Որդի (ֆիլմ, 1955)
Արտաքին տեսք
Որդի ռուս.՝ Сын | |
---|---|
Երկիր | ![]() |
Ժանր | դրամա |
Թվական | 1955 |
Լեզու | ռուսերեն |
Ռեժիսոր | Յուրի Օզերով |
Դերակատարներ | Լեոնիդ Խարիտոնով և Պյոտր Կոնստանտինով |
Օպերատոր | Իգոր Սլաբնևիչ |
Երաժշտություն | Յուրի Լևիտին |
Կինոընկերություն | Մոսֆիլմ |
Տևողություն | 92 րոպե |
«Որդին» (ռուս.՝ «Сын»), խորհրդային երիտասարդական սոցիալական դրամա, որը նկարահանել է Յուրի Օզերովը[1][2]։ Ֆիլմի պրեմիերան տեղի է ունեցել 1956 թվականի փետրվարի 20-ին։
Սյուժե
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ավագ դասարանցի Անդրեյ Գորյաևին խուլիգանական արարքի համար քրեական պատասխանատվություն է սպառնում։ Գթասիրտ վկան խղճում է պատանուն, և նրան բաց են թողնում։ Հոր հետ վիճելով՝ Գորյաևը հեռանում է տնից և թափառում է մայրաքաղաքում, մինչև պատահաբար հայտնվում է Մոսկվայի նոր թաղամասում՝ Չերյոմուշկայում գտնվող շինհրապարակում։
Դերերում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Լեոնիդ Խարիտոնով – Անդրեյ Գորյաև
- Պյոտր Կոնստանտինով – Անդրեյի հայրը
- Վարվառա Կարգաշովան – Անդրեյի մայրը
- Նադեժդա Ռումյանցևա – Թամարա, պրոֆկազմակերպիչ շինհրապարակում
- Պավել Վիննիկ – բեռնատարի վարորդ
- Ալեքսեյ Գրիբով – կրկեսի ադմինիստրատոր
- Վլադիմիր Զեմլյանիկին – բանվոր
- Ռոզա Մակագոնովա – Շուրոչկա, կրկեսային արտիստ
- Ալեքսանդր Միխայլով – կրկեսային ավտոբուսի վարորդ
- Կոնստանտին Սորոկին – Պանեչկին, բրիգադիր-ժուլիկ
- Վլադիմիր Բելոկուրով – կրկեսային արտիստ
- Ադա Վոյցիկ – Վասյայի մայրը
- Ալեքսեյ Կյոլբերեր – դասղեկ
- Վերա Կարպովա – Սերգեևա, աշակերտուհի
- Պավել Շալնով – Լոժեչկին
- Վիկտոր Գերասկին – Վասյա Կոզլով
- Կլեոն Պրոտասով – միլիցիայի լեյտենանտ
- Կոնստանտին Բարտաշևիչ – դպրոցի տնօրեն
- Սերգեյ Կալինին – հորեղբայր Ֆեդյա, հարևան
- Լուսագրերում նշված չէ
- Ալեքսանդր Գրեչանի – ոստիկանության ավագ
- Նինա Դորոշինա – վաճառողուհի[3][4][5][6]
- Յուրի Բելով – ոստիկանության ավագ
- Սվետլանա Խարիտոնովա – բահով բանվորուհի
- Եվգենի Կուդրյաշյով – անցորդ
- Ալեքսեյ Բախար – բանվոր
- Վալենտին Բրիլեև – տեղամասային տեսուչ
- Վլադիմիր Կուլիկ – Անդրեյի համադասարանցին
- Լև Լոբով – տեղամասային տեսուչ
Փաստեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Ֆիլմի թողարկման տարում այն արժանացել է Վենետիկի կինոփառատոնի դիպլոմի[7]։
- Յուրի Օզերովի ֆիլմը խորհրդային վարձույթում դիտել է 28,3 մլն հանդիսատես, ինչը 450-րդ արդյունքն է ԽՍՀՄ վարձույթի ողջ պատմության ընթացքում[8]։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ В Москве началось прощание с актрисой Ниной Дорошиной
- ↑ Юрий Озеров. Искусство, 1986
- ↑ Народную артистку Нину Дорошину похоронят на Пятницком кладбище
- ↑ Названы место и день прощания с актрисой Ниной Дорошиной
- ↑ Чем запомнилась актриса Нина Дорошина?
- ↑ Чем известна Нина Дорошина
- ↑ ««Сын». Х/ф / Телеканал «Россия – Культура»». Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ օգոստոսի 17-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 27-ին.
- ↑ СССР: Самые кассовые фильмы
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
|