Սերգեյ Շաբոյան
Սերգեյ Շաբոյան | |
---|---|
Ծնվել է | մարտի 3, 1940 |
Ծննդավայր | Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
Մահացել է | հուլիսի 24, 1977 (37 տարեկան) |
Մահվան վայր | Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
Քաղաքացիություն | ԽՍՀՄ և Հայաստան |
Կրթություն | ՀԱՊՀ (1971) |
Կոչում | պրոֆեսոր |
Գիտական աստիճան | տեխնիկական գիտությունների դոկտոր (1986) |
Աշխատավայր | Երևանի պետական համալսարան |
Պարգևներ և մրցանակներ |
Սերգեյ Հակոբի Շաբոյան (մարտի 3, 1940, Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - հուլիսի 24, 1977, Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ ռադիոճարտարագետ։ Տեխնիկական գիտությունների դոկտոր (1986), պրոֆեսոր (1988): ՀԽՍՀ պետական մրցանակ (1986):
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Սերգեյ Շաբոյանը ծնվել է 1940 թվականի մարտի 3-ին, Երևանում։ 1971 թվականին ավարտել է Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտը։ 1979-1988 թվականներին եղել է Կիսահաղորդչային տեխնիկայի հատուկ կոնստրուկտորական բյուրոյի տնօրեն։ 1988-1997 թվականներին եղել է Երևանի պետական համալսարանի էլեկտրոնային սարքերի և նյութերի գիտահետազոտական լաբորատորիայի վարիչ։
Աշխատանքները վերաբերում են կիսահաղորդչային (սիլիցիումային) բյուրեղների արատներին, հզոր կիսահաղորդչային տեխնիկայի սարքերի ֆիզիկային, կառուցվածքին և ստեղծման արտադրակարգին։ Հզոր տրանզիստորի հիման վրա մշակել է միաբյուրեղ սիլիցումային թիթեղի հիմքով ինտեգրալ սխեմաներ (հզոր բանալիներ)[1]։
Մահացել է 1997 թվականի հուլիսի 24-ին, Երևանում։
Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1986 թվականին արժանացել է ՀԽՍՀ Պետական մրցանակի։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր երկրորդ, Երևան, 2007, էջ 232։
|