«Ռիալտո (կամուրջ)»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
No edit summary |
||
| Տող 16. | Տող 16. | ||
Ներկա տեսքով կառուցվել է 1588-91թթ. ճարտարապետ Անտոնիո դը Պոնտեյի նախագծով: Կամուրջի երկարությունը 28 մետր է, առավելագույն լայնությունը կենտրոնական մասում` 7,5 մետր: Հենվում է 12 սյուների վրա, որոնք մխրճված են ծովածոցի հատակը: Կամուրջի վրա կառուցված է 24 առևտրային տաղավարներ (յուրաքանչյուր կողմում 12 հատ), որոնց կենտրոնում երկու մասի են բաժանում երկու կամարներ: Ներկայումս Ռիալտոն Վենետիկի ամենահայտնի կամուրջներից մեկն է: |
Ներկա տեսքով կառուցվել է 1588-91թթ. ճարտարապետ Անտոնիո դը Պոնտեյի նախագծով: Կամուրջի երկարությունը 28 մետր է, առավելագույն լայնությունը կենտրոնական մասում` 7,5 մետր: Հենվում է 12 սյուների վրա, որոնք մխրճված են ծովածոցի հատակը: Կամուրջի վրա կառուցված է 24 առևտրային տաղավարներ (յուրաքանչյուր կողմում 12 հատ), որոնց կենտրոնում երկու մասի են բաժանում երկու կամարներ: Ներկայումս Ռիալտոն Վենետիկի ամենահայտնի կամուրջներից մեկն է: |
||
[[Պատկեր:Canal Side.jpg| |
[[Պատկեր:Canal Side.jpg|left|800px]] |
||
{{Վիքիպահեստ երկար|Ponte di Rialto|Պոնտե դի Ռիալտո}} |
{{Վիքիպահեստ երկար|Ponte di Rialto|Պոնտե դի Ռիալտո}} |
||
17:20, 27 Նոյեմբերի 2011-ի տարբերակ
Ռիալտո (կամուրջ) —(իտալերեն` Ponte di Rialto) Վենետիկի (Իտալիա) չորս կամուրջներից մեկն է, որոնք անցնում են Մեծ ջրանցքի վրայով: Այն ամբողջ ջրանցքի առաջին և ամենահին կամուրջն է, և բաժանարար գիծ է համարվում Սան Մարկոյի և Սան Պոլոյի համար:
Պատմութունը
Կամուրջը առաջին անգամ կառուցվել է 1181 թ. Նիկոլո Բարատիերիի(Nicolò Barattieri) կողմից: Այն կոչվում էր Ponte della Moneta (թարգմանաբար` գումարի կամուրջ), հավանաբար տարադրամի համար, որը տեղակայված էր կամրջի արևելյան մուտքի մոտ: Ռիալտոյի շուկայի զարգացումը և նշանակությունը արևելյան ափում ավելացրեց երթևեկությունը լողացող կամուրջի վրա, այսպիսով այն փոխարինվեց փայտե կամուրջով 1255թ. : Այս կառույցը ուներ 2 թեքված կամարներ, որոնք հանդիպում էին կենտրոնական բաժնում, որը բարձրանում էր, որպեսզի բարձր նավերը կարողանային անցնել տակով: Շուկայի հետ կապի պատճառով պոխվեց կամրջի անվանումը: 15-րդ դարի առաջին կեսերում կամրջի երկայնքով կարուցվեցին երկու շարք խանութներ: Վարձավճարները եկամուտ բերեցին պետական գանձարանին, որն օգնեց պահպանել կամուրջը: Պահպանումը կարևոր էր փայտե կամրջի համար: Այն մասամբ այրվել է Բենջամոնտե Տիեպոլոյի (Bajamonte Tiepolo) ապստամբության ժամանակ 1310թ.: Կամուրջը փլուզվել է 1444 թ. ամբխի քաշից, որոնք կամրջից դիտում էին նավերի շքերթը: Այն կրկին փլուզվեց 1524 թ.: Կամուրջը քարով վերակառուցելու գաղափարը արաջին անգամ արծածվեց 1503թ.: Մի քանի տասնամյակում առաջարկվեցին մի քանի նախագծեր: Կամրջի դիզայնի վրա աշխատել են այնպիսի նշանավոր ճարտարապետներ, ինչպիսիք են Ջակոպո Սանսովինոն ( Jacopo Sansovino), Պալադիոն (Palladio) և Վիգնոլան (Vignola): Նույնիսկ հանճարեղ Միքելանջելոն է համարվում դիզայներներից մեկը:
Կամուրջը ներկայում
Ներկա տեսքով կառուցվել է 1588-91թթ. ճարտարապետ Անտոնիո դը Պոնտեյի նախագծով: Կամուրջի երկարությունը 28 մետր է, առավելագույն լայնությունը կենտրոնական մասում` 7,5 մետր: Հենվում է 12 սյուների վրա, որոնք մխրճված են ծովածոցի հատակը: Կամուրջի վրա կառուցված է 24 առևտրային տաղավարներ (յուրաքանչյուր կողմում 12 հատ), որոնց կենտրոնում երկու մասի են բաժանում երկու կամարներ: Ներկայումս Ռիալտոն Վենետիկի ամենահայտնի կամուրջներից մեկն է:
|
Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Պոնտե դի Ռիալտո կատեգորիայում։ |