Սերգեյ Գոռլուկովիչ

Սերգեյ Գոռլուկովիչ
Քաղաքացիությունը	ԽՍՀՄ և Ռուսաստան
Ծննդյան ամսաթիվ	նոյեմբերի 18, 1961 (62 տարեկան)
Ծննդավայր	Baruny, Ašmiany District, Գրոդնոյի մարզ, Բելառուսական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Հասակ	182 սանտիմետր
Քաշ	80 կիլոգրամ
Դիրք	կենտրոնական պաշտպան
Պարգևներ ; և

Սերգեյ Վադիմովիչ Գոռլուկովիչ (ռուս.՝ Сергей Вадимович Горлукович, նոյեմբերի 18, 1961(1961-11-18)^[1], Baruny, Ašmiany District, Գրոդնոյի մարզ, Բելառուսական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), խորհրդային և ռուս ֆուտբոլիստ, պաշտպան։ 1988 թվականի օլիմպիական չեմպիոն ԽՍՀՄ հավաքականի կազմում, Ռուսաստանի քառակի չեմպիոն (երեք անգամ՝ Մոսկվայի «Սպարտակի» կազմում)։

Կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ակումբային[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մոգիլյովսկի ՕՀՄՊՄԴ-ի սան է։ Բելառուսում խաղացել է Մոգիլյովում, Գոմելում և Մինսկում։

1990 թվականին պայմանագիր է կնքել «Բորուսիայի» (Դորտմունդ) ակումբի հետ։ Սկզբում մարզիչ Հորսթ Կեպելը խաղացողին չէր դնում հիմնական կազմում, բայց Նիդերլանդների դեմ ընկերական խաղում Գոռլուկովիչի խաղից հետո նրան տեղ է հատկացվել պաշտպանության աջ եզրում։ Այդ պահից Գոռլուկովիչը դարձել է դորտմունդցիների հիմնական պաշտպաններից մեկը։

1991-1992 մրցաշրջանի ավարտից հետո հեռացել է «Բորուսիայից»՝ հասկանալով, որ չի կարող դիմանալ ակումբի բարձր վարձատրվող լեգեոներների հետ մրցակցությանը։ 1992 թվականի ամռանը Կրեֆելդից «Բայեր 05» ակումբը գնել է Գոռլուկովիչին 375 հազար մարկով^[2]։

Ռուսաստանում հայտնի է, առաջին հերթին, մոսկովյան «Լոկոմոտիվ» և «Սպարտակ» ակումբներում իր ելույթներով։

Գոռլուկովիչն աչքի էր ընկնում մեծ հեղինակությամբ «Սպարտակում»՝ հոգեբանական հզոր ազդեցություն ունենալով երիտասարդ ֆուտբոլիստների վրա։ Թիմակիցների խոսքով՝ նա սիրում էր խմել, սակայն ամեն հանդիպման նախապատրաստվել է մանրակրկիտ և հանդիպումներում խաղացել առանց իրեն խնայելու։ 1996 թվականին «Ռոստսելմաշի» դեմ խաղում նրա գոլն օգնել է հավասարեցնել հաշիվը և պահպանել «Սպարտակի» չեմպիոնության հնարավորությունները^[3]։

Ազգային հավաքականում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռուսաստանի հավաքականում (ԽՍՀՄ, ԱՊՀ) անցկացրել է 38 խաղ, խփել 1 գոլ։

Մարզչական[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2003 թվականին կարիերան ավարտելուց հետո սկսել է աշխատել Մոսկվայի «Սպարտակի» սելեկցիոն բաժնում^[4]։ Այնուհետև կարճ ժամանակով դարձել է Ռամենսկոեի «Սատուրնի» մարզիչ։ Ինքնուրույն մարզչական գործունեությունը սկսել է Խաբարովսկի «ԲՄԱ-Էներգիայում» 2006 թվականին, ուր վերադարձել է 2010 թվականին՝ «Ավանգարդի» և «Վիտյազի» գլխավոր մարզիչ աշխատելուց հետո^[5]։ 2010 թվականին ավարտել է մարզչական դասընթացների 240-ժամյա ուսուցումը և ստացել Pro արտոնագիր^[6]։ 2013 թվականի ամռանը գլխավորել է Իրկուտսկի «Բայկալը»^[7]։ 2014 թվականին եղել է «Սոչի» ակումբի գլխավոր մարզիչը^[8]^[9]։

Ձեռքբերումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1988 թվականի օլիմպիական չեմպիոն
Աշխարհի առաջնության մասնակից - 1990, 1994
Եվրոպայի առաջնության մասնակից - 1996
Ռուսաստանի գավաթի եզրափակչի մասնակից - 1996
Գերմանիայի փոխչեմպիոն - 1992
Ռուսաստանի չեմպիոն - 1995, 1996, 1997, 1998
Ռուսաստանի գավաթակիր - 1998

Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Պատվո նշան» շքանշանի ասպետ (1989)
ԽՍՀՄ սպորտի վաստակավոր վարպետ (1989)

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.
↑ Трахтенберг Л. Сергей Горлукович: Интервью? Ни за какие деньги! // Спорт-экспресс. — 1993 — № 78 (14 апреля). — с. 2.
↑ Андрей Бодров Артём Безродный. Не погиб, не спился, не скрывался… // Советский спорт — Футбол. — 2010. — № 6 (297). Архивировано из первоисточника 18 փետրվարի 2010.
↑ «Горлукович: вернуться в «Спартак» мне не предлагали». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ սեպտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունիսի 23-ին.
↑ «Горлукович вернулся на пост наставника «СКА-Энергии»». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ սեպտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունիսի 23-ին.
↑ «Карпин, Овчинников и Гордеев получили лицензии Pro». Премьер-Лига (ռուսերեն). championat.ru. 12 декабря 2010 года, воскресенье. 19:41. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 19-ին. Վերցված է 2010 թ․ դեկտեմբերի 13-ին.
↑ «Горлукович возглавил иркутский «Байкал»». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 18-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունիսի 23-ին.
↑ Горлукович подписал контракт с «Сочи» до конца года
↑ Бывший тренер ФК «Сочи» в Москве сломал нос полицейскому

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

[_3c991e2c2912b1d3-1] 1,0 ^1,1 Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.

[2] Трахтенберг Л. Сергей Горлукович: Интервью? Ни за какие деньги! // Спорт-экспресс. — 1993 — № 78 (14 апреля). — с. 2.

[3] Андрей Бодров Артём Безродный. Не погиб, не спился, не скрывался… // Советский спорт — Футбол. — 2010. — № 6 (297). Архивировано из первоисточника 18 փետրվարի 2010.

[4] «Горлукович: вернуться в «Спартак» мне не предлагали». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ սեպտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունիսի 23-ին.

[5] «Горлукович вернулся на пост наставника «СКА-Энергии»». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ սեպտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունիսի 23-ին.

[6] «Карпин, Овчинников и Гордеев получили лицензии Pro». Премьер-Лига (ռուսերեն). championat.ru. 12 декабря 2010 года, воскресенье. 19:41. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 19-ին. Վերցված է 2010 թ․ դեկտեմբերի 13-ին.

[7] «Горлукович возглавил иркутский «Байкал»». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 18-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունիսի 23-ին.

[8] Горлукович подписал контракт с «Сочи» до конца года

[9] Бывший тренер ФК «Сочи» в Москве сломал нос полицейскому

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]