Մասնակից:Սվետլանա1/Ավազարկղ16

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Երկրաքիմիական ցիկլ, երկրագիտության մեջ այն ուղին է, որով անցնում են քիմիական տարրերը Երկրի մակերեսին և ընդերքին: «Երկրաքիմիական» տերմինը մեզ ասում է, որ երկրաբանական և քիմիական գործոնները ներառված են: Հալվող և սեղմված քիմիական տարրերի, ինչպիսիք են սիլիցիումը, ալյումինը և ընդհանուր ալկալիական մետաղները միգրացիան, սուբդուկցիայի և հրաբխի միջոցով, երկրաբանական աշխարհում հայտնի է որպես երկրաքիմիական ցիկլեր:

Երկրաքիմիական ցիկլը ներառում է տարրերի բնական տարանջատումը և կոնցենտրացիան և ջերմությամբ խթանված վերահամակցման գործընթացները: Փոփոխությունները կարող են ակնհայտ չլինել կարճ ժամկետում, օրինակ՝ կենսաերկրաքիմիական ցիկլերի դեպքում, բայց երկարաժամկետ կտրվածքով տեղի են ունենում մեծ մասշտաբի փոփոխություններ, ներառյալ մայրցամաքների և օվկիանոսների էվոլյուցիան[1]:

Կենսաերկրաքիմիական ցիկլերի տարբերակում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ոմանք կարող են օգտագործել կենսաերկրաքիմիական ցիկլ և երկրաքիմիական ցիկլ տերմինները փոխինաբար, քանի որ երկու ցիկլերն էլ վերաբերում են Երկրի ջրամբարներին: Այնուամենայնիվ, կենսաերկրաքիմիական ցիկլը վերաբերում է մակերևութային ջրամբարների քիմիական փոխազդեցություններին, ինչպիսիք են մթնոլորտը, հիդրոսֆերան, լիթոսֆերան և կենսոլորտը, մինչդեռ երկրաքիմիական ցիկլը վերաբերում է քիմիական փոխազդեցություններին, որոնք գոյություն ունեն կեղևի և ենթակեղևային ջրամբարներում, ինչպիսիք են խոր հողը և լիթոսֆերան:

Երկրային համակարգ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Երկիրը, որպես համակարգ, բաց է արևի և տիեզերքի ճառագայթման համար, բայց գործնականում փակ է նյութի նկատմամբ[2]: Ինչպես բոլոր փակ համակարգերը, այն հետևում է զանգվածի պահպանման օրենքին, որն ասում է, որ նյութը չի կարող ստեղծվել կամ ոչնչացվել, հետևաբար, նյութը, թեև փոխակերպվել և միգրացվել է, մնում է նույնը, ինչ Երկրի ձևավորման ժամանակ: Երկրային համակարգը պարունակում է յոթ տարբեր ջրամբարներ, որոնք բաժանված են մակերևութային ջրամբարների, որոնք ներառում են մթնոլորտ, հիդրոսֆերա, կենսոլորտ, պեդոսֆերա և լիտոսֆերա և մեկուսացված ջրամբարներ, որոնք ներառում են Երկրի խորը և արտաքին տարածությունը[2]: Երկրաքիմիական ցիկլերը վերաբերում են խոր հողի փոխազդեցությանը, որը բաղկացած է Երկրի թիկնոցից և միջուկից, և լիթոսֆերային, որը բաղկացցած է Երկրի ընդերքից:

Ուղիներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Երկրաքիմիական ցիկլերի հոսքը նյութի տեղաշարժն է Երկրի խորքերի և մակերևութային ջրամբարների միջև: Դա տեղի է ունենում երկու տարբեր պրոցեսների միջոցով՝ հրաբխային և տեկտոնական թիթեղների սուբդուկցիա:

Սուբդուկցիան այն գործընթացն է, որը տեղի է ունենում կոնվերգենտ սահմաններում, որով մի տեկտոնական թիթեղը շարժվում է մեկ այլ տեկտոնական թիթեղի տակ և սուզվում է թիկնոցի մեջ, երբ թիթեղները միանում են: Սա հանգեցնում է մեկ թիթեղի խորտակմանը թիկնոցի մեջ, ինչը ստեղծում է երկրաքիմիական փոխակերպումների կամ ցիկլերի լայն շրջանակ:

Հրաբխայինությունը գործընթացն է, որը տեղի է ունենում տարբեր սահմաններում, որով մի տեկտոնական թիթեղը բաժանվում է մյուսից՝ առաջացնելով ճեղքվածք, որի ժամանակ հալված ապարը (մագմա) ժայթքում է Երկրի մակերեսին: Այս հալված ապարային մագման այնուհետև սառչում և բյուրեղանում է՝ առաջացնելով հրային ապարներ: Եթե բյուրեղացումը տեղի է ունենում Երկրի մակերևույթի վրա, առաջանում են էքստրուզիվ հրային ապարներ: Եթե բյուրեղացումը տեղի է ունենում Երկրի լիթոսֆերայում, ապա ձևավորվում են ներխուժող հրային ապարներ, որոնք այնուհետև կարող են դուրս բերել Երկրի մակերևույթ մերկացման միջոցով[3]:

Կարևոր շրջապտույտներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Երկարքիմիան ցիկլերի օրինակներ.

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. «geochemical cycle». Encyclopædia Britannica Online Academic Edition. Encyclopædia Britannica Inc. 6 October 2013.
  2. 2,0 2,1 Muhumuza Moses (3 Oct 2012). «Biogeochemical cycles». The Encyclopedia of Earth.
  3. Michael Pidwirny (4 April 2011). «Rock Cycle». Encyclopedia of Earth.