմից։ Հելմոնդի խոսքով՝ Հենրիխը կարողանում է օգնություն բերել քաղաքին և 1110 թվականի սեպտեմբերի 1-ին հաղթել Ռույանին։ Նույն մատենագիրը գրում է. {{Քաղվածք|Եվ շարքերի ցեղերը սկսեցին ծառայել Հենրիխին՝ հարգանքի տուրք մատուցելով նրան, ինչպես նաև վագերին, լեհերին, բոդրիխներին, խիժաններին, պենյանների, Լյուտիչիի, պոմորացիների և բոլորի միջոցով։ Հենրիխը իշխում էր բոլոր Սլավոնական ցեղերի վրա, որոնք ապրում էին Ալբիայի և Բալթիկայի միջև ծովի ափին

Ապստամբություն

1101 թվականին գերմանացիները (Ուդո Շտադ) չորսամյա պաշարումից հետո նորից տիրվում է Բրանիբորի կողմից՝ վերահսկողության տակ վերցնելով Գավելի հարթավայրը^[1]։ Հենրիխը, վախենալով ապստամբության ծավալումից դեպի իր երկրներ, օգնության է հասնում գերմանացիներին (Նորդալբինգ և Հոլշտեյն)։ ^[2]):

Վալդեմարի մահ

Որոշ ժամանակ անց ռույաների կողմից Վալդեմարը սպանվում։ Հենրիխը, ցանկանալով վրեժ լուծել որդու համար, դիմում է սաքսերին, որ օգնեն։ 1600 սաքս զինվորներ միանում են ^[3] Հենրիխի բանակին՝ ուղևորվելով Վոլիգոստ^[4]։ Տրավնա գետն անցնելով՝ Հենրիխն ընդունում է հակառակորդի դեսպաններին, որոնք խաղաղության համար առաջարկում են վճարել 200 մարկ։ Իշխանը, խորհրդակցելով զինվորների հետ, հրաժարվում է ընդունել առաջարկը։

Հենրիխը, քաղաք գալով, խաղաղություն է կնքում ռույան հոգևորականների հետ, որի համաձայն պետք է նրանցից վերցներ 4400 մարկ։ Բայց այդ գումարը չափազանց մեծ էր

Նրանք սպառում են գանձարանի ոսկին և արծաթը, որը կար իրենց տանը և այդ ժամանակ հազիվ կեսը վճարեցին

Հենրիխը պայմաների խախտման պատճառով զայրացած սաքսոնիայի հերցոգ Լոթարի հետ ձմռանը նոր արշավանք է սկսում ^[5]:

Քրիստոնեություն

Հենրիխի նստավայրը Լյուբեկ քաղաքն էր։ Հենրիխի օրոք դա միակ քաղաքն էր, որն ուներ եկեղեցի։ Քրիստոնեության տարածումը իշխանությունում սկսվում է Վիտսելինի կողմից։ 1127 թվականի մոտ նա հիլդեսհայմացի Ռոդոլֆեի և Վերդունցի Լյուդոլֆի հետ միասին թույլատրում է քարոզել։ 1127 թվականին Հենրիխը մահանում է և թաղվում Լյունեբուրգի Սուրբ Նիկոլասի վանքում։

Ժառանգություն

Հենրիխ Սվյատոպոլի և Քնուդի որդիները ի սկզբանե ունեին իրենց սեփականությունը։ Բայց, ըստ Հելմոնդի, Սվյատոպոլկը

ցանկանալով մենակ կառավարել, շատ վիրավորանք է պատճառում իր եղբորը՝ Կնուտին, և, ի վերջո, գոլզացների օգնությամբ նա փակում է նրան Պլյունե ամրոցում

1127 թվականին Կնուտը սպանվում է Լյութենբուրգում։ 1129 թվականին Սվյատոպոլկը սպանվում է Հոլշտեյն Դազոյի կողմից։ Նրա որդին՝ Վիnվինիկեն, սպանվում է կոմս Լեիգֆրիդի կողմից մոտ 1129 թվականին։ Եվ Կնուդ Լավարդը Սլավոնական իշխանության իրավունքները գնում է կայսր Լոթարից^[6]։

Ընտանիք և երեխաներ

Հենրիխի կանանց շրջանում հայտնի է միայն Սլավինը, որը հիշատակվում է Հելմոնդի կողմից 1093 թվականին։ Բայց միջնադարյան տոհմաբանության հիման վրա կարծում են, որ Հենրիխ Մստիվոյի և Վալդեմարի երկու որդիները ավելի վաղ ամուսնությունից էին։

Միստույ (Մստիվոյ)
Վալդեմար (մոտ 1112-1122)
Սվյատոպոլկ ( — 1128/1129)
Կնուդ ( — ок.1127)

Ծանոթագրություններ

↑ Грацианский Борьба стр 22
↑ 37. О ПОБЕДЕ МСТИВОЯ
↑ 38. ПОХОД СЛАВЯН В ЗЕМЛЮ РАН
↑ у Гельмонда смешивались Вольгаст и Волин. Ближе к владениям Генриха расположен Вольгаст
↑ Павинский и ряд других авторов (Богуславский и Грацианский относили эти походы Генриха к 1113 и 1114 гг. Но комментатор перевода Гельмонда 1963 года замечает: Կաղապար:Начало цитатыВ конце главы Гельмольд говорит, что «Генрих, прожив после этого ещё не очень долгое время, смертью своей положил конец войне». Генрих умер в 1127 г. Едва ли бы Гельмольд мог определить промежуток в 13 лет как «не очень долгое время». Видимо: Генрих ходил на ран в 1123 и 1124 гг. Կաղապար:Конец цитаты
↑ Гельмонд именует его племянником Генриха 49. О КНУТЕ

Գրականություն

Павинский А. Полабские славяне / Издатель Д. Е. Кожанчиков. — СПб.: Тип. Ф. Сущинского, 1871. — С. 145—151. — 170+11 с.

Հղումներ

«Heinrich Fürst der Obotriten». Genealogie des Mittelalters (գերմաներեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2012-05-18-ին. Վերցված է 2012-01-08-ին.
Гельмольд из Босау. Славянская хроника. Книга 1
«Heinrich». Foundation for Medieval Genealogy (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2012-05-11-ին. Վերցված է 2012-01-08-ին.

[1] Грацианский Борьба стр 22

[2] 37. О ПОБЕДЕ МСТИВОЯ

[3] 38. ПОХОД СЛАВЯН В ЗЕМЛЮ РАН

[4] у Гельмонда смешивались Вольгаст и Волин. Ближе к владениям Генриха расположен Вольгаст

[5] Павинский и ряд других авторов (Богуславский и Грацианский относили эти походы Генриха к 1113 и 1114 гг. Но комментатор перевода Гельмонда 1963 года замечает: Կաղապար:Начало цитатыВ конце главы Гельмольд говорит, что «Генрих, прожив после этого ещё не очень долгое время, смертью своей положил конец войне». Генрих умер в 1127 г. Едва ли бы Гельмольд мог определить промежуток в 13 лет как «не очень долгое время». Видимо: Генрих ходил на ран в 1123 и 1124 гг. Կաղապար:Конец цитаты

[6] Гельмонд именует его племянником Генриха 49. О КНУТЕ

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

@@ Տող 1. / Տող 1. @@
 {{Տեղեկաքարտ Անձ}}
 '''Հենրիխ Լյուբեկսկի'''(1066 թվականը–1127 թ. մարտի 22), 1093 - 1127 թվականների իշխան, Բոտույի եղբայրը՝ Գոթշալկի և դանիացի Սիգրիդի որդին։ Հատել է իր սեփական դրամը։
 == Հենրիխի պայքարը  Կրուտոյի դեմ==
-Հոր մահից հետո նա փախչում է [[Դանիա|է Դանիայում]] գտնվող իր մոր հարազատների մոտ։ Մոտ [[1093 թվական]]ին  Հենրիխը հավաքում է մեծ նավատորմ և մի քանի կործանարար արշավանքներ կատարում [[Սթարգրադ|Սթարգրադում]]։ Կրուտոյը ստիպված էր թույլ տալ, որ Հենրիխը վերադառնա [[սլավոններ|սլավոնական երկիր]]։ Ըստ [[Հելմոլդ ֆոն Բոզաու | Հելմոնդ]]ի՝ Կրուտոյը ծրագրում էր խորամանկությամբ սպանել Հենրիխին, և դա կանխում է միայն Կրուտոյ Սլավինայի կնոջ միջամտությունը։
+Հոր մահից հետո նա փախչում է [[Դանիա|է Դանիայում]] գտնվող իր մոր հարազատների մոտ։ Մոտ [[1093 թվական]]ին  Հենրիխը հավաքում է մեծ նավատորմ և մի քանի կործանարար արշավանքներ կատարում [[Սթարգրադ]]ում։ Կրուտոյը ստիպված էր թույլ տալ, որ Հենրիխը վերադառնա [[սլավոններ|սլավոնական երկիր]]։ Ըստ [[Հելմոլդ ֆոն Բոզաու|Հելմոնդ]]ի՝ Կրուտոյը ծրագրում էր խորամանկությամբ սպանել Հենրիխին, և դա կանխում է միայն Կրուտոյ Սլավինայի կնոջ միջամտությունը։
 Համաձայնություն ձեռք բերելով Սլավինայի հետ՝ Հենրիխը Կրուտոյին հրավիրում է խնջույքի։ Խնջույքից հետո Հենրիխի պահակախմբից մի դանիացի կտրում է հարբած ծեր իշխանի գլուխը։
@@ Տող 12. / Տող 11. @@
 === Ապստամբություն ===
-թվականին գերմանացիները (Ուդո Շտադ) չորսամյա պաշարումից հետո նորից տիրվում է Բրանիբորի կողմից՝ վերահսկողության տակ վերցնելով Գավելի հարթավայրը<ref>Грацианский Борьба стр 22</ref>:: Հենրիխը, վախենալով ապստամբության ծավալումից դեպի իր երկրներ, օգնության է հասնում գերմանացիներին (Նորդալբինգ և Հոլշտեյն)։
+թվականին գերմանացիները (Ուդո Շտադ) չորսամյա պաշարումից հետո նորից տիրվում է Բրանիբորի կողմից՝ վերահսկողության տակ վերցնելով Գավելի հարթավայրը<ref>Грацианский Борьба стр 22</ref>։ Հենրիխը, վախենալով ապստամբության ծավալումից դեպի իր երկրներ, օգնության է հասնում գերմանացիներին (Նորդալբինգ և Հոլշտեյն)։
 <ref>37. О ПОБЕДЕ МСТИВОЯ</ref>):