Պատմական եկեղեցիներ
Պատմական եկեղեցիներ, ընդհանրացնող այս տերմինն այն քրիստոնյա եկեղեցիների համար է, որոնք պահպանել են առաքելական իրավահաջորդությունը (հասկացվում է որպես եպիսկոպոսական ձեռնադրությունների անխափան շղթա՝ առաքյալների ժամանակներից մինչև մեր օրերը) և իրենց վարդապետության մեջ հիմնվում են ինչպես Սուրբ գրքի, այնպես էլ Սուրբ Ավանդության վրա։
Պատմական եկեղեցիներ ընդունված է համարել ուղղափառ, կաթոլիկ և հին արևելյան եկեղեցիները։
Նախկինում այս տերմինը երբեմն օգտագործվում էր 20-րդ դարի սկզբին կրոնական փիլիսոփայության վերաբերյալ աշխատություններում[1]։ Ժամանակակից ռուսական կրոնագիտական տերմինաբանության մեջ այն արտացոլվել է փիլիսոփայական գիտությունների թեկնածու Գ. Վ. Զգուրսկու «Պատմական տերմինների բառարանում»[2] և նույն հեղինակի ու պատմական գիտությունների թեկնածու Օ. Կ. Սադովնիկովի «Կրոնագիտության նորագույն բառարանում»[3]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Выражение «исторические церкви» ռուսաց լեզվի ազգային կորպուսում
- ↑ Згурский, 2008, էջ 182
- ↑ Садовников, Згурский, 2010
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Згурский Г. В. Словарь исторических терминов / Под ред. С. Н. Смоленского. — М.: Эксмо, 2008. — 458 с. — (Библиотека словарей : БС). — ISBN 978-5-699-27092-7.
- Новейший словарь религиоведения / Авт.-сост. О. К. Садовников, Г. В. Згурский; под ред. С. Н. Смоленского. — Ростов н/Д.: Феникс, 2010. — 445 с. — ISBN 978-5-222-16479-2.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Черенков, Михаил Николаевич «Исторические и евангельские церкви разделяет отношение к современности» // Baznica.info, 29.10.2007.