Միխայիլ Ակատով
| Միխայիլ Ակատով | |
|---|---|
| նոյեմբերի 1, 1888 - անհայտ | |
| Ծննդավայր | Կոստրոմայի նահանգ, Ռուսական կայսրություն |
| Մահվան վայր | անհայտ |
| Զորատեսակ | հետևազոր |
| Կոչում | շտաբս-կապիտան |
| Մարտեր/ պատերազմներ | Առաջին համաշխարհային պատերազմ և Ռուսաստանի քաղաքացիական պատերազմ |
| Կրթություն | Կոստրոմայի աստվածաբանական ճեմարան |
| Պարգևներ |   և  |
Միխայիլ Ակատով (ռուս.՝ Михаил Павлович Акатов, նոյեմբերի 1, 1888, Կոստրոմայի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - անհայտ, անհայտ), Առաջին համաշխարհային պատերազմի մասնակից, Ռուսական Կայսերական Բանակի ռազմական ժամանակների սպա, ՌՍՖՍՀ-ի կողմից Քաղաքացիական պատերազմի մասնակից, պարգևատրվել է բարձրագույն պետական պարգևներով։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Միխայիլ Պավլովիչ Ակատովը ծնվել է 1888 թվականի նոյեմբերի 1-ին Կոստրոմայի նահանգում, եղել է վանականի որդի։ Կոստրոմայի հոգևոր սեմինարիան ավարտելուց հետո 1911 թվականին աշխատել է Ռոդնիկ գյուղի ֆաբրիկային կից ուսումնարանում որպես ուսուցիչ[1]։
Առաջին համաշխարհային պատերազմ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մասնակցել է Առաջին համաշխարհային պատերազմին։ 1914 թվականին ավարտել է պրապորշիկների դպրոցը, ծառայել է 267-րդ Դուխովշչինի հետևակային գնդում որպես կրտսեր սպա։ Ակատովի ծառայության գունդը մտնում էր 35-րդ բանակային կորպուսի, 67-րդ հետևակային դիվիզիայի կազմի մեջ։ 1917 թվականին Ակատովը ստացել է շտաբս- կապիտանի կոչում և ռազմական գործողություններում ձեռք բերված հաջողությունների համար պարգևատրվել Գեորգիևյան զենքով[2], Սուրբ Աննայի 2-րդ աստիճանի սրերով շքանշանով[3] և Աննենինյան զենքով։
Քաղաքացիական պատերազմ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հոկտեմբերյան հեղափոխությունից հետո կամավոր մտել է Կարմիր բանակ, մասնակցել է Քաղաքացիական պատերազմին, եղել 296-րդ հրաձգային գնդի վաշտի հրամանատար։ 1921 թվականին Հեղափոխական ռազմական խորհրդի № 80 հրամանով պարգևատրվել է ՌՍՖՍՀ բարձրագույն պարգևով` Կարմիր Դրոշի շքանշանով[4]։ Ռազմական գործչի հետքը հետագայում կորչում է։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Памятный календарь 1914 года по Костромской губернии.. — Кострома, 1914. — С. 180.
- ↑ «Список Георгиевских кавалеров времён Первой мировой войны». Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ մայիսի 20-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 21-ին.
- ↑ «Армия и Флот Свободной России» №159 от 7 июля 1917 года
- ↑ Списки лиц награждённых орденом Красное знамя
Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ВП от 12 июля 1916 г. Стр. 37
- Библиографический справочник — "Военный орден святого великомученика и победоносца Георгия" РГВИА, 2004.