«Սոլոդովնիկովա սալոն»–ի խմբագրումների տարբերություն
catSuggest-ով +Կատեգորիա:1862 հիմնադրումներ |
չ Colon֊ը (:, U+003A) փոխարինում եմ հայերեն վերջակետով (։, U+0589) |
||
Տող 1. | Տող 1. | ||
{{Տեղեկաքարտ Կառույց}} |
{{Տեղեկաքարտ Կառույց}} |
||
'''Սոլոդովնիկովա սալոն''', խոշոր առևտրային համալիր Մոսկվա սալոնի տեսքով, կառուցվել է [[1862 թվական]]ին ճարտարապետ Նիկոլայ Վասիլեևիչ (1828) Նիկիտինի կողմից վաճառական Սոլոդովնիկովի |
'''Սոլոդովնիկովա սալոն''', խոշոր առևտրային համալիր Մոսկվա սալոնի տեսքով, կառուցվել է [[1862 թվական]]ին ճարտարապետ Նիկոլայ Վասիլեևիչ (1828) Նիկիտինի կողմից վաճառական Սոլոդովնիկովի պատվերով։ Դիմային ճակատը Կուզնեցկի կամրջի երկայնքով զբաղեցրել է ամբողջ թաղամասը (Պետրովկա և Նեգլիննայա փողոցների միջև)։ Ավերվել է [[1941 թվական]]ին։ |
||
== Պատմություն == |
== Պատմություն == |
||
Այն հատվածում, որտեղ ավելի ուշ կառուցվել է Սոլոդովնիկովի սալոնը, [[1564 թվական]]ից ի վեր գտնվել է գերեզմանատնից խոսողի Հարության Հայտնի եկեղեցին, որն այրվել է [[1812 թվական]]ի հրդեհի ժամանակ և քանդվել [[1816 թվական]] |
Այն հատվածում, որտեղ ավելի ուշ կառուցվել է Սոլոդովնիկովի սալոնը, [[1564 թվական]]ից ի վեր գտնվել է գերեզմանատնից խոսողի Հարության Հայտնի եկեղեցին, որն այրվել է [[1812 թվական]]ի հրդեհի ժամանակ և քանդվել [[1816 թվական]]ին։ Եկեղեցուց մինչև գետեր են ստեղծվել են բանջարանոցները, իսկ բուն եկեղեցին շրջապատել են պրիշտայի տները, որոնցից մեկում 19-րդ դարի սկզբին տեղավորվել է հայտնի կենդանաբանական խանութը։ |
||
[[1821 թվական]]ին ամբողջ եկեղեցու նախկին տարածքը տեղափոխվել է դիվանագետ |
[[1821 թվական]]ին ամբողջ եկեղեցու նախկին տարածքը տեղափոխվել է դիվանագետ Տատիչչևը։ Տատիիշչևի տան ներկայացուցչական ճակատը ներառվել է մոսկովյան լավագույն շենքերի ճարտարապետական ալբոմում։ Շենքի հարավային կողմով անցնում էր փոքրիկ անցուղի, որը շարունակում էր Սոֆիյկի (այժմ թնդանոթի փողոց) գիծը։ Իր հիմքով առանց փոփոխությունների, մի փոքր վերափոխումներովենքը կանգնած է մնում քառասուն տարի, որից հետո տան կողային մասերը կառուցվում է ընդհանուր եռահարկ բարձրության վրա.{{sfn|Макаревич и др.|1989|с=171}} Տատիշչևի մահից հետո տունն անցնում է նրա ազգականին, իսկ հետո՝ Էյխլերի ազգականին |
||
[[Պատկեր:Kuz most-1834.jpg|thumb|left|300x150px|[[Օգյուստ Կադոլ]], Դարբնի կամուրջը 1834 թվականին, աջից Տատիշչևի տունը]] |
[[Պատկեր:Kuz most-1834.jpg|thumb|left|300x150px|[[Օգյուստ Կադոլ]], Դարբնի կամուրջը 1834 թվականին, աջից Տատիշչևի տունը]] |
||
1860-ական թվականների սկզբին Տատիշչևի տան հարևանությամբ գտնվող շենքը ձեռք է բերել վաճառական Սոլոդովնիկովը, որը [[1862 թվական]]ին այն վերակառուցել է ճարտարապետ Նիկոլայ Վասիլևիչ Նիկիտայի նախագծով {{sfn|Сорокин|1991б|с=91}}{{sfn|Сорокин|1993а|с=112}} |
1860-ական թվականների սկզբին Տատիշչևի տան հարևանությամբ գտնվող շենքը ձեռք է բերել վաճառական Սոլոդովնիկովը, որը [[1862 թվական]]ին այն վերակառուցել է ճարտարապետ Նիկոլայ Վասիլևիչ Նիկիտայի նախագծով {{sfn|Сорокин|1991б|с=91}}{{sfn|Сорокин|1993а|с=112}}։ |
||
Շինարարության համար վաճառականն ստացել է Մոսկվա քաղաքի Պատվավոր քաղաքացու |
Շինարարության համար վաճառականն ստացել է Մոսկվա քաղաքի Պատվավոր քաղաքացու կոչում։ [[1874 թվական]]ին հնագետները ձեռք են բերել նաև Տատիշչևի նախկին տունը, որտեղ տեղադրվել են խանութներ, գրասենյակներ և պահեստներ, իսկ [[1878 թվական]]ին շինությունները միավորվել են մեկ ամբողջության մեջ՝ երկհարկանի ապակե տանիքի ներքին բակի վրա կառուցելու միջոցով {{sfn|Киприн и др.|2014|c=339}}<ref name="mskpassage">{{cite web|author=Титова Н.|url=https://www.irn.ru/articles/9277.html|title=Московские пассажи. Торговые улицы под стеклом|publisher=IRN.ru|datepublished=27 ноября 2006|accessdate=2011-3-15}}</ref><ref name="passage"/>։ |
||
[[1885 թվական]]ին սալոնն այրվել է, նրա վերանորոգմամբ զբաղվել է ճարտարապետ Միտրոֆան Ալեքսանդրովիչ Արսենևը<ref>{{cite web|url=http://www.biografija.ru/show_bio.aspx?id=5763|title=Арсеньев Митрофан Александрович|publisher=Биография.ру|accessdate=2011-3-7|archiveurl=https://www.webcitation.org/69ZXEMeBb?url=http://www.biografija.ru/show_bio.aspx?id=5763|archivedate=2012-07-31|deadlink=no}}</ref>, որի նախագծով անցկացվել է արմատական |
[[1885 թվական]]ին սալոնն այրվել է, նրա վերանորոգմամբ զբաղվել է ճարտարապետ Միտրոֆան Ալեքսանդրովիչ Արսենևը<ref>{{cite web|url=http://www.biografija.ru/show_bio.aspx?id=5763|title=Арсеньев Митрофан Александрович|publisher=Биография.ру|accessdate=2011-3-7|archiveurl=https://www.webcitation.org/69ZXEMeBb?url=http://www.biografija.ru/show_bio.aspx?id=5763|archivedate=2012-07-31|deadlink=no}}</ref>, որի նախագծով անցկացվել է արմատական վերափոխում։ Բոլոր բակերում անցկացվել են լապտերներ, փոխվել է ճակատային մասի հարդարանքը, խանութների համար կազմակերպվել են լրացուցիչ տարածքներ{{sfn|Киприн и др.|2014|c=339}}. |
||
[[1877 թվական]]ին տեղի է ունենում Միխայիլ Վալենտինովիչ Լենտովսկու անտրպրեների առաջին ներկայացումը, որի հարդարանքը ձևավորվել է Ֆյոդոր Օսիպովիչ Շեխտելի կողմից<ref>{{книга||автор=Кириченко Е. И.|заглавие=Ф. О. Шехтель. Жизнь. Образы. Идеи|место=М.|издательство=Прогресс-Традиция|год=2011|страниц=360|страницы=87|isbn=978-5-89826-374-4}}</ref> |
[[1877 թվական]]ին տեղի է ունենում Միխայիլ Վալենտինովիչ Լենտովսկու անտրպրեների առաջին ներկայացումը, որի հարդարանքը ձևավորվել է Ֆյոդոր Օսիպովիչ Շեխտելի կողմից<ref>{{книга||автор=Кириченко Е. И.|заглавие=Ф. О. Шехтель. Жизнь. Образы. Идеи|место=М.|издательство=Прогресс-Традиция|год=2011|страниц=360|страницы=87|isbn=978-5-89826-374-4}}</ref>։ 1880-ական թվականներին սալոնի սրահներում անցկացվում է գեղարվեստական ցուցահանդեսներ {{sfn|Сорокин|1991б|с=91}}։ [[1904 թվական]]ի նոյեմբերին այստեղ բացվում է Մոսկվայի կինոթատրոններից մեկը «Սինեմա թատրոնը», իսկ դրա փակումից հետո՝ «Կինոֆոն» թատրոնը<ref name="kino">{{cite web|author=Кириллов Н.|url=http://www.archnadzor.ru/?p=1327|title=Начало киновещания|publisher=[[Архнадзор]]|datepublished=16 октября 2008|accessdate=2011-3-20|archiveurl=https://www.webcitation.org/64u1gki9u?url=http://www.archnadzor.ru/2008/10/16/nachalo-kinoveshhaniya/|archivedate=2012-01-23|deadlink=no}}</ref>։ |
||
== Ծանոթագրություններ == |
== Ծանոթագրություններ == |
00:08, 16 Սեպտեմբերի 2021-ի տարբերակ
Տեսակ | գոյություն չունեցող շենք կամ կառույց և shopping arcade? |
---|---|
Երկիր | Ռուսաստան |
Տեղագրություն | Մոսկվա |
Փողոց | Kuznetsky Most?, Neglinnaya Street? և Petrovka Street? |
Բացված | 1862 |
Սոլոդովնիկովա սալոն, խոշոր առևտրային համալիր Մոսկվա սալոնի տեսքով, կառուցվել է 1862 թվականին ճարտարապետ Նիկոլայ Վասիլեևիչ (1828) Նիկիտինի կողմից վաճառական Սոլոդովնիկովի պատվերով։ Դիմային ճակատը Կուզնեցկի կամրջի երկայնքով զբաղեցրել է ամբողջ թաղամասը (Պետրովկա և Նեգլիննայա փողոցների միջև)։ Ավերվել է 1941 թվականին։
Պատմություն
Այն հատվածում, որտեղ ավելի ուշ կառուցվել է Սոլոդովնիկովի սալոնը, 1564 թվականից ի վեր գտնվել է գերեզմանատնից խոսողի Հարության Հայտնի եկեղեցին, որն այրվել է 1812 թվականի հրդեհի ժամանակ և քանդվել 1816 թվականին։ Եկեղեցուց մինչև գետեր են ստեղծվել են բանջարանոցները, իսկ բուն եկեղեցին շրջապատել են պրիշտայի տները, որոնցից մեկում 19-րդ դարի սկզբին տեղավորվել է հայտնի կենդանաբանական խանութը։
1821 թվականին ամբողջ եկեղեցու նախկին տարածքը տեղափոխվել է դիվանագետ Տատիչչևը։ Տատիիշչևի տան ներկայացուցչական ճակատը ներառվել է մոսկովյան լավագույն շենքերի ճարտարապետական ալբոմում։ Շենքի հարավային կողմով անցնում էր փոքրիկ անցուղի, որը շարունակում էր Սոֆիյկի (այժմ թնդանոթի փողոց) գիծը։ Իր հիմքով առանց փոփոխությունների, մի փոքր վերափոխումներովենքը կանգնած է մնում քառասուն տարի, որից հետո տան կողային մասերը կառուցվում է ընդհանուր եռահարկ բարձրության վրա.[1] Տատիշչևի մահից հետո տունն անցնում է նրա ազգականին, իսկ հետո՝ Էյխլերի ազգականին
1860-ական թվականների սկզբին Տատիշչևի տան հարևանությամբ գտնվող շենքը ձեռք է բերել վաճառական Սոլոդովնիկովը, որը 1862 թվականին այն վերակառուցել է ճարտարապետ Նիկոլայ Վասիլևիչ Նիկիտայի նախագծով [2][3]։
Շինարարության համար վաճառականն ստացել է Մոսկվա քաղաքի Պատվավոր քաղաքացու կոչում։ 1874 թվականին հնագետները ձեռք են բերել նաև Տատիշչևի նախկին տունը, որտեղ տեղադրվել են խանութներ, գրասենյակներ և պահեստներ, իսկ 1878 թվականին շինությունները միավորվել են մեկ ամբողջության մեջ՝ երկհարկանի ապակե տանիքի ներքին բակի վրա կառուցելու միջոցով [4][5][6]։
1885 թվականին սալոնն այրվել է, նրա վերանորոգմամբ զբաղվել է ճարտարապետ Միտրոֆան Ալեքսանդրովիչ Արսենևը[7], որի նախագծով անցկացվել է արմատական վերափոխում։ Բոլոր բակերում անցկացվել են լապտերներ, փոխվել է ճակատային մասի հարդարանքը, խանութների համար կազմակերպվել են լրացուցիչ տարածքներ[4].
1877 թվականին տեղի է ունենում Միխայիլ Վալենտինովիչ Լենտովսկու անտրպրեների առաջին ներկայացումը, որի հարդարանքը ձևավորվել է Ֆյոդոր Օսիպովիչ Շեխտելի կողմից[8]։ 1880-ական թվականներին սալոնի սրահներում անցկացվում է գեղարվեստական ցուցահանդեսներ [2]։ 1904 թվականի նոյեմբերին այստեղ բացվում է Մոսկվայի կինոթատրոններից մեկը «Սինեմա թատրոնը», իսկ դրա փակումից հետո՝ «Կինոֆոն» թատրոնը[9]։
Ծանոթագրություններ
- ↑ Макаревич и др., 1989, էջ 171
- ↑ 2,0 2,1 Сорокин, 1991б, էջ 91
- ↑ Сорокин, 1993а, էջ 112
- ↑ 4,0 4,1 Киприн и др., 2014, էջ 339
- ↑ Титова Н. «Московские пассажи. Торговые улицы под стеклом». IRN.ru. Վերցված է 2011-3-15-ին.
{{cite web}}
: Unknown parameter|datepublished=
ignored (օգնություն) - ↑ Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ
<ref>
պիտակ՝ «passage
» անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում: - ↑ «Арсеньев Митрофан Александрович». Биография.ру. Արխիվացված է օրիգինալից 2012-07-31-ին. Վերցված է 2011-3-7-ին.
{{cite web}}
: Unknown parameter|deadlink=
ignored (|url-status=
suggested) (օգնություն) - ↑ Кириченко Е. И. Ф. О. Шехтель. Жизнь. Образы. Идеи. — М.: Прогресс-Традиция, 2011. — С. 87. — 360 с. — ISBN 978-5-89826-374-4
- ↑ Кириллов Н. «Начало киновещания». Архнадзор. Արխիվացված է օրիգինալից 2012-01-23-ին. Վերցված է 2011-3-20-ին.
{{cite web}}
: Unknown parameter|datepublished=
ignored (օգնություն); Unknown parameter|deadlink=
ignored (|url-status=
suggested) (օգնություն)
Литература
- Сытин П. В. По старой и новой Москве. — М.: Государственное издательство детской литературы, 1947. — С. 92—95. — 234 с. — 30 000 экз.
- Сорокин В. В. Памятные места на древней дороге в село Высокое // Наука и жизнь. — 1991б. — № 3. — С. 88—91. Архивировано из первоисточника 28 Հուլիսի 2011.
- Макаревич Г. В., Альтшуллер Б. Л., Балдин В. И. и др. Белый город // Памятники архитектуры Москвы. — М.: Искусство, 1989. — 380 с. — 50 000 экз.
- Сорокин В. В. Памятные места Неглинной улицы // Наука и жизнь. — 1993а. — № 5. — С. 111—116. Архивировано из первоисточника 8 Նոյեմբերի 2016.
- Никольский В. А. Старая Москва. Историко-культурный путеводитель. — Л.: Брокгауз-Ефрон, 1924. — 30 000 экз.
- Կաղապար:Книга:Нащокина М.B.: Архитекторы московского модерна
- Федосюк Ю. А. Москва в кольце Садовых. — М.: Астрель, АСТ, 2009. — С. 52—62. — 448 с. — 3000 экз. — ISBN 5-239-01139-7
- Киприн, В. А., Малыгин, С. М., Тончу Е. А. От лавок до пассажей. — М.: Издательский Дом ТОНЧУ, 2014. — 584 с. — ISBN 978-5-91215-092-0