Սիլեգոն

Սիլեգոն
Բնակավայր
	Սիլեգոն
Դրոշ	Զինանշան
Երկիր	Ինդոնեզիա
Ներքին բաժանում	Cibeber?, Ciwandan?, Jombang?, Purwakarta?, Gerogol?, Citangkil?, Cilegon? և Pulomerak?
Հիմնադրված է	ապրիլի 27, 1999 թ.
Մակերես	175,51 կմ²
ԲԾՄ	96 մետր
Բնակչություն	387 543 մարդ (2015)
Փոստային դասիչ	42400
Պաշտոնական կայք	cilegon.go.id
	Սիլեգոն (Ինդոնեզիա)
	Սիլեգոն (Ինդոնեզիա)
	Սիլեգոն Վիքիպահեստում

Սիլեգոն, (ինդոնեզերեն՝ Կոտա Սիլեգոն) խոշոր ափամերձ արդյունաբերական քաղաք է Ինդոնեզիայի Բանտեն գավառում, որը զբաղեցնում է 162,51 կմ2 (62,75 քմ քառակուսի մղոն)։ Այն գտնվում է Ճավա կղզում։ 2010 թվականի մարդահամարի տվյալներով քաղաքն ուներ 374,464 բնակչություն^[3] և 434,896՝ըստ 2020թ մարդահամարի^[4],պաշտոնական գնահատականը 2023 թվականի կեսերին կազմել է 450,507, որը ներառում է 228,360 տղամարդ և 222,150 կին^[5]։

Սիլեգոնում տեղակայված գործարաններից են Կրակատաու Պողպատե ընկերություն՝ Ինդոնեզիայում կենսական նշանակություն ունեցող ընկերություն, որը արտադրում է պողպատ արդյունաբերական (ներքին և արտասահմանյան) կարիքների համար, և Ասահիմաս Քիմիական ընկերություն։ Սիլեգոնի մյուս անունն է «Պողպատե քաղաք», քանի որ քաղաքը Հարավարևելյան Ասիայում պողպատի ամենամեծ արտադրողն է, մոտ 6 միլիոն տոննա պողպատ ամեն տարի արտադրվում է Կրակատաու պողպատ, Սիլեգոն արդյունաբերական տարածքում։ Բացի այդ, Սիլեգոնը պետական կենսական օբյեկտներից է։ Դա պայմանավորված է նրանով, որ այս քաղաքում կա մի շարք այլ կենսական օբյեկտներ, ինչպիսիք են Մերակ նավահանգիստը, Կրակատաու պողպատի արդյունաբերական գոտին, Կրակատաու էլեկտրակայան, Կրակատաու Տիրտա արդյունաբերական ջրի մաքրման կայան, Սունդա նեղուցի կամուրջի կառուցապատման և Սունդայի նեղուցի արդյունաբերական գոտիներ։

Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սիլեգոնը գտնվում է Ճավա կղզու ամենահյուսիս-արևմտյան ափին, Սիլեգոն գետի գետաբերանում Ջիանդանի ծովածոցում, որը հանդիսանում է Սունդա նեղուցի մուտքը։ Այն վարչականորեն կիսաանկլավ է Սերանգ Ռեգենցիայի կազմում, քանի որ արևելքում և հարավում սահմանակից է Սերանգ Ռեջենսին, մինչդեռ հյուսիսում և արևմուտքում սահմանակից է Սունդայի նեղուցին։

Վարչական շրջաններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սիլեգոն քաղաքը բաժանված է ութ շրջանների, որոնք ներկայացված են ստորև՝ իրենց տարածքներով և բնակչության թվով 2010 թվականի մարդահամարի և 2020 թվականի մարդահամարի^[4], 2023 թվականի կեսերին պաշտոնական գնահատականների հետ միասին^[5]։ Աղյուսակը ներառում է նաև շրջանների վարչական կենտրոնների գտնվելու վայրը, վարչական գյուղերի թիվը (բոլորը դասակարգված են որպես քաղաքային քելուրահան) յուրաքանչյուր թաղամասում և դրա փոստային կոդերը։

Կոդ Վիլայահ	Շրջան	Տարածք կմ²	2010 թ մարդահամար	2020 թ մարդահամար	2023 թ կեսեր գնահատում	Վարչական կենտրոն	գյուղերի համարներ	Փոստային ինդեքսներ
36.72.04	Ջիդանդան	33.33	42,921	50,058	51,220	Թեգալ Ռատու	6	42441 - 42447
36.72.08	Չիտանգիլ	25.90	65,073	79,903	84,220	Քեբոնսարի	7	42441 - 42444
36.72.03	Պուլոմերակ ^(a)	25.70	43,060	48,373	49,690	Լեբակ Գեդե	4	42431 - 42439
36.72.07	Պուրվակարտա	16.60	38,479	42,658	43,650	Պուրվակարտա	6	42431 - 42437
36.72.06	Գրոգոլ	23.71	38,538	42,442	43,340	Ռավա Արում	4	42436 - 42438
36.72.02	Սիլեգոն	8.21	39,465	46,327	48,200	Ցիվադուկ	5	42415 - 42419
36.72.05	Ջոմբանգ	10.31	60,415	65,431	66,500	Ջոմբանգ Վետան	5	42411 - 42416
36.72.01	Ցիբեբեր	18.80	46,608	59,704	63,710	Կալիտիմբանգ	6	42422 - 42427
	Ընդհանուր գումար	162.51	374,464	434,896	450,507		43

Ծանոթագրություններ. ա) ներառյալ 5 փոքր օֆշորային կղզիներ։

Կլիմա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սիլեգոնն ունի տաք և խոնավ կլիմա՝ արևադարձային անձրևային անտառների և արևադարձային մուսսոնային կլիմա՝ ըստ Կյոպենի կլիմայի դասակարգման համակարգի։ Չնայած նրան, որ քաղաքը գտնվում է համեմատաբար մոտ հասարակածին, քաղաքն ունի հստակ խոնավ և չոր եղանակներ։ Սիլեգոնում խոնավ սեզոնն ընդգրկում է տարվա մեծ մասը՝ հոկտեմբեր-մայիս ընկած ժամանակահատվածում։ Մնացած չորս ամիսը կազմում է քաղաքի չոր սեզոնը։ Գտնվում է Ճավայի ամենաարևմտյան մասում, Սիլեգոնի խոնավ սեզոնի տեղումների գագաթնակետը հունվարն է՝ միջին ամսական տեղումները 319 միլիմետր (12,6 դյույմ), իսկ չոր սեզոնի ցածր կետը՝ օգոստոսը՝ ամսական միջինը 71 միլիմետր (2,8 դյույմ)^[6]։

Ժողովրդագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1991 թվականից մինչև 2005 թվականը Սիլեգոնի բնակչությունն աճել է 47,18 տոկոսով, միջինը տարեկան 2,66 տոկոսով։

Սիլեգոնը Բանտենի չորրորդ ամենամեծ քաղաքն է։ Սիլեգոնի բնակչության աճի բարձր տեմպերը հիմնականում պայմանավորված են քաղաք մուտք գործող միգրանտներով։

Կրոնական խտրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2019 թվականին Սիլեգոնում կա 382 մզկիթ և 287 մուսալլա՝ առանց եկեղեցիների, հինդուական տաճարների կամ բուդդայական վիհարաների, թեև քաղաքում կա 6740 բողոքական, 1743 կաթոլիկ, 215 հինդու, 215 բուդդիստ և 7 կոնֆուցիացի։ Սիլեգոնում Բատակ բողոքական քրիստոնեական եկեղեցի կառուցելու առաջարկը մերժվել է տեղի բնակիչների կողմից, ինչը ստիպում է կրոնական ծառայություններ մատուցել Սերանգ քաղաքում^[7]։