Մասնակից:Hakobyan...Ar/Ավազարկղ1
Երկիր | Միացյալ Նահանգներ |
---|---|
Հիմք | The Journals of Rachel Joy Scott |
Թվական | 2016թ․ |
Պրեմիերա | Հոկեմբերի 21, 2016թ․ |
Լեզու | Անգլերեն |
Պրոդյուսեր | Բրեդ Ալեն,Նիզ Դեյվիս,Չակ Հովար,Մարտին Մայքլ |
Սցենարի հեղինակ | Ռոբին Հանլի, Սադի Ռոբերռսոն, Դավիթ Էնգո |
Դերակատարներ | Մեյսի Մաքլեյն,Բեն Դեյվիս,Սադի Ռոբերտսոն,Դեյվիդ Էրիգո կրտսեր,Մարկ Դոհերթի,Կորի Չեփմե ,Թեյլոր Կալուպա,Կորի Ռոբերտսոն․,Բեն Վանդերմեյ,Բելլա,Ռոբերտսոն Ennենիֆեր Օ'Նիլ,Քեմերոն Մաքքենդրի |
Երաժշտություն | Տիմատի Վիլիամ |
Տևողություն | 112 րոպե [1] |
Բյուջե | $1 միլիոն Strowbridge, C.S. «2016 Preview: October». The Numbers. Վերցված է 23 October 2016-ին.</ref> |
«Չեմ ամաչում» 2016 թվականի ամերիկյան կենսագրական դրամատիկական ֆիլմ, որի ռեժիսորը՝ Բրայան Բոուանն նկարահանել է ֆիլմ ամսագրերի համաձայն, 1999 թվականին Ռեյչել Սքոթը զանգվածային սպանդի առաջին զոհն է եղել Կոլորադո նահանգի Կոլումբայն ավագ դպրոցում,որր մարմնավորել է Մեյսի Մաքլեյնը, նա իլմի գլխավոր հերոսուհին է, Երկու զինված անձանց ՝Էրիկ Հարիսի և Դիլան Քլեբոլդի պատմությունը կապված է նրա հետ: Ֆիլմը տարածել է անգլ.՝ Pure Flix Entertainment- ը»: Արձագանքները հիմնականում բացասական են եղել, և ֆիլմը ֆինանսական հիասթափություն ապրում՝ հավաքելով ընդամենը 2 միլիոն դոլար ՝ 1,5 միլիոն դոլար բյուջեի դիմաց:
Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կոլորադոյի Լիտլթոն քաղաքում մի երիտասարդ Ռեյչել Ջոյ Սքոթը ականատես է լինում, որ հայրը գիշերվա կեսին լքում է իր ընտանիքը: Դրանից հետո նրա մայրը ֆինանսական դժվարություններ է ունենում և խրախուսում իր երեխաներին աղոթել ֆինանսական օգնության համար: Ռեյչելը ընդունելով քրիստոնեական հավատը սկսում է էլ ավելի հոգևոր կյանքով ապրել։ 1998 թ.-ին Ռեյչելը Կոլումբինի ավագ դպրոցի երկրորդ կուրսի ուսանողուհի է: Նա քաջալերվում է և սկսում գաղտնալսվել ընկերների ՝ Մեդիսոնի, Գաբիի և Սելինի հետ ընկերանալու ընթացքում: Ամռանը Ռեյչելի մայրը նրան ուղարկում է իր զարմիկների մոտ ՝ Լուիզիանա, որտեղ նրա հոգևոր կյանքը վերելք է ապրում։ Հաջորդ տարի ՝ դասերի առաջին օրը, Ռեյչելը ականատես է լինում՝թե ինչ կատակներ էին անում Էրիկ Հարիսն ուՀարիս և Կլիբոլդը: Դրանից հետո Էրիկը սպառնում է վնասել նրանց:
Այդ տարի ավելի ուշ Ռեյչելը սկսում է հանդիպել դրամատիկական ակումբի ղեկավար Ալեքս Դիքերսոնի հետ, իսկ փորձի ընթացքում նրանք համբուրվում են: Ավելի ուշ՝ կարևոր հանդիպման ժամանակ, Ռեյչելը հանդիպում է Նաթան Բալարդին՝ մի անօթեւան երիտասարդի, որի մայրը կախվածություն ուներ հերոինից: Ռեյչելի օգնությամբ Նաթանը կարողանում է տեղափոխվել մեկ այլ երեխայի տուն, ումից նա գոհ է: Մի օր Ռեյչելի խորթ հայրը ՝ Լարին, մեքենայի մեջ գտնում է երեկույթներից մնացած գարեջրի շիշ , իսկ Ռեյչելը կորցնում է իր վարորդական իրավունքը՝ կրկին դառնալով անկառավարելի: Դպրոցական առաջին ներկայացման ժամանակ Նաթանը հայտնվում է և սկսում է կռվել Ալեքսի հետ ՝ մտափոխելով Ռեյչելին: Այդ գիշեր՝ երեկույթի ժամանակ, Ռեյչելը բսցահայտում է, որ Ալեքսը դավաճանում է նրան Մեդիսոնի հետ: Դրանից հետո Ռեյչելը սկսում է ավելի հաճախ բռնության ենթարկվել այլ մարդկանց կողմից, և նույնիսկ ինչ-որ պահի մտածում է ինքնասպանության մասին: Այնուամենայնիվ, Նաթանի աջակցությամբ Ռեյչելը վերադառնում է իր հավատքին և խրախուսում մյուս քրիստոնյա ուսանողներին չհուսալքվել այդ բռնությունների համար: Մինչդեռ Դիլանն ու Էրիկը նախատեսում են վրեժ լուծել դպրոցից: Մի օր Ռեյչելը փորձում է օգնել Սելինին ընտանեկան հարցերում, բայց մերժվում է: Պրոմի ժամանակ նա հաշտվում է Ռեյչելի հետ ՝ բացահայտելով, որ խնդիրներ ունի մոր հետ։ Որոշ ժամանակ անց Ալեքսը փորձում է հաշտվել Ռեյչելի հետ, բայց Ռեյչելը չի ներում:
1999 թվականի ապրիլի 20-ին Ռեյչելը հաշտվում է Մեդիսոնի հետ, և նրանք երկուսն էլ պլանավորում են ժամանակ անցկացնել միասին հաջորդ օրը: Ընդմիջման ժամանակ Ռեյչելը հուզիչ զրույց է ունենում իր դասընկեր՝ Դեյվ Ռոջերսի հետ ընտանեկան խնդիրների շուրջ: Ռեյչելը հանգստացնում է նրան ՝ ասելով, որ ամեն ինչ պատահում է կյանքում: Հենց այդ ժամանակ Էրիկը և Դիլանը դուրս են գալիս ավտոկայանատեղից և սկսում կրակել Ռեյչելի և Ռիչարդի վրա: Ռիչարդը անգիտակից է մնում, իսկ Ռեյչելը փորձում է փախչել: Էրիկն ու Դիլանը նրան բռնում են անկյունում ,և Էրիկը հարցնում է նրան ՝ արդյո՞ք նա դեռ հավատո՞ւմ է Աստծուն, և երբ Ռեյչելը նրան ասում է, որ այո հավատում է , Դիլանը կրակում է նրան: Դրանից հետո հարձակվողները ներխուժում են դպրոց ՝ սպանելով 11 այլ աշակերտների և մեկ ուսուցչի:
Ապա Էրիկն ու Դիլանը ինքնասպան են լինում, երբ ոստիկանությունն ու պատանդների փրկարար ուժերը ներխուժում են շենք:
ԱՄՆ Նախագահ Բիլ Քլինթոնը (արխիվային կադրերի միջոցով) դիմում է ժողովրդին, որ ամերիկացի ժողովրդի աղոթքները Լիտլթոնի հետ են, բայց նաև ասում է, որ քաղաքացիները պետք է ավելին անեն, որպեսզի օգնեն մեր երեխաներին `սովորեցնելու արտահայտել զայրույթը և լուծել իրենց հակասությունները բառերով, այլ ոչ թե զենքով:
Ռեյչելի բոլոր ընկերները գնդակահարությունից հետո հարգանքի տուրք են մատուցում նրան: Ռեյչելի հուղարկավորության ժամանակ Նաթանը գովաբանում է նրան, ասելով, որ միշտ սիրել է:
Որոշ ժամանակ անց Ռեյչելի մայրը գտնում է իրենց տան զգեստապահարանի վրա մի գրություն, որը Ռեյչելը գրել էր տարիներ առաջ: Գրության մեջ նշվում է, որ նա մի օր «դիպչելու է միլիոնավոր մարդկանց սրտերին»:
Դերակատարներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Մեյսի Մաքլեյնը ՝ Ռեյչել Սքոթի դերում,
- Նոլա Ֆուլկը որպես երիտասարդ Ռեյչել,
- Բեն Դեյվիսը ՝ Նաթան Բալարդի դերում,
- Էմմա Էլ Ռոբերթսը ՝ Սելինի դերում,
- Դեյվիդ Էրիգո կրտսերը ՝ Էրիկ Հարիսի դերում,
- Քորի Չեփմանը ՝ Դիլան Քլեբոլդի դերում,
- Ennենիֆեր Օ'Նիլը ՝ Լինդայի դերում,
- Սադի Ռոբերտսոնը ՝ որպես բարեգործություն,
- Կորի Ռոբերտսոնը ՝ մորաքույր Բեայի դերը,
- Ջաքի Վելասկեսը ՝ տիկին Դիասի դերում,
Արտադրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ֆիլմը հիմնված էր Դեբրա Քլինգսպորնի և Ռեյչել Սքոթի ամսագրերի հիման վրա, և Ռեյչել Սքոթի մոր ՝ Բեթ Նիմոյի, որը ֆիլմի գործադիր պրոդյուսերներից էր: Ֆիլմի ստեղծման հսկողությունը կատարեց քրիստոնյա հեղինակ, առաջին խոսքի քրիստոնեական երիտասարդական խմբի համահիմնադիր Բենի Պրոֆֆիտը և օգնեց ապահովել պատմության ամբողջականությունը ֆիլմի արտադրության ընթացքում:
Պատմական ճշգրտություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ռեյչել Սքոթի վերջին պահերի հետ կապված իրական հանգամանքները վեճի առարկա են: Ֆիլմը ցույց է տալիս, որ Ռիչալ Կաստալդոն, ով նույնպես գնդակահարվեց Ռեյչելի կողքին, և միայն նա կարողացավ փրկվել հարձակումից ։ Հետագայում ասել է, որ Ռաչելը լաց էր լինում, երբ գնդակը ներգործում է խոսքի վրա։ Դա համընկնում է այ</ref> This coincides with how Castaldo described the events.[2] ն բանի հետ, թե ինչպես Կաստալդոն նկարագրեց իրադարձությունները։[3] [4]
Ցուցադրում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2015-ի հոկտեմբերին Pure Flix- ի կողմից ՅուԹյուբում տեղադրված ֆիլմի պաշտոնական թրեյլերը հանվեց, իսկ Pure Flix ալիքը դադարեցվեց: Արդյունքում, ֆիլմի պրոդյուսերները ՅուԹյուբին մեղադրեցին հակաքրիստոնեական կողմնակալության մեջ և պնդեցին, որ իրենց «ոչ մի հստակ բացատրություն կամ հիմնավորում չի տրվել» այն մասին, թե ինչու է հոլովակը հեռացվել, չնայած նրանք ենթադրում էին, որ դա հնարավոր է եղել է այդ պատճառով: [5] Ֆիլմը դրանից հետո թողարկվել է DVD- ով, ներառյալ 2017-ին գերմանական, իսկ 2020-ին ՝ ֆրանսիական տարբերակը։[6]
Տոմսարկղ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2016 թվականի հոկտեմբերի 21-ին ֆիլմը ցուցադրվել է 505 կինոթատրոններում, իսկ ամենալայն տարածումը ՝ 516 կինոթատրոններում: Ընդհանուր գումարը կազմել է 2,082,980 դոլար:
Քննադատություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ռոթեն Թոմաթյուսի կայքում ֆիլմը ունի 10 ակնարկների հիման վրա 20% հավանության գնահատական, իսկ միջին գնահատականը `4.15 / 10։ Ըստ Մետաքրիտիկի ֆիլմը ստացել է 31 միավոր 100-ից ՝ 6 ակնարկների հիման վրա ՝ նշելով ավելի շատ բացասական մեկնաբանություն։Ջորդան Հոֆմանը ֆիլմին տվել է հինգ աստղից երկուսը։ [7]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «AMC Theatres: I'm Not Ashamed». AMC Theatres. Վերցված է August 26, 2016-ին.
- ↑ Ong, Czarina (October 5, 2016). «Mother Of Christian Girl Killed By Columbine Shooters Says She Has Forgiven Killers And Only Has 'Respect' For Dylan Klebold's Mom». Christianity Today. Վերցված է February 19, 2019-ին.
- ↑ The Martyrs of Columbine: Faith and the Politics of Tragedy pp. 141-142
- ↑ Baugh, Brian (October 17, 2016). «'I'm Not Ashamed' Director Why His Movie Isn't 'Christian' Just Because the Lead Character Is (Guest Blog)». TheWrap. Վերցված է April 24, 2020-ին.
- ↑ Bond, Paul (September 30, 2016). «Filmmakers Accuse YouTube of Anti-Christian Bias After Trailer is Blocked». The Hollywood Reporter. Վերցված է April 24, 2020-ին.
- ↑ Je n'ai pas honte. WorldCat. OCLC 1182580334.
- ↑ «I'm Not Ashamed (2016)». Metacritic. Վերցված է November 14, 2016-ին.