«Տանտալոս»–ի խմբագրումների տարբերություն

Տանտալոս;
	Թանթալը ստորգետնյա թագավորությունում
Տեսակ	Հին հունական դիցաբանության կերպար
Սեռ	արական
Հայր	Զևս
Մայր	Plouto?
Ամուսին	Դիոնե, Euryanassa?, Clytia? և Eurythemiste?
Զավակներ	Niobe?, Pelops?, Broteas? և Dascylus?
	Tantalus Վիքիպահեստում

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ տարբ Հաջորդ տարբ →

Content deleted Content added

ՎիզուալԵլատեքստ

Գծային

11:48, 25 Դեկտեմբերի 2017-ի տարբերակ

Թանթալ (հին հունարեն՝ Τάνταλος), հին հունական դիցաբանության մեջ Փռյուգիաի Մանիսաի քաղաքի թագավորը, դատապարտված հավատենական տանջանքների^[5]։

Առասպելներ

Ձևսի և Փռյուգիայի Պլուտո թագուհու (կամ Թմոլի որդին^[6], ըստ Քսանֆու Լիդիսկոյի՝ Հիմենիայի որդին^[7]), նրա կինը Դիոնան^[8] է եղել, կամ Ստերոպան^[9], կամ Եվրիանասա, հայրը Պելոպան և Նիոբին, ինչպես նաև Բրոտեյը։

Որպես աստվածների սիրելի, Թանթալը կարողացել է նրանց խորհուրդներ տալ և մասնակցել նրանց խնջույքներին^[10]։ Նրա չափազանց հպարտ պահվածքի համար, աստվածները նրան վիրավորել են, և ուղարկել դժոխք^[11]։ Ըստ մեկ այլ վարկածի, նա բացահայտել է Ձևսի որոշումները, կամել պատմել է մարդկանց աստվածների գաղտնիքները, ըստ մեկ այլ վարկարծի նա աստվածների սեղանից նեկտար էգողացել, որպեսզի տա իր ընկերներին։ Ըստ երրորդ վարկածի նա սուտ վկայություն է տվել, որպեսզի Ձևսի ամրոցից գողանա ոսկե շներին։

Կա ևս մեկ առասպել, ըստ որի Թանթալը ցանկանալով տեղեկանալ աստվածների տեսիլքների մասին, նա սպանել է իր որդուն՝ Պելոպաին և նրա մսից պատրաստված ուտեստ հյուրասիրել խնջույքի ժամանակ ներկա աստվածներին։

Թանթլյան տանջանքներ

Նրա գերեզմանը գտնվում է Մանիսայում, որտեղ նա տեսել է Պավսանիեյաին^[12]։

Ըստ Կունուի (նա Սենեկիի «Ֆիեստ» պիեսի հաջորդն է), Թանթալը ապրում է ստորգետնյա թագավորությունում, տառապելով անհանդուրժելի սովից և ծարավից։ Նա կանգնած է ջրի և շքեղ պտուղների առաջ, սակայն չի կարող դրանցից օգտվել։ Նա հենց բերանը բացում էր, որպեսզի ջուր խմի կամ ինչ որ ն հատապտուղ վերցնի, բայց դրանք հետ են քաշվում^[13]։

Ատրիդ սերունդի անեցքը

Թանթալի ամբողջ գերդաստանը անիծվել է։ Նրա թոռները Ատրեյը և Ֆիեստան թշնամացել են։ Ատրեյը հաղթել է, սակայն դա նրան քիչ է եղել, նա սպանել է Ֆիեստայի երեխաներին, և նրանց մսով պատրաստված սնունդով հյուրասիրել է աստվածներին։ Ֆիեստաի և Պելոպիեյ դստեր կապից ծնվել է Եգիսֆը, որը սպանել է Ատրեյին և նրա որդուն՝ Ագամեմնոնին։ Երբ Ագամեմնոնը վերադարձել է Տրոյական պատերազմից, նրա կինը, Քլիտեմնեստրան իր սիրեցյալի՝ Եգիսֆեայի հետ սպանել է նրան։ Ագամեմնոնի և Քլիստեմնեստրայի երեխաները, Էրեքտրան և Օրեստը, իրենց որոշմամբ սպանել են իրենց մորը և նրա սիրեցյալին։

Տես նաև

Տանտալ (քիմիական տարր)
Սիսիփոս

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Обнорский Н. П. Тантал (ռուս.) // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1901. — Т. XXXIIа. — С. 608.
↑ Любкер Ф. Tantalus (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1342.
↑ Любкер Ф. Pelops (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1002—1003.
↑ Н. О. Пелопс (ռուս.) // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1898. — Т. XXIII. — С. 124.
↑ «Тантал | Мифы и легенды древней Греции». world-of-legends.su. Վերցված է 2017-12-25-ին.
↑ Николай Дамасский. История, фр.10 Якоби
↑ Стефан Византийский. Этника // Комментарий Д. О. Торшилова в кн. Гигин. Мифы. СПб, 2000. С.102, 286; Николай Дамасский. История, фр.18 Якоби
↑ Гигин. Мифы 82
↑ Первый Ватиканский мифограф III 1, 24
↑ Е. Г. Рабинович. Мерное бремя // Ноосфера и художественное творчество. М.: Наука, 1991, с. 139—153
↑ Гомер. Одиссея XI 582—592
↑ «Танталовы муки». bibliotekar.ru. Վերցված է 2017-12-25-ին.
↑ «Танталовы муки - это... Что такое Танталовы муки?». Словари и энциклопедии на Академике (ռուսերեն). Վերցված է 2017-12-25-ին.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Տանտալոս» հոդվածին։

[_69372e246d4138e2-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Обнорский Н. П. Тантал (ռուս.) // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1901. — Т. XXXIIа. — С. 608.

[_e79a97fd491eb239-2] Любкер Ф. Tantalus (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1342.

[_8ac018e8c2d1880f-3] Любкер Ф. Pelops (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1002—1003.

[_017615bb44490d3c-4] Н. О. Пелопс (ռուս.) // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1898. — Т. XXIII. — С. 124.

[5] «Тантал | Мифы и легенды древней Греции». world-of-legends.su. Վերցված է 2017-12-25-ին.

[ReferenceA-6] Николай Дамасский. История, фр.10 Якоби

[7] Стефан Византийский. Этника // Комментарий Д. О. Торшилова в кн. Гигин. Мифы. СПб, 2000. С.102, 286; Николай Дамасский. История, фр.18 Якоби

[autogenerated1-8] Гигин. Мифы 82

[9] Первый Ватиканский мифограф III 1, 24

[Рабинович-10] Е. Г. Рабинович. Мерное бремя // Ноосфера и художественное творчество. М.: Наука, 1991, с. 139—153

[11] Гомер. Одиссея XI 582—592

[12] «Танталовы муки». bibliotekar.ru. Վերցված է 2017-12-25-ին.

[13] «Танталовы муки - это... Что такое Танталовы муки?». Словари и энциклопедии на Академике (ռուսերեն). Վերցված է 2017-12-25-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

@@ Տող 8. / Տող 8. @@
 Ձևսի   և  Փռյուգիայի    Պլուտո  թագուհու (կամ  Թմոլի  որդին<ref name="ReferenceA">Николай Дамасский. История, фр.10 Якоби</ref>, ըստ  Քսանֆու  Լիդիսկոյի՝ Հիմենիայի  որդին<ref>Стефан Византийский. Этника // Комментарий Д. О. Торшилова в кн. Гигин. Мифы. СПб, 2000. С.102, 286; Николай Дамасский. История, фр.18 Якоби</ref>),   նրա կինը  Դիոնան<ref name="autogenerated1">Гигин. Мифы 82</ref> է  եղել,  կամ  Ստերոպան<ref>Первый Ватиканский мифограф III 1, 24</ref>,  կամ  Եվրիանասա,  հայրը  Պելոպան  և  Նիոբին,  ինչպես  նաև  Բրոտեյը։
-Որպես աստվածների սիրելի, Թանթալը  կարողաել  է  նրանց  խորհուրդներ տալ և մասնակցել  նրանց   խնջույքներին<ref name="Рабинович">[[Рабинович, Елена Георгиевна|Е. Г. Рабинович]]. [http://ec-dejavu.net/t-2/Talent.html Мерное бремя] // Ноосфера и художественное творчество. М.: Наука, 1991, с. 139—153</ref>։  Նրա  չափազանց հպարտ  պահվածքի  համար,  աստվածները  նրան վիրավորել  են,  և  ուղարկել  [[դժոխք]]<ref>Гомер. Одиссея XI 582—592</ref>։ Ըստ  մեկ այլ վարկածի,  նա բացահայտել է  Ձևսի  որոշումները, կամել  պատմել  է մարդկանց աստվածների գաղտնիքները,  ըստ  մեկ այլ  վարկարծի  նա աստվածների սեղանից նեկտար  էգողացել, որպեսզի  տա իր ընկերներին։  Ըստ  երրորդ վարկածի  նա  սուտ  վկայություն է տվել,  որպեսզի  Ձևսի   ամրոցից  գողանա  ոսկե  շներին։
+Որպես աստվածների սիրելի, Թանթալը  կարողացել  է  նրանց  խորհուրդներ տալ և մասնակցել  նրանց   խնջույքներին<ref name="Рабинович">[[Рабинович, Елена Георгиевна|Е. Г. Рабинович]]. [http://ec-dejavu.net/t-2/Talent.html Мерное бремя] // Ноосфера и художественное творчество. М.: Наука, 1991, с. 139—153</ref>։  Նրա  չափազանց հպարտ  պահվածքի  համար,  աստվածները  նրան վիրավորել  են,  և  ուղարկել  [[դժոխք]]<ref>Гомер. Одиссея XI 582—592</ref>։ Ըստ  մեկ այլ վարկածի,  նա բացահայտել է  Ձևսի  որոշումները, կամել  պատմել  է մարդկանց աստվածների գաղտնիքները,  ըստ  մեկ այլ  վարկարծի  նա աստվածների սեղանից նեկտար  էգողացել, որպեսզի  տա իր ընկերներին։  Ըստ  երրորդ վարկածի  նա  սուտ  վկայություն է տվել,  որպեսզի  Ձևսի   ամրոցից  գողանա  ոսկե  շներին։
 Կա ևս  մեկ առասպել,  ըստ  որի  Թանթալը  ցանկանալով տեղեկանալ  աստվածների տեսիլքների մասին, նա սպանել է իր  որդուն՝ Պելոպաին  և  նրա  մսից պատրաստված ուտեստ  հյուրասիրել  խնջույքի  ժամանակ ներկա  աստվածներին։