«Թովմաս Նազարբեկյան»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
|||
| Տող 24. | Տող 24. | ||
==Կենսագրություն== |
==Կենսագրություն== |
||
Ծնվել է [[1855]]թ.։ Ավարտել է ռազմական գիմնազիան։ 1877-1878 թթ. մասնակցել է ռուս-թուրքական, իսկ 1904-1905 թթ. ռուս-ճապոնական պատերազմներին: 1907-1914 թթ. պաշտոնաթող է գեներալ-մայորի աստիճանով: [[Առաջին համաշխարհային պատերազմ]]ի ժամանակ կռվել է Կովկասյան ճակատում, 1914 թ. հոկտեմբերի 22-ից եղել է Կովկասյան 2-րդ հրաձգային բրիգադի, իսկ 1916 թ. նոյեմբերի 18-ից Կովկասյան 2-րդ դիվիզիայի հրամանատար։ 1916 թ. ապրիլի 16-18-ին Դիլմանի մոտ պարտության է մատնել Խալիլ բեյի դիվիզիային, որի համար արժանացել է Գերոգիևյան խաչի 4-րդ աստիճանի շքանշանի: [[1917]] թ. նշանակվել է նոր կազմավորված Հայկական բանակային կորպուսի հրամանատար։ Թովմաս Նազարբեկյանի ընդհանուր հրամանատարությամբ հայկական զորքերը [[1918]] թ-ի մայիսի երրորդ տասնօրյակում կասեցրել են թուրքերի հետագա առաջխաղացումը [[Վանաձոր]]ի (Ղարաքիլիսա) ուղղությամբ։ Հետագայում շարունակել է ծառայությունը Հայաստանի |
Ծնվել է [[1855]]թ.։ Ավարտել է ռազմական գիմնազիան։ 1877-1878 թթ. մասնակցել է ռուս-թուրքական, իսկ 1904-1905 թթ. ռուս-ճապոնական պատերազմներին: 1907-1914 թթ. պաշտոնաթող է գեներալ-մայորի աստիճանով: [[Առաջին համաշխարհային պատերազմ]]ի ժամանակ կռվել է Կովկասյան ճակատում, 1914 թ. հոկտեմբերի 22-ից եղել է Կովկասյան 2-րդ հրաձգային բրիգադի, իսկ 1916 թ. նոյեմբերի 18-ից Կովկասյան 2-րդ դիվիզիայի հրամանատար։ 1916 թ. ապրիլի 16-18-ին Դիլմանի մոտ պարտության է մատնել Խալիլ բեյի դիվիզիային, որի համար արժանացել է Գերոգիևյան խաչի 4-րդ աստիճանի շքանշանի: [[1917]] թ. նշանակվել է նոր կազմավորված Հայկական բանակային կորպուսի հրամանատար։ Թովմաս Նազարբեկյանի ընդհանուր հրամանատարությամբ հայկական զորքերը [[1918]] թ-ի մայիսի երրորդ տասնօրյակում կասեցրել են թուրքերի հետագա առաջխաղացումը [[Վանաձոր]]ի (Ղարաքիլիսա) ուղղությամբ։ Հետագայում շարունակել է ծառայությունը Հայաստանի Հանրապետության բանակում։ 1919 թ մարտի 25-ից ՀՀ-ն Զինվորական խորհրդի նախագահ և զորքերի հրամանատար: 1919 թ. հուլիսի 15-ին շնորհվել է գեներալ-լեյտենանտի կոչում: Խորհրդային կարգեր հաստատվելուց հետո, 1921 թ. հունվարին մի խումբ հայ ռուս սպաների հետ աքսորվել է սկզբում Մոսկվա, ապա Ռյազանի համակենտրոնացման ճամբար: Վերադարձել է 1921 թ.: Ապրել է ծայրահեղ աղքատության մեջ: Գրել է հուշեր։ Մահացել է [[1931]] թ-ին [[Թիֆլիս]]ում։ ՀՀ-ում զորավարի անունով կոչվել է թաղամաս, իսկ պաշտպանության նախարարությունը սահմանել է մեդալ: |
||
== Արտաքին հղումներ == |
== Արտաքին հղումներ == |
||
12:37, 13 Սեպտեմբերի 2014-ի տարբերակ
| Նազարբեկյան Թովմաս Հովհաննեսի | |
|---|---|
| Назарбекян Товмас Ованесович | |
 | |
| 1855 ապրիլի 04 - փետրվարի 13, 1931 (տարիքը 75) | |
| Ծննդավայր | Թիֆլիս, Ռուսական կայսրություն |
| Մահվան վայր | Թիֆլիս,  ԽՍՀՄ |
| Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն և .svg){kind=small} ԽՍՀՄ |
| Ծառայության տարիներ | 1877 — 1928 |
| Կոչում | գեներալ-լեյտենանտ |
| Հրամանատարն էր | 2-րդ Կովկասյան հրաձգային կորպուս |
| Մարտեր/ պատերազմներ | Ռուս-թուրքական պատերազմ (1877-1878), Ռուս-ճապոնական պատերազմ, Առաջին համաշխարհային պատերազմ (Կովկասյան ճակատ) |
| Կրթություն | Մոսկվայի երկրորդ կադետական կորպուս[1] |
| Պարգևներ |  |
Թովմաս Հովհաննեսի Նազարբեկյան (1855թ. ապրիլի 4 - 1931թ. փետրվարի 19), հայ ռազմական գործիչ, ռուսական բանակի գեներալ-մայոր, Հայաստանի Դեմոկրատական Հանրապետության գեներալ-լեյտենանտ, զորատեսակի գեներալ (բանակի գեներալ), սպարապետ։ 1918 թ-ի Մայիսյան հերոսամարտերը տեղի են ունեցել նրա ընդհանուր հրամանատարությամբ։
Կենսագրություն
Ծնվել է 1855թ.։ Ավարտել է ռազմական գիմնազիան։ 1877-1878 թթ. մասնակցել է ռուս-թուրքական, իսկ 1904-1905 թթ. ռուս-ճապոնական պատերազմներին: 1907-1914 թթ. պաշտոնաթող է գեներալ-մայորի աստիճանով: Առաջին համաշխարհային պատերազմի ժամանակ կռվել է Կովկասյան ճակատում, 1914 թ. հոկտեմբերի 22-ից եղել է Կովկասյան 2-րդ հրաձգային բրիգադի, իսկ 1916 թ. նոյեմբերի 18-ից Կովկասյան 2-րդ դիվիզիայի հրամանատար։ 1916 թ. ապրիլի 16-18-ին Դիլմանի մոտ պարտության է մատնել Խալիլ բեյի դիվիզիային, որի համար արժանացել է Գերոգիևյան խաչի 4-րդ աստիճանի շքանշանի: 1917 թ. նշանակվել է նոր կազմավորված Հայկական բանակային կորպուսի հրամանատար։ Թովմաս Նազարբեկյանի ընդհանուր հրամանատարությամբ հայկական զորքերը 1918 թ-ի մայիսի երրորդ տասնօրյակում կասեցրել են թուրքերի հետագա առաջխաղացումը Վանաձորի (Ղարաքիլիսա) ուղղությամբ։ Հետագայում շարունակել է ծառայությունը Հայաստանի Հանրապետության բանակում։ 1919 թ մարտի 25-ից ՀՀ-ն Զինվորական խորհրդի նախագահ և զորքերի հրամանատար: 1919 թ. հուլիսի 15-ին շնորհվել է գեներալ-լեյտենանտի կոչում: Խորհրդային կարգեր հաստատվելուց հետո, 1921 թ. հունվարին մի խումբ հայ ռուս սպաների հետ աքսորվել է սկզբում Մոսկվա, ապա Ռյազանի համակենտրոնացման ճամբար: Վերադարձել է 1921 թ.: Ապրել է ծայրահեղ աղքատության մեջ: Գրել է հուշեր։ Մահացել է 1931 թ-ին Թիֆլիսում։ ՀՀ-ում զորավարի անունով կոչվել է թաղամաս, իսկ պաշտպանության նախարարությունը սահմանել է մեդալ:
Արտաքին հղումներ
- ↑ Հայկական սովետական հանրագիտարան, հատոր 8 (հայ.) — հատոր 8. — էջ 141.