Սերովբե Թագվորյանը ծնվել է 1829 թվականին Կոստանդնուպոլիս քաղաքում։ Ավարտել է Սորբոնի համալսարանի բժշկագիտական ֆակուլտետը։ Կոստանդնուպոլսի Բարեգործական ընկերություն հայոցի հիմնադիրներից։ 1862 թվականին կազմակերպել է «Հայկ» կամ «Օրիոն» ընկերությունը, որը նյութական և բարոյական աջակցություն է ցուցաբերել Զեյթունի ապստամբներին։ Մշակել է զինված ապստամբության ծրագիր։ Կ. Պոլսում գտնվող Միքայել Նալբանդյանի միջոցով կապ է հաստատել ռուսական հեղափոխական դեմոկրատների և Իտալիայի ազգային-ազատագրական շարժման գործիչ Ջ. Մաձինիի հետ։ Մասնակցել է «Սեր» մասոնական օթյակի հիմնադրմանը (1866) և գործունեությանը, որն Արևմտյան Հայաստանի ազատագրման համար պայքարող գաղտնի կազմակերպություն էր։ Թագվորյանը գրել է լեզվաբանական գրքույկ՝ «Փորձ լեզուագիտական մի դրութեան...» (1881), զարգացրել է արմատների առաջացման իր տեսությունը, որը հետագայում քննադատվել և մերժվել է[2][3]։
Մահացել է 1883 թվականի հուլիսի 10-ին Թուրքիայի Կոստանդնուպոլիս քաղաքում[4]։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 115)։