Մասնակից:Manee Edilyan/Ավազարկղ2
Քեթրին Էդի (ծնված սեպտեմբերի 19,1945 թվական [1][2]), առավել ճանաչված որպես Քեյթ Էդի (/ˈeɪdi/), անգլիացի լրագրող: 1989-2003 թվականներն ընկած ժամանակահատվածում նա եղել է BBC News - ի գլխավոր թղթակիցը և զեկուցել է աշխարհի թեժ պատերազմական գոտիներից:
2003 թվականին նա հեռացել է նա անցել է տարիքային կենսաթոշակի և հեռացել է գլխավոր թղթակցի պաշտոնից: Ապա սկսել է աշխատել BBC Radio 4-ում որպես ազատ հաղորդավար և վարել «ՄԵր սեփական թղթակիցը» ծրագիրը:
Վաղ կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Էդին ծնվել է Նորտամբերլանդի Whitley Bay ծովափնյա քաղաքում[3]: Նա մանուկ հասակում որդեգրվել է Սանդերլանդ քաղաքի դեղագործ Ջոն Էդիի և նրա կնոջ` Մաուդ Էդիի կողմից [4]:
Կրթություն է ստացել Սանդերլանդի եկեղեցական ավագ դպրոցում, այնուհետև ուսումը շարունակել է Տայն քաղաքի Newcastle -ի համալսարանում, որտեղ ստացել է սկանդինավյան գիտական աստիճան և մասնակցել «Գիլբերտ և Սալլիվան» թատերական կազմակերպության միջոցառումներին: Ուսանողության երրորդ տարում Էդին արդեն դասավանդում էր անգլերեն Շվեդիայի հյուսիսային մարզերից մեկում [5]:
Գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Էդիի կարիերան սկսել է BBC-ի հետ`աշխատանքի անցնելով որպես առաջին աստիճանի օգնական BBC Radio Durham-ում: 1976 թվականին նա Plymouth-ում և Southampton-ում [6] աշխատում էր որպես հեռուստատեսային լրատվական գործակալության լրագրող: 1979 թվականին պաշտոնապես տեղափոխվեց BBC հեռուստաընկերություն: 1980 թվականի մայիսին նա հերթապահ լրագրող էր երբ տեղի ունեցավ Հատուկ Օդային ծառայության ներխուժումը Իրանի դեսպանատուն` կանխելու վերջինիս գրավումը: Երբ ամեն բան ծխի մեջ էր, իսկ պայթյունները` անվերջանալի, երբ անվտանգության աշխատակիցները փորձում էին հեռացնել պատանդներին պայթյունավտանգ վայրից, այդժամ Էդին սկսեց վարել ուղիղ հեռարձակում և տեղեկացնել այս ամենի մասին [7] :Սա նրա համար իսկական խթան հանդիսացավ հետագա գործունեության համար [8]:
1980-ական թվականներից սկսած Էդին սկսեց պարբերաբար զեկուցել աշխարհի տարբեր թեժ կետերից և տարբեր իրադարձություններ ներկայացնել, ներառյալ` Հյուսիսային Իռլանդիայի կոնֆլիկտներից [9], 1986 թվականին Տրիպոլիում ամերիկյան ռմբակոծությունից (այս զեկույցը քննադատվել է Պահպանողական կուսակցության նախագահ Նորման Թեբբիտի կողմից) [10][11][12] և 1988 թվականին «Լոկերբի» ռմբակոծությունից [13][14]: 1989 թվականին առաջադրվել է որպես գլխավոր թղթակից և շուրջ 14 տարի զբաղեցրել է այդ պաշտոնը [15]:
Քեթրինի նշանակալից հանձնարարություններից մեկն էր զեկուցել 1989 թվականին Չինաստանի Տյանմեն հրապարակի բողոքի ցույցերից: Եվ միայն երեսուն տարի անց նա խոստովանեց որ իր անձնակազմի հետ միակ թիմն էին որ ականատես եղան այդ սարսափելի իրադարձությանը, նշելով`
1989 թվականին Պեկինում մենք ականատես եղանք սեփական քաղաքացիների նկատմամբ չինական բանակի կողմից կազմակերպված կոտորածին [16][17]
Սակայն այս զեկույցը երբեք չի ընդունվել ոչ Չինաստանի կառավարության կողմից, և ոչ էլ բարձրաձայնվել է ու քննարկվել: Բայց մենք այնտեղ էինք, մենք ունենք ապացույցներ և մենք մեր աչքերով ենք տեսել այդ ամենը: Անհնար է այս ամենը ջնջել պատմությունից... |
Այս ամենին հետևում է Իրաք-քուվեյթյան պատերազմը, Հարավսլավիայի նախկին Սոցիալիսական Դաշնային Հանրապետությունում տեղի ունեցած պատերազմը, 1994 թվականին Ռուանդայի Ցեղասպանությունը և 2000 թվականին Սիերա Լեոնում տեղի ունեցած բախումները [13]:
Լիբիայում նա հանդիպում է գնդապետ Մուամմար Քադաֆիի հետ: Քեթին գնդակահարվել է պաշտոնանկ եղած լիբիական բանակի հրամանատարի կողմից,ով եղել է ոչ սթափ, անզուսպ և հարբած վիճակում Լիբիայի և Մեծ Բրիտանիայի կառավարությունների միջև միջնորդ հանդես գալու համար: Փամփուշտը խրվել է նրա կոկորդի ոսկրի մեջ, սակայն մշտական և խորքային հետևանք չի թողել [18]:
Երբ նա Հարավսլավիայում էր, արդեն ուներ ոտքի վնասվածք որը ստացել էր Բոսնայիում բախումների ժամանակ և այդժամ հանդիպեց բոսնիացի սերբերի առաջնորդ Ռադովան Կարադչիչի հետ [19]:
Ամսագրի վրա պատկերված էին երկու զինվոր,որոնցից մեկի գնդացրի վրա պատռված դրոշ էր վրան գրված «Դեպի Իրաք», և «Մենք դեռ չենք կարող սկսել...Քեյթ Էդին այստեղ չէ» մակագրությունը [20]: Ճիշտ պահին ճիշտ վայրում գտնվելու նրա սովորությունն առաջացրեց այն թևավոր խոսքն իր մասին,որ «հստակ ու արդարամիտ որոշումը կայացվում է հենց այն օդանավակայանում ու հենց այն պահին երբ Էդին իջնում է ինքնաթիռից» [21][22] :
2003 թվականին Էդին անցավ տարիքային կենսաթոշակի ` հեռանալով BBC ընկերությունից, որտեղ նա գլխավոր թղթակիցն էր [23], և սկսեց աշխատել որպես անկախ լրագրող (ի թիվս այլ աշխատանքների նա նաև ռեպորտաժներ էր նկարում Նոր Զելանդիայի Ռադիոյի համար) նաև ներկայացավ որպես հանրային խոսնակ BBC Ռադիո 4-ի «Մեր սեփական թղթակիցը» նախագծի ընթացքում: 2005 և 2006 թվականներին BBC One-ի եթերում նա վարել է Leopard Films-ի արտադրության երկու հինգմասանոց նախագծեր: Այդ նախագծերն ունեին իռլանդական ծագում,և գլխավոր գաղափարն այն էր որ ներկայացվում էր չափահաս մարդկանց կյանքը որդեգրումից հետո,ինչ ազդեցություն է թողել վերջինս իրենց կայացման վրա և ինչ է պետք լիարժեք կյանք սկսելու համար[24] [25]:
2017 թվականին Էդին Գիբրալթարի Միջազգային Գրական Փառատոնի խոսնակներից էր [26]:
2018 թվականի հունիս ամսվա լուրերի մեջ նշվում էր որ Էդին ապրում է Դորսեթում,դեռևս աշխատում էր որպես անկախ լրագրող,հանրային խոսնակ էր BBC Ռադիո 4-ի «Մեր սեփական թղթակիցը» նախագծի շրջանակներում [27]: Այդ նույն տարում Բրիտանական Կայսրության շքանշան ` CBE ստանալուց հետո նա նախազգուշացրեց հասարակությանը որ լրագրողների աշխատանքը վտանգված է [28] :
2019 թվականի հունվարի 7-ին Քեթրին Էդին նշանակվել է Բորնմաութի համալսարանի կանցլեր հաջորդելով Worth Matravers - ի բարոն Ֆիլիպին [29] : Իր ուղերձում նա նախազգուշացրեց լրագրության ասպիրանտուրայի ուսանողներին, որ տեղեկատվության հաստատումը և նորությունների աղբյուրների ստուգումը կարևոր նշանակություն ունեն ապատեղեկատվության տարածման այս բարդ ժամանակաշրջանում: Մասնավորապես նա շեշտեց նյութերի հավաստիության ինքնուրույն ստուգման խորհրդին: «Ձեր ներկայությունը տվյալ վայրում տարրական դաս է որին Դուք պետք է տիրապետեք, իսկ նորություններն առանց հավաստիության ստուգման նորություն չեն...Եթե Դուք ունեք վստահված անձ տվյալ վայրն ուղարկելու համար ապա անկասկած ուղարկեք » [30]:
Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Էդին ստացել է Richard Dimbleby մրցանակ BAFTA-ից 1990 թվականին[31]
- Էդին ստացել է Բրիտանական կայսրության շքանշան 1993 թվականին[32]
- 2013 թվականին նշանակվել է Դորսեթի փոխգնդապետ[33]
- In 2018, Adie received the BAFTA Fellowship.[34]
- Էդին ստացել է CBE in the 2018 Birthday Honours-ի ժամանակ[35]
- Էդին բազում պատվավոր աստիճանների է արժանացել տարբեր համալսարանների կողմից,այդ թվում Նյու Յորքի St John University-ի,[36] Nottingham Trent University-ի[37] and the University of Bath (MA,1987)-ի կողմից [38]: Նա Սանդերլենդի համալսարանի ժուռնալիստիկայի ֆակուլտետի պրոֆեսոր է, և անդամակցում է երեք պատվավոր համալսարաններում,որոնցից մեկը Լոնդոնի համալսարնն է սկսած`1996 թվականից [39]: 2013 թվականին Էդին պարգևատրվել է Պլիմոթի համալսարանի կողմից պատվավոր նամակներով [40]
- 2019 թվականին Էդին նշանակվել է Բորնմաութի համալսարանի կանցլեր [41]
Charitable associations[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
In 2017 Adie was appointed as ambassador for SSAFA, the UK’s oldest military charity.[42] Adie is currently also an ambassador for SkillForce[43] and the non-governmental organisation Farm Africa.[44] In July 2018 Adie became an Ambassador for the medical charity Overseas Plastic Surgery Appeal.[45]
Adie is a fan of Sunderland AFC.[46] In 2011, she took part in the Sunderland A.F.C. charity Foundation of Light event.[47]
Works[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- The Kindness of Strangers. Headline. 2002. ISBN 0-7553-1073-X. - autobiography
- Corsets to Camouflage: Women and War. Coronet. 2003. ISBN 0-340-82060-8.
- Nobody's Child. Hodder & Stoughton. 2005. ISBN 0-340-83800-0.
- Into Danger: People Who Risk Their Lives for Work. Hodder & Stoughton. September 2008. ISBN 978-0-340-93321-3.
- Fighting on the Home Front: The Legacy of Women in World War One. Hodder & Stoughton. September 2013. ISBN 978-1-4447-5967-9.
In popular culture[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Adie's role as a BBC television journalist covering the 1980 Iranian Embassy siege in Princes Gate, central London, is included in 6 Days. The role was played by actress Abbie Cornish.[48]
The satirical British puppet TV show Spitting Image depicted Adie as a thrill seeker giving her the title "BBC Head of Bravery" and featuring her puppet in dangerous situations.
Personal life[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
In 1993, she was able to find her birth family, which was reported against her wishes.[4]
References[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Laureation address – Kathryn Adie». Laureation by Professor John Anderson, School of International Relations. University of St Andrews. 22 June 2010. Վերցված է 5 August 2020-ին.
- ↑ «Media horoscope: Kate Adie». the Guardian (անգլերեն). 29 October 2001. Վերցված է 5 August 2020-ին.
- ↑ David Simpson. «Hall of Fame». England's North East.
- ↑ 4,0 4,1 Summerskill, Ben (14 October 2001). «The Observer Profile: Kate Adie». The Guardian. London.
- ↑ «Kate Adie CBE». Newcastle University.
- ↑ Hutchinson, Lisa (8 June 2018). «Renowned war correspondent Kate Adie given CBE in Queen's Honours List». nechronicle.
- ↑ Summerskill, Ben (14 October 2001). «The Observer Profile: Kate Adie» – via www.theguardian.com.
- ↑ «Kate Adie». BBC News. BBC. 3 January 2003. Վերցված է 2 August 2011-ին.
- ↑ «Kate Adie CBE - Alumni and Supporters - Newcastle University». www.ncl.ac.uk.
- ↑ «The Libyan Bombing - 1986». BBC. 14 April 1986. Վերցված է 11 March 2020-ին.
- ↑ «Thatcher forced to intervene over Tebbit's 'obsessive' criticism of BBC, papers reveal». the Guardian. 23 January 2017. Վերցված է 11 March 2020-ին.
- ↑ Higgins, Michael; Smith, Angela (26 Aug 2010). «Not One of U.S.: Kate Adie's report of the 1986 US bombing of Tripoli and its critical aftermath». Journal of Journalism Studies. Taylor & Francis Online. 12 (3): 344–358. doi:10.1080/1461670X.2010.504568.
- ↑ 13,0 13,1 «Kate Adie OBE». Women in the Humanities. Վերցված է 11 March 2020-ին.
- ↑ Tweedie, Katrina (17 December 2018). «Lockerbie 30 years on: The town remembers but there are few words». dailyrecord. Վերցված է 11 March 2020-ին.
- ↑ «Kate Adie to receive Bafta Fellowship». BBC News. 30 April 2018. Վերցված է 11 March 2020-ին.
- ↑ Bevan, Darren (3 September 2017). «BBC veteran Kate Adie on her role in Kiwi director's new movie». Stuff.
- ↑ «Documentary - I Was There: Kate Adie on Tiananmen Square» (video). Dailymotion. 10 March 2020.
- ↑ Adie, Kate (2002). The Kindness of Strangers. London: Headline Book Publishing. էջեր 336–7, 425.
- ↑ «He was a smart, rather vain man». BBC News. 22 July 2008.
- ↑ Adie, Kate (2002). The Kindness of Strangers. London: Headline Book Publishing.
- ↑ «BBC Veteran War Reporter Kate Adie visits Pearson Engineering». Pearson Engineering. 1 July 2019. Վերցված է 11 March 2020-ին.
- ↑ Wallace, Wyndham (7 March 2011). «News Of The World: Kate Adie Interviewed On Music And War». The Quietus. Վերցված է 11 March 2020-ին.
- ↑ «Adie quits BBC after 35 years». www.telegraph.co.uk. 29 January 2003.
- ↑ «Found :: Productions». Leopard Films. Արխիվացված է օրիգինալից 14 September 2013-ին. Վերցված է 2 August 2013-ին.
- ↑ Saturday; April 11; 2015 (11 April 2015). «War reporter Adie seeks to solve mystery of Irish father». www.irishexaminer.com.
{{cite web}}
:|last3=
has numeric name (օգնություն)CS1 սպաս․ թվային անուններ: authors list (link) - ↑ «Gibraltar Literary Festival – Speakers – International Speakers». www.gibraltarliteraryfestival.com.
- ↑ Lisa Hutchinson (8 June 2018). «Local lass and renowned war correspondent Kate Adie, of Sunderland, gets CBE in Queen's Honours List». Evening Chronicle. Newcastle upon Tyne.
- ↑ «Broadcaster Kate Adie warns of threats to journalism as she collects CBE». British Telecom. Press Association. 11 October 2018. Արխիվացված է օրիգինալից 28 May 2019-ին. Վերցված է 30 June 2019-ին.
- ↑ «Broadcaster and author Kate Adie begins tenure as new BU Chancellor». www.bournemouth.ac.uk (անգլերեն). Վերցված է 2019-02-05-ին.
- ↑ «Kate Adie visits Bournemouth University». The Breaker. 23 January 2019.
- ↑ «1990 Television Richard Dimbleby Award - BAFTA Awards». awards.bafta.org.
- ↑ The 1993 New Year Honours list in The Gazette.
- ↑ «Kate Adie named as County Deputy Lieutenant». Dorset Echo.
- ↑ «Kate Adie OBE to Receive BAFTA Fellowship». www.bafta.org. 30 April 2018.
- ↑ «Kathryn ADIE». www.thegazette.co.uk.
- ↑ «Honorary Fellows 2006». York St John University.
- ↑ «Honorary graduates - Your Alumni Community - Alumni - Nottingham Trent University». www.ntualumni.org.uk.
- ↑ «Honorary Graduates 1989 to present». bath.ac.uk. University of Bath. Վերցված է 18 February 2012-ին.
- ↑ «Honorary Awards». www.royalholloway.ac.uk.
- ↑ «Plymouth University». Արխիվացված է օրիգինալից 25 June 2014-ին.
- ↑ «Home». www.bournemouth.ac.uk (անգլերեն). Վերցված է 2019-02-05-ին.
- ↑ «Kate Adie OBE announced as SSAFA Ambassador». Forces Pension Society. 9 May 2017.
- ↑ «Patrons Supporting Us – The Prince William Award – Skillforce». Prince William Award.
- ↑ «Latest news from Farm Africa». www.farmafrica.org.
- ↑ «Our Ambassadors — Overseas Plastic Surgery Appeal (OPSA)». Overseas Plastic Surgery Appeal (OPSA).
- ↑ «SAFC Foundation founded». Sir Bob Murray.
- ↑ «Carols of Light charity fundraising event - Durham University». www.dur.ac.uk.
- ↑ Darren Bevan (3 September 2017). «BBC veteran Kate Adie on her role in Kiwi director's new movie». Stuff.co.nz.
Further reading[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Summerskill, Ben (October 2001). «Ice maiden under fire». The Guardian.
External links[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Պաշտոնական կայք
- «From Our Own Correspondent - Kate Adie». BBC. 10 March 2020.
- «Documentary - I Was There: Kate Adie on Tiananmen Square» (video). Dailymotion. 10 March 2020.
Կաղապար:BAFTA Academy Fellowship Award
Կատեգորիա:1945 births
Կատեգորիա:English reporters and correspondents
Կատեգորիա:BBC newsreaders and journalists
Կատեգորիա:Alumni of Newcastle University
Կատեգորիա:BAFTA winners (people)
Կատեգորիա:BAFTA fellows
Կատեգորիա:Commanders of the Order of the British Empire
Կատեգորիա:Deputy Lieutenants of Dorset
Կատեգորիա:English television presenters
Կատեգորիա:Living people
Կատեգորիա:People from Sunderland, Tyne and Wear
Կատեգորիա:People from Northumberland
Կատեգորիա:English war correspondents
Կատեգորիա:Academics of the University of Sunderland
Կատեգորիա:National Youth Theatre members
Կատեգորիա:English adoptees
Կատեգորիա:People educated at Sunderland High School