Մասնակից:Արիաննա Ստեփանյան/Ավազարկղ3

Անտոշկա (ռուս.՝ Антошка), խորհրդային կարճամետրաժ նկարչական մուլտֆիլմ է, որը նկարահանվել է ռեժիսոր Լեոնիդ Նոսրևի կողմից, Վլադիմիր Շաինսկու և Յուրի Էնտենի մանկական երգի հիման վրա ^[1]:

Չորս սյուժեից բաղկացած «Զվարճալի կարուսել » № 1 մուլտիտիկացիոն ալմանախի երկրորդ սյուժեն^[2]:

Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մուլտֆիլմը Անտոշկա անունով ծույլ տղայի մասին է, ով չէր ցանկանում գնալ կարտոֆիլ հանելու:

Երգից մի հատված.

Антошка, Антошка!

Пойдем копать картошку!

Антошка, Антошка!

Пойдем копать картошку!

Тили-тили, трали-вали,

Это мы не проходили,

Это нам не задавали.

Парам-пам-пам! Парам-пам-пам!

Երաժշտությունը՝ Վլադիմիր Շանսկի, բառեր՝ Յուրի Էնտին: Երգը կատարում է մանկական «Սպուտնիկ» ստուդիան:

Նկարահանող խումբ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռեժիսոր	Լեոնիդ Նոսրև
Սցենարի հեղինակ	Էդուարդ Ուսպենսկի
Կոմպոզիտոր	Վլադիմիր Շաինսկի
Նկարիչ, բեմադրիչ	Լեոնիդ Նոսրև
Նկաիչ, անիմատոր

Ստեղծում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Անտոշկան տվյալ մուլտֆիլմի գլխավոր հերոսն է, հանդիսանում է ռեժիսոր Լեոնիդ Նոսրևի այցեքարտը: Նա այս կերպարը օգտագործել է նաև այլ մուլտֆիլմերում՝ «Շիկակարմիր, շիկակարմիր պեպենոտ», «Երկու զվարթ սագ» և «Ուգոր գյուղի երևակայողները»:

Ինձ դուր եկավ Անտոշկայի մասին երգը: Ուրախ մեղեդի, չարաճճի բառեր: Անմիջապես պատկերացվեց տղայի կերպար: Առաջին զգացողությունները շատ կարևոր են: Այնուհետև սկսում է աշխատել նկարիչի և ռեժիսորի միտքը:Էնտինը բերեց նաև սցենարը: Բայց ինձ այդքան էլ դուր չեկավ:

Ես որոշեցի, որ Անտոշկան պետք է անպայման շիկակարմիր, արևոտ, ազատ մարդ լինի: Ով նստած է բնության մեջ ինչ-որ մի տեղ, արևածաղկի տակ: Ես մանկությունից սիրում եմ այդ բույսը:

Հիշում եմ, մեր չորս հարկանի տան մոտ, որտեղ մենք ապրում էինք կոմունալ բնակարանում, այգիներ կային: Այդտեղ աճում էր հսկայական արևածաղիկ: Մի երեկո ես որոշեցի գնալ նրա մոտ և շրջել նրա գլուխը: Երկար տանջվեցի: Արևածաղիկ կոտրելը, այն էլ մանկական ձեռքերով շատ դժվար էր, քանի որ այն շատ թելավոր և պինդ էր: Այդ արևածաղիկը տպավորվել էր իմ հիշողության մեջ:

- Լեոնիդ Նոսրև