Մասնակից:Nare 2005/Ավազարկղ

Բալետի պարուհի (իտալ.՝ ballerina պարուհի, իտալերեն ballare, պարել բառից), բալետի

— артистка балетного театра, исполнительница классических танцев, выученная согласно академическим балетным канонам и использующая в танце пальцевую технику.

Ռուսաստանում 20 դարում բալետի պարուհի էր կոչվում բալետում պարող յուրաքանչյուրը, այսպիսով ռուսաստանի կայսրությունում այտպես եր կոչվում միայն անհատական պարուհին, ով ուներ ամենա բարձր դիրքը բալետի պարախմբում Այդ տիտղոսը առաջացել է կայսերական թատռոներում XIX 2 կեսին` իտալիայից հրավիրվող մի շարք վարպետ պարուհիների դրանց բեմում հայտնվելով: Ոչ առաջատար պարուհիներին սկսեցին անվանել դանսյորուհին (ֆր.՝ danse — պար) կամ ուղակի պարող; պրիմա բալետի պարուհին բալետի պարուհին զբաղեցնելով առաջնային դիրքը բալետի դպրոցցում խմբի առաջատար պարուհին ներկայացումների գլխավոր դերակատար:Այդ պարուհին բարձր որակավորմամբ տիրապետում է անկրկնելի առանձնահատուկ ներկայացման դերում բարձր տեխնոլոգիայով և մեծ արտիստիզմով: Այդ սովորությունը նույնպես եկել է Ռուսաստանից և Իտալիայից, մի ժամանակաշրջանում նա օգտվել է մաքուր խորհրդանշանով կրետիկական մամուլում: Հենց այդ ժամանակ մի քանի պարուհի ռուսական բալետի դպրոցներով պաշտոնապես կանգնում է այդ տիտղոսին: բալետի թաթերախմբում փարիզյան օպերայում ունենալով ավանդական սեփական դժվար հիերարխիա տարածություն XIX դարում առաջատար պարուհին անվանվեց առաջին սցենար; Այն դերասանները և դերասանուհիները, որոնք կարող էին բարձրանալ այդ թատերախմբի ծառայողական ամենաբարձր աստիճանին, 19-րդ դարի վերջից սկսել են կրել «աստղ» (ֆր.՝ première sujet) կոչումը:

Артистки и артисты, которые смогли подняться на самую высшую ступень служебной лестницы этой труппы, с конца XIX века начали носить титул «звезды» (фр. étoile). Этот статус, появившийся в 1895 году[уточнить] как «сюжет-этуаль» (фр. sujet étoile), окончательно закрепился уже в XX веке. В 1938 году балерина Соланж Шварц стала первой, кто был официально возведён в ранг танцовщицы — «этуали» (фр. danseuse étoile).