Մասնակից:Գոհար Հովհաննեսյան/Ավազարկղ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Դոպլերի էֆեկտի փորձնական 1-ին ապացույցը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ավստրացի ֆիզիկ Քրիստիան Դոպլերը 1842 թվականին տեսականորեն ենթադրեց, որ դիտորդի կողմից ընկալվող տատանումների հաճախությունը կախված է ալիքների աղբյուրի և դիտորդի իրար նկատմամբ արագությունից և շարժման ուղղությունից:

3 տարի անց հոլանդացի օդերևութաբան Քրիստափոր Բեյս-Բալլոտը որոշեց փորձնականորեն ապացուցել այդ պնդումը: Այդ նպատակով նա վարձում է պլատֆորմով գնացքի վագոն, նստեցնում է վագոնում 2 շեփորահարների, իսկ կայարանի հարթակում կանգնեցնում է մի քանի բացարձակ լավ լսողություն ունեցող երաժիշտների:

Շեփորահարներով վագոնը (շեփորահարները անընդհատ իրար փոխարինելով նվագում էին նույն սոյլ նոտան) 2 օր շարժվում էր կայարանում: Այդ ամբողջ ընթացքում ունկնդիրները վստահեցնում էին, որ լսում են տարբեր նոտաներ: Այսպիսով ապացուցվում է Դոպլերի էֆեկտը:

Ընդհանրացում և վարիացիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պուասոնի ինտեգրալի հիմք և ընդհանրացում է համարվում Գաուսյան ինտերգրալը (նաև անվանում են Էյլեր-Պուասոնի ինտերգալ), որը գաուսյան ֆունկցիայի ինտեգրա է:

Վարիացիաներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մաստշտաբավորված գաուսյան ֆունկցիայի գաուսյան ինտերգրալները՝

,

և բազմաչափ գաուսյան ինտեգրալները՝

,

պազրորեն բերվում են սովորական միաչափ ինտեգրալների (ինտեգրումը կատարվում է ողջ տարածությունով):

Վերոնշյալը վերաբերվում է նաև հետևյալ տեսքի բազմաչափ ինտեգրալներին՝

, որտեղ x-ը վեկտոր է, իսկ M-ը՝ բացասական սեփական թվերով սիմետրիկ մատրից:

Գործնական խնդիրներում (օրինակ` գաուսյան ֆունկցիայի ֆուրյե-ձևափոխության ժամանակ), հաճախ ստացվում է հետևյալ արտահայտությունը՝

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Առաջին անգամ գաուսյան ինտեգրալը հայտաբերել է Էյլերը 1729 թվականին, հետո Պուասոնը գտել է հաշվման պարզ մեթոդ:

Այդ պատճառով այն անվանվում է էյլեր-պուասոնի ինտեգրալ:

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Մուրաբա» (տուն)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Մուրաբա» տան լոգոն:

«Մուրաբա», այլընտրանքային ֆորմատի տուն Երևանում: Գտնվում է Մոսկովյան 24 հասցեում:

Բացումը տեղի է ունեցել 2016 թվականի դեկտեմբերի 16-ին: Մտքի հեղինակը և ստեղծողը Թամարա Աբաջյանն է:

Ստեղծման պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սովետական Միության ժամանակ Երևանում՝ Մոսկովյան 24 հասցեում, բնակվում էր Թամարա անունով մի տարեց կին, ով հայտնի էր իր պատրաստած մուրաբայով: Ժողովուրդն այդ տունն անվանում էր «Թամարայի Մուրաբա»: Տիկին Թամարան միշտ ուրախ էր նոր հյուրերին դիմավորել: Քաղաքի տարբեր ծայրերից հարյուրավոր մարդիկ գալիս էին նրա մոտ՝ վայելելու նրա հյուրընկալությունը: Բնակարանի վերածննդի հիմնական պատճառը այս պատմությունն էր: Հիմա տունը կոչվում է ուղղակի «Մուրաբա»:

Կառուցվածքը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Մուրաբա»-ն կառուցված է սովորական բնակելի տան նման: Ունի հյուրասենյակ, ննջասենյակներ, խոհանոց: Տան առավելությունն այն է, որ ամեն ինչ վաճառվում է՝ կահույքը, սպասքը, տան հարդարման պարագաները, հագուստը, զարդերը և այլն:

«Մուրաբա»-ում ներկայացված են բացառապես հայ հեղինակների ձեռագործ աշխատանքներ, որոնք պատրաստվում են եզակի նմուշներով:

Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Մուրաբա»-ի դիմաց:
«Մուրաբա»-ի լոգոն: