Մասնակից:Hasmik Martirosyan/Ավազարկղ20
Հինա Հայատա (ճապ.՝ 早田 ひな Հայատա Հինա, ծնվել է 2000 թվականի հուլիսի 7-ին) ճապոնացի միջազգային սեղանի թենիսի խաղացող է[1]։ Նա ITTF Challenge Series-ի ամենահաջողակ խաղացողն է 2017 թվականից ի վեր[2]։ Իր հասակի շնորհիվ նա կարողանում է ավելի շատ պտույտ ստեղծել երկու կողմում, քան մյուս կին խաղացողները: Նրան մարզում է Դաիսուկա Իշիդան[3]։
Կարիերա
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Կրտսեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Հայատան Ճապոնիայի աղջիկների թիմի անդամ էր, որը հաղթել է 2016 թվականի Սեղանի թենիսի աշխարհի երիտասարդական առաջնությունում՝ նվաճելով ոսկե մեդալ: Նա նաև նվաճել է արծաթե մեդալներ աղջիկների զուգախաղում և խառը զուգախաղում:
Նա 2017 թվականի Սեղանի թենիսի աշխարհի առաջնությունում Միմա Իտոյի հետ միասին նվաճել է կանանց զուգախաղի բրոնզե մեդալը: Նա բազմաթիվ զուգախաղի տիտղոսներ է նվաճել ITTF World Tour-ում, այդ թվում՝ Grand Finals 2016-ին և 2018-ին:
2019–2020
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]2019 թվականի ITTF Պորտուգալիայի Օղակառյակի մրցաշարում նա մեծ զեղում է իրականացրել, հաղթելով 4-ակի կանանց աշխարհի գավաթակիր Լյու Շիուենի 4–3 հաշվով: Նա շարունակել է հաղթել ևս մեկ չինացի խաղացողի՝ Հու Լիմեյին, ապա նվաճել է մրցաշարը՝ հաղթելով իր հայրենակցին՝ Հոնոկա Հաշիմոտոյին եզրափակչում[4]։
2020 թվականի հունվարին նա առաջին անգամ նվաճել է Ճապոնիայի սեղանի թենիսի առաջնության տիտղոսը, կտրելով ընթացիկ չեմպիոն Միմա Իտոյին կիսաեզրափակչում և հաղթելով Կասումի Իշիկավային եզրափակչում[5]։
2021
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Հայատան 2021 թվականի Ճապոնիայի սեղանի թենիսի առաջնությունում պարտվել է Միմա Իտոյին 4–3 հաշվով կիսաեզրափակչում: WTT Contender Դոհայում նա զարմացրել է Կասումի Իշիկավային[6] և անցել է եզրափակիչ, որտեղ կրկին հանդիպել է Միմա Իտոյին[7]։ Հայատան պարտվել է Իտոյին 4–2 հաշվով եզրափակչում[8][9]։ Նույն տարվա WTT Star Contender Դոհայի միջոցառմանը Հայատան հաղթել է կանանց մենախաղում և խառը զուգախաղում:2020 թվականի Տոկիոյի ամառային օլիմպիական խաղերում, որոնք հետաձգվել էին 2021 թվական, Հինա Հայատան իր առաջին մասնակցությունն ունեցել է օլիմպիական խաղերում, սակայն որպես Ճապոնիայի կանանց թիմի պահեստային խաղացող: Թիմը նվաճել է արծաթե մեդալ այս միջոցառմանը:
2021 թվականի Հյուստոնում անցկացված ITTF աշխարհի սեղանի թենիսի առաջնությունում Հայատան առաջին անգամ մասնակցել է երեք մրցաշարերին։ Կանանց մենախաղում Հայատան դուրս է մնացել վերջին 16-ի փուլում Չինաստանի Վանգ Յիդիի կողմից 4:2 հաշվով: Միասին Միմա Իտոյի հետ, Հայատան նվաճել է արծաթե մեդալներ կանանց զուգախաղում, հաղթելով Չիան Տիանիի/Չեն Մենգի 3:2 հաշվով կիսաեզրափակչում և պարտվելով Սուն Ինգշային/Վանգ ՄանՅուին 3:0 հաշվով եզրափակչում: Նա նաև հաջողության է հասել խառը զուգախաղում, նվաճելով արծաթե մեդալներ Թոմոկազու Հարիմոտոյի հետ միասին:
2022
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]2022 թվականի նոյեմբերին Հայատան հասել է ATTU Cup-ի կիսաեզրափակիչ, որտեղ պարտվել է Վանգ Յիդիին 4:1 հաշվով: Բրոնզե մեդալի խաղում նա պարտվել է Հնդկաստանի Մանիկա Բատրային վեց խաղում:[10]
2023
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]2023 թվականի հունվարին Հայատան նվաճել է եռակի տիտղոսը Ճապոնիայի սեղանի թենիսի առաջնությունում՝ հաղթելով կանանց մենախաղում, կանանց զուգախաղում (Միմա Իտոյի հետ) և խառը զուգախաղում (Թոմոկազու Հարիմոտոյի հետ): Սա նրան դարձրել է չորրորդ կին խաղացողը, որը նվաճել է բոլոր երեք տիտղոսները այս ազգային մրցաշարի պատմության մեջ, Միմա Իտոյի 2019 թվականի հաջողությունից հետո:
2023 թվականի ITTF աշխարհի սեղանի թենիսի առաջնության եզրափակիչներում Դուրբանում Հայատան մասնակցել է կանանց մենախաղում, կանանց զուգախաղում և խառը զուգախաղում մրցաշարերին։ Խառը զուգախաղում Հինա Հայատա/Թոմոկազու Հարիմոտո զույգը հասավ եզրափակիչ՝ հաղթելով կիսաեզրափակչում Չինաստանի Կուայ Մանի/Լին Շիդոնգի նկատմամբ 3:1 հաշվով։ Եզրափակչում նրանք պարտվել են Չինաստանի Սուն Ինգշային/Վանգ Չուկինին 3:0 հաշվով, նվաճելով արծաթե մեդալ։ Կանանց մենախաղում Հայատան հասել է կիսաեզրափակիչ՝ հաղթելով հրաշալի քառորդ եզրափակիչում Վանգ Յիդիի նկատմամբ 4:3 հաշվով, որտեղ նա փրկել է ինը խաղի կետ և հաղթել է յոթերորդ խաղում 21:19 հաշվով։ Հաջորդ կիսաեզրափակչում նա պարտվել է Աշխարհի համաշխարհային թվով 1 Սուն Ինգշային 4:1 հաշվով։ Սա Ճապոնիայի երկրորդ կանանց մենախաղի մեդալն էր WTTC-ում 1969 թվականից հետո, հաջորդելով հայրենակցուհի Հիրանո Միուի 2017 թվականի բրոնզե մեդալին։ Կանանց զուգախաղում Հինա Հայատան և Միմա Իտոն հասել են քառորդ եզրափակիչ, որտեղ պարտվել են Չեն Մենգի/Վանգ Յիդիի նկատմամբ 3:0 հաշվով։
Օգոստոսին Հայատան մասնակցել է WTT Contender Ռիո դե Ժանեյրոյում, որտեղ նա նվաճել է կանանց մենախաղի տիտղոսը՝ հաղթելով Շվեդիայի Լինդա Բերգստրոմին եզրափակչում 4:1 հաշվով։
2022 թվականի Ասիական խաղերում, որոնք անցկացվել են 2023 թվականի սեպտեմբերին Հանչժոուում, Հայատան ղեկավարել է Ճապոնիայի կանանց թիմը՝ նվաճելով արծաթե մեդալը։ Նա ավարտել է երկրորդ տեղում՝ հաղթելով Վանգ Յիդիին երկրորդ անգամ այս տարի, յոթերորդ սեթում 12-10 հաշվով։ Եզրափակչում Հայատան պարտվել է ընթացիկ աշխարհի չեմպիոն և համաշխարհային թիվ 1 Սուն Ինգշային։
2023 թվականի հոկտեմբերին նա հաղթել է կանանց մենախաղի տիտղոսը WTT Contender Մուսկատում՝ եզրափակչում հաղթելով Ադրիանա Դիազին 4:0 հաշվով։
Անհատական տիտղոսներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Տարի | Մրցաշար | Վերջնական մրցակից | Հաշիվ | Մրցավար |
---|---|---|---|---|
2016 | ITTF Աշխարհի Տուր, Ավստրալիայի Բաց Մրցաշար | {{{2}}} Յուկա Իշիգակ | 4–1 | [11] |
2017 | ITTF Մարտահրավեր, Իսպանիայի Բաց Մրցաշար | {{{2}}} Ջեոն Ջի-հի | 4–3 | [12] |
2019 | ITTF Մարտահրավեր Պլյուս, Պորտուգալիայի Բաց Մրցաշար | {{{2}}} Հոնոկա Հաշիմոտո | 4–3 | [13] |
ITTF Մարտահրավեր Պլյուս, Օմանի Բաց Մրցաշար | Չենգ Ի-չինգ | 4–1 | [14] | |
ITTF Մարտահրավեր, Սերբիայի Բաց Մրցաշար | {{{2}}} Մինի Սու | 4–1 | [15] | |
ITTF Մարտահրավեր Պլյուս, Պարագվայի Բաց Մրցաշար | {{{2}}} Հոնոկա Հաշիմոտո | 4–2 | [16] | |
ITTF Մարտահրավեր, Բելառուսի Բաց Մրցաշար | {{{2}}} Ֆան Սիչի | 4–2 | [17] | |
2021 | WTT աստղային մարտահրավեր Դոհա | {{{2}}} Դու Հոի Կեմ | 4–1 | [18] |
Ասիական Առաջնություն | {{{2}}} Շին Յու-բին | 3–1 | [19] | |
2022 | WTT Մարտահրավեր Ալմաթի | {{{2}}} Ֆու Յու | 4–1 | [20] |
2023 | WTT Մարտահրավեր Ռիո դե Ժանեյրո | Լինդա Բերգստրյոմ | 4–1 | [21] |
WTT Մարտահրավեր Մուսկատ | {{{2}}} Ադրիանա Դիաս | 4–0 | [22] | |
WTT Մարտահրավեր Անտալիա | {{{2}}} Հան Յինգ | 4–0 | [23] | |
2024 | WTT Մարտահրավեր Զագրեբ | {{{2}}} Միվա Հարիմոտո | 4–0 | [24] |
WTT աստղային մարտահրավեր Լյուբլյանա | {{{2}}} Պրիտիկա Պավադե | 4–0 | [25] |
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ «Profile». Table Tennis Guide.
- ↑ «Review 2019: Hina Hayata responding to challenges - International Table Tennis Federation». 18 December 2019.
- ↑ «JTTA National staff». jtta.or.jp. Վերցված է 28 September 2023-ին.
- ↑ «Seamaster 2019 ITTF Challenge Plus, Portugal Open - Results». results.ittf.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2020-08-11-ին.
- ↑ «All-Japan National Championships: A Complete Review - International Table Tennis Federation». 29 January 2020.
- ↑ «WTT Doha Day 2 Recap and Day 3 Preview – Edges and Nets». edgesandnets.com (ամերիկյան անգլերեն). 4 March 2021. Վերցված է 6 March 2021-ին.
- ↑ «Mima Ito vs Hina Hayata Finals Preview: A Statistical Approach». edgesandnets.com (ամերիկյան անգլերեն). 6 March 2021. Վերցված է 6 March 2021-ին.
- ↑ «Mima Ito Wins WTT Doha Event with 4-2 Finals Win over Hina Hayata». 7 March 2021.
- ↑ «How Mima Ito Defeated Hina Hayata at WTT Doha: A Statistical Analysis Revisited». edgesandnets.com (ամերիկյան անգլերեն). 8 March 2021. Վերցված է 8 March 2021-ին.
- ↑ «ITTF-ATTU Asian Cup 2022: Manika Batra becomes first Indian female paddler to clinch bronze» (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 29 September 2023-ին.
- ↑ «Players matches». ittf.com. Վերցված է 19 September 2022-ին.
- ↑ «Dramatic final, Hina Hayata beats Jeon Jihee to win Spanish title». ittf.com. 26 November 2017. Վերցված է 19 September 2022-ին.
- ↑ «Highlights Final Day: Titles for Liang Jingkun and Hina Hayata, new names announce arrival». ittf.com. 17 February 2019. Վերցված է 19 September 2022-ին.
- ↑ «Oman Highlights Final Day: talent shines through». ittf.com. 24 March 2019. Վերցված է 19 September 2022-ին.
- ↑ «Highlights: titles for Paul Drinkhall and Hina Hayata». ittf.com. 5 May 2019. Վերցված է 19 September 2022-ին.
- ↑ «Japan supreme in Asuncion, Masataka Morizono and Hina Hayata strike gold». ittf.com. 15 September 2019. Վերցված է 19 September 2022-ին.
- ↑ «Breakthrough for Emmanuel Lebesson, seventh heaven for Hina Hayata». ittf.com. 3 November 2019. Վերցված է 19 September 2022-ին.
- ↑ «WTT Star Contender Doha 2021». worldtabletennis.com. Վերցված է 19 September 2022-ին.
- ↑ «2021 ITTF-ATTU Asian Championships». ittf.com. Վերցված է 19 September 2022-ին.
- ↑ «WTT Contender Almaty 2022». worldtabletennis.com. Վերցված է 19 September 2022-ին.
- ↑ «WTT Contender Rio de Janeiro 2023». worldtabletennis.com. Վերցված է 15 August 2023-ին.
- ↑ «WTT Contender Muscat 2023». worldtabletennis.com. Վերցված է 16 October 2023-ին.
- ↑ «WTT Contender Antalya 2023». worldtabletennis.com. Վերցված է 22 October 2023-ին.
- ↑ «WTT Contender Zagreb 2024». worldtabletennis.com. Վերցված է 11 June 2024-ին.
- ↑ «WTT Star Contender Ljubljana 2024». worldtabletennis.com. Վերցված է 18 June 2024-ին.