Ուղեծրակայան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Ուղեծրակայան, օդաչուավոր և ավտոմատ տիեզերական թռչող ապարատ, որը տևականորեն գործում է երկրաշուրջ, լուսնաշուրջ և միջմոլորակային ուղեծրերում[1] ։ Տիեզերագնացների ուղեծրակայանը հասցնելն ու հերթափոխումն իրականացվում է տրանսպորտային տիեզերանավերով[2]։ Ուղեծրակայանը օգտագործվում է բազմաթիվ գիտական և կիրառական խնդիրների (տիեզերական տարածության, Երկրի և այլ մոլորակների ուսումնասիրում, աստղաֆիզիկական հետազոտություններ, ֆիզիկատեխնիկական, բժշկակենսաբանական փորձեր, օդերեվութաբանական դիտարկումներ[3], տարբեր տեխնոլոգիական պրոցեսների իրականացում և այլն) լուծման համար։ Մինչև 1986 թվականի մայիսը ուղեծիր են դուրս բերվել «Սալյուտ» (7), «Սքայլաբ» (1) և «Միր» (ԽՍՀՄ, արձակվել է 1986 թվականի փետրվարի 20-ին) ուղեծրակայաններ[4]։

Ուղեծրակայանների ցուցակ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Միամոդուլ կայաններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բազմամոդուլ կայաններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Тяньгун-2Тяньгун-1Международная космическая станцияМир (орбитальная станция)Салют-7Салют-6Салют-5Салют-4Салют-3СкайлэбСалют-1

Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. D.S.F. Portree (1995). «Mir Hardware Heritage» (PDF). NASA. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2009 թ․ օգոստոսի 3-ին. Վերցված է 2010 թ․ նոյեմբերի 30-ին.
  2. «Science: Sun Gun». Time. 1945 թ․ հուլիսի 9. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ մայիսի 21-ին. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 8-ին.
  3. Chladek, Jay (2017). Outposts on the Frontier: A Fifty-Year History of Space Stations. University of Nebraska Press. ISBN 978-0-8032-2292-2. Վերցված է 2018 թ․ փետրվարի 1-ին.
  4. Russian Space Stations (wikisource)
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]