«Գոյական անուն»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ Ռոբոտը ավելացնում է․: hsb:Wěcownik |
չ r2.7.2+) (Ռոբոտը ավելացնում է․: ku:Navdêr |
||
Տող 57. | Տող 57. | ||
[[ko:명사 (품사)]] |
[[ko:명사 (품사)]] |
||
[[krc:Ат]] |
[[krc:Ат]] |
||
[[ku:Navdêr]] |
|||
[[la:Nomen substantivum (grammatica Latina)]] |
[[la:Nomen substantivum (grammatica Latina)]] |
||
[[li:Zelfsjtendig naamwoord]] |
[[li:Zelfsjtendig naamwoord]] |
19:06, 15 հունվարի 2013-ի տարբերակ
Պարզ ասած, գոյականը բառ է, որ օգտագործվում է անձ, տեղ, իր կամ գաղափար ցույց տալու համար:
Գոյական անվան խոսքիմաստային կարգի մեջ մտնող բառերը ցույց են տալիս առարկայի հասկացողություն: Ըստ բառիմաստային ընդհանրությունների և քերականական յուրահատկությունների՝ գոյականները բաժանվում են հետևյալ խմբերի՝ ա) հասարակ և հատուկ գոյականներ, բ) թանձրացական և վերացական գոյականներ, գ) անձ և իր ցույց տվող գոյականներ, դ) հավաքական գոյականներ: Գոյական անուններն ունեն երկու թիվ՝ եզակի և հոգնակի: Գոյականը արդի արևելահայերենում ունի յոթ հոլով` ուղղական, սեռական, տրական, հայցական, գործիական, բացառական և ներգոյական. այս վերջինից զուրկ է արևմտահայերենը։ Արդի հայերենի որոշ մասնագետները գտնում են, որ գոյականն ունի միայն հինգ հոլով /հայցական հոլովը միացնում են ուղղական հոլովին, տրական հոլովը՝ սեռականին/: Գոյականն ունի նաև հոլովումներ՝ արտաքին, ներքին, ինչպես նաև այլաձև հոլովումներ: Գոյականները կազմվում են ածանցներով /տես՝ գոյականակերտ ածանցներ/, բարդությամբ և հապավությամբ: