«Կինը (վիպակ)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
Նոր էջ «'''Կինը''', Լևոն Շանթի վիպակներից, որ նա գրել է 1912 թ.: == Սյուժեն == Սուրենը նկարիչ է, սակայն նա կորց...»:
 
չ clean up, փոխարինվեց: : → ։ (4) oգտվելով ԱՎԲ
Տող 1. Տող 1.
'''Կինը''', [[Լևոն Շանթ]]ի վիպակներից, որ նա գրել է [[1912]] թ.:
'''Կինը''', [[Լևոն Շանթ]]ի վիպակներից, որ նա գրել է [[1912]] թ.։


== Սյուժեն ==
== Սյուժեն ==
Սուրենը նկարիչ է, սակայն նա կորցնում է ստեղծագործելու բերկրանքը: Ամեն ինչ հետզհետե փոխվում է բժշկուհի Մարգարիտ Ստեկնի հետ հանդիպումից: Նկարիչն սկսում է այլ կերպ նայել կյանքին, նորից սկսում է ստեղծագործել, նկարում է Մարգարիտի դիմանկարը, որում ձգտում էր արտահայտել «Տենչ մը դուրս գալու աշխարհայինեն ու մարմնեղենեն, սովորականեն ու պայմանականեն, որոնում մը ավելի տևական, ավելի մնայուն, ավելի արժեքավոր նոր բանի մը. բուռն կարոտ երազանքի ու հափշտակության»<ref>Լևոն Շանթ, Ընտիր երկեր, Երևան, 1968, էջ XXI։</ref>:
Սուրենը նկարիչ է, սակայն նա կորցնում է ստեղծագործելու բերկրանքը։ Ամեն ինչ հետզհետե փոխվում է բժշկուհի Մարգարիտ Ստեկնի հետ հանդիպումից։ Նկարիչն սկսում է այլ կերպ նայել կյանքին, նորից սկսում է ստեղծագործել, նկարում է Մարգարիտի դիմանկարը, որում ձգտում էր արտահայտել «Տենչ մը դուրս գալու աշխարհայինեն ու մարմնեղենեն, սովորականեն ու պայմանականեն, որոնում մը ավելի տևական, ավելի մնայուն, ավելի արժեքավոր նոր բանի մը. բուռն կարոտ երազանքի ու հափշտակության»<ref>Լևոն Շանթ, Ընտիր երկեր, Երևան, 1968, էջ XXI։</ref>։


== Ծանոթագրություններ ==
== Ծանոթագրություններ ==

15:39, 27 Նոյեմբերի 2013-ի տարբերակ

Կինը, Լևոն Շանթի վիպակներից, որ նա գրել է 1912 թ.։

Սյուժեն

Սուրենը նկարիչ է, սակայն նա կորցնում է ստեղծագործելու բերկրանքը։ Ամեն ինչ հետզհետե փոխվում է բժշկուհի Մարգարիտ Ստեկնի հետ հանդիպումից։ Նկարիչն սկսում է այլ կերպ նայել կյանքին, նորից սկսում է ստեղծագործել, նկարում է Մարգարիտի դիմանկարը, որում ձգտում էր արտահայտել «Տենչ մը դուրս գալու աշխարհայինեն ու մարմնեղենեն, սովորականեն ու պայմանականեն, որոնում մը ավելի տևական, ավելի մնայուն, ավելի արժեքավոր նոր բանի մը. բուռն կարոտ երազանքի ու հափշտակության»[1]։

Ծանոթագրություններ

  1. Լևոն Շանթ, Ընտիր երկեր, Երևան, 1968, էջ XXI։