Պիգո-Լեբրեն
| Պիգո-Լեբրեն | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | ապրիլի 8, 1753[1][2][3] |
| Ծննդավայր | Կալե |
| Մահացել է | հուլիսի 24, 1835[1][2][3] (82 տարեկանում) |
| Մահվան վայր | La Celle-Saint-Cloud |
| Քաղաքացիություն | Ֆրանսիա[4] |
| Մայրենի լեզու | ֆրանսերեն |
| Մասնագիտություն | գրող, դրամատուրգ, վիպասան և դերասան |
| Ծնողներ | հայր՝ Guillaume-Antoine-Hippolyte Pigault de l'Epinoy? |
| Pigault-Lebrun Վիքիպահեստում | |
Պիգո-Լեբրեն (ֆր.՝ Pigault-Lebrun կամ Pigault-Le Brun; իսկական անունը՝Անտուան Պիգո դե լ՛Եպինուա, Antoine Pigault de l'Épinoy; 1753—1835), ֆրանսիացի վիպասան, ֆրանսիական հեղափոխության մասնակից, իր ժամանակաշրջանի հայտնի ավելի քան 70 վեպի հեղինակ և դրամատուրգ: Պիգո Լեբրենի վեպերը և պիեսները շատ արագ թարգմանվում էին ռուսերենով, նրան անվանում էին Պիգո լե-Բրյուն, Պիգոլտ-Լեբրյուն, Պիգոլե-Բրյուն, Պիգոլտ: Նրա վեպեը Բելինսկին համարում էր «սրամիտ»[5]:
Բովանդակություն
Կենսագրություն և ստեղծագործություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կալե քաղաքի դատավորի ընտանիքից է: Սովորել է Բուլոն-սյուր-Մեր քաղաքի քոլեջում, այնուհետև գործուղվեց Փարիզ իրավունք դասավանդելու համար, սակայն նախընտրեց գրողի աշխատանքը: Տպագրել է ավելի քան 70 վեպ, որոնցից ավելի հայտնի են «L’enfant du carnaval» (1792), «Les barons de Felsheim» (1798), «La folie espagnole» (1799) и «M. Botte» (1802), և «Le pessimiste» (1789), «L’amour de la raison» (1799), «Les rivaux d’eux-mêmes» (1798) կատակերգությունները: Նրա վեպերը և դրամաները «Mélanges littéraires et critiques» (1816) հետ միասին միավորված էին 20 հատորանոց ստեղծագործությունների շարքում («Œuvres complètes»; 1822—1824):
Խոսակցություններ կան այն մասին, որ նա իր մի քանի վեպերը գրել է ընկերոջ` Պիեր Պոնտարի հետ համագործակցելով, Հեղափոխության ժամանակ (1749—1832):
Մահացել է Լա-Սել-Սեն-Կլու (La Celle-Saint-Cloud) քաղաքում, թաղված է Պեր-Լաշեզ գերեզմանատանը (մաս 8)[6]: Դրամատուրգի պապը Էմիլ Օժը (1820—1889) նաև գրող և պոետ Պոլ Դերուլեդի նախապապն է (1846—1914)[7]:
Երկեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վեպեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Վախ ավելորդ իմաստությունից» (ռուս. հր. Մ., 1789 Պիգոլտ անունով առանց թարգմանչի անունի); այլ թարգմանությունը «Անօգոտ է չաչից շատ մտածելը: Հեքիաթ թարգմանած գերմաներենից» (Կաստրամա: 1793)
- «L’Enfant du carnaval» (1792)
- «Ֆելսգեյմի բարոնները» («Les Barons de Felsheim», 1798; ռուս. թարգմ. «Գեղեցիկ պաժը կամ Շպանդաուի դատապարտյալը», Մ., 1811—1812; 1816—1817)
- «Le Cordonnier de Damas Ou La Lanterne Magique, Piece Curieuse» (1798)
- «Angélique et Jeanneton» (1799)
- «Իմ հորեղբայր Թոմասը» («Mon oncle Thomas», 1799)
- «120 օր կամ Չորս նորություն» («Les Cent-vingt jours»; 1799; ռուսերեն թարգմանությունը Եվգրաֆ Լիֆանովի, 1806)
- «La Folie espagnole» (1799)
- «Պարոն Կինլեն» («M. de. Kinglin», 1800; ռուսերեն թարգմանությունը Եվգրաֆ Լիֆանովի, Մ., 1810[8])
- «Թեոդոր, կամ Պերուացիներ» («Théodore, ou Les Péruviens», 1800; ռուս. թարգմ. Մ., 1804)
- «Métusko, ou Les Polonais» (1800)
- «Պարոն Բոտ» («M. Botte»; 1802; ռուս. թարգմ. Ն. Լեվիցկի 1828)
- «Jérôme» (1804)
- «La Famille Luceval, ou Mémoires d’une Jeune Femme qui n’était pas jolie» (1806)
- «L’Homme à projets» (1807)
- «Une Macédoine» (1811)
- «Tableaux de société» (1813)
- «Adélaïde de Méran» (1815)
- «Le Garçon sans souci» (1816)
- «M. de Roberval et l’Officieux» (1818)
- «Nous le sommes tous» (1819)
- «L’Observateur, ou monsieur Martin» (1820)
- «Le Beau-père et le gendre, avec son gendre Augier» (1820)
- «La Sainte-Ligue» (1829)
Պիեսներ (կատակերգություններ)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Il faut croire à sa femme» (հրատարակվել է Հոլանդիայում 1786; այնուհետև Փարիզում «Jaloux corrigé» անունով).
- «Le Pessimiste» մի գործողությամբ պիես, 1789)
- «La mere rivale» (1791)
- «Les Dragons et les Bénédictines» (1791)
- «Charles et Caroline» (1792)
- «L’orphelin» (1793)
- «Les Dragons en cantonnement» (կատակերգություն, 1794)
- «Les moeurs, ou le divorce» (1795)
- «L’esprit follet, ou le cabaret des Pyrénées» ( 1796)
- «Claudine de Florian» (1797)
- «Մայոր Պալմեր» (դրամա, «Le Major Palmer», 1797; ռուս. թարգմ. Վոլյաշեվ Վալնիցեվի, М., 1811)
- «L’amour de la raison» (1799)
- «Les rivaux d’eux-mêmes» (արձակ, 1798)
- «Ֆրանսիակա Մեմնոն, կամ իմաստության մոլուցք» («Le Memnon français, ou la Manie de la Sagesse»; 1816)
Այլ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Mélanges littéraires et critiques» (1816, 2 հ.)
- «Histoire de France abrégée, à l’usage des gens du monde» (1823—1828, 8 հ.)
- «Contes à mon petit-fils» (1831, 2 հ.)
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 SNAC — 2010.
- ↑ 2,0 2,1 International Music Score Library Project — 2006.
- ↑ 3,0 3,1 Internet Speculative Fiction Database — 1995.
- ↑ LIBRIS — 2013.
- ↑ «В остроумных романах француза Пиго-Лебрена и немца Крамера веет преобладающий дух XVIII века. » / s:Сочинения Александра Пушкина (Белинский)/Статья вторая
- ↑ Association des Amis et Passionnés du Père-Lachaise
- ↑ «Понтар, Пьер»։ Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ)։ Սանկտ Պետերբուրգ։ 1890–1907
- ↑ Կաղապար:ВТ-РБС
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Пиго-Лебрен»։ Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ)։ Սանկտ Պետերբուրգ։ 1890–1907
- Жанен Ж. Мнение о Дюлоре и Пиго-Лебрюне // Московский наблюдатель. 1835. Ч. 2, № 8. С. 679—686.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Pigault-Lebrun (1753—1835): pseudonyme individuel / Национальная библиотека Франции(ֆր.)
- Pigault-Lebrun (биография) / Biographie universelle ou Dictionnaire historique, 1841(ֆր.)
