Մասնակից:ԱՆԻ ՂԱՐԻԲՅԱՆ/ավազարկղ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

1914թվականի ոգոստոսի 1-ից սկսվեց Առաջին համաշխարհային պատերազմը:Կովկասում ռազմական գործողությունները սկիզբ առան հոկտեմբերի 30-ին:Կովկասյան ռազմաճակատն ուներ 720կմ երկարություն և ձգվում էր Սև ծովից մինչև Ուրմիա լիճ:Թուրքերն այս ճակատում կենտրոնացրել էին 300հազար,իսկ ռուսները՝ 200 հազար զորք:Թուրքական բանակի գլխավոր հրամանատարն էր Հայոց մեծ եղեռնի կազմակերպիչներից մեկը՝Էնվեր փաշան,որի պլանների մեջ մտնում էր իրականացնել պանթուրքիստական հիմնական ծրագիրը՝ ստեղծել Մեծ Թուրանի պետություն,որը պետք է ձգվեր Բալկանյան թերակղզուց մինչև Չինաստան և Արևելյան Սիբիր:Ցարական կառավարությունը 1914թվականի հուլիսի 23-ին որոշում կայացրեց ռուսական բանակը համալրել հայկական կամավորական ջոկատներով:Սկզբնական շրջանում կազմավորվեց 4 հայկական զորաջոկատ.

  1-ինը Անդրանիկ Օզանյանի գլխավորությամբ՝1200կամաորով,
  2-րդը Դրոյի գլխավորությամբ՝400կամավորով,
  3-րդը Համազասպ Սրվանձտյանի գլխավորությամբ՝400 կամավորով,
  4-րդը Արշակ Գաֆավյանի գլխավորությամբ՝400 կամավորով:
Հայ կամավորական ջոկատները թեև այս շրջանում չհասան իրենց բաղձալի նպատակին՝Արևմտյան Հայաստանի ազատագրությանը,սակայն կարողացան մոտ 500 հազար հայրենակիցների փրկել թուրքական յաթաղանից:Հետագայում այս կամավորական ուժերը դարձան նորանկախ Հայաստանի ազատագրության երաշխավորը:
           Ինչպես նկար տեղադրել?

Նաիրյան երկրները[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  «Նաիրի» երկրանունն առաջին անգամ հիշատակված է Ք.ա.13-րդ դ. առաջին     կեսին          
     Ասորեստանի Սալմանասար 1 թագավորի կողմից:Այդ անվան տակ միավորված էին 
      Վանա լճի շրջանը և նրանից  դեպի հարավ ու արևմուտք ընկած ընդարձակ 
      տարածությունները,ուր ապրում էին դաշնային հիմունքներով միավորված բազմաթիվ
      իշխանություններ:Ասուրական աղբյուրներում դրանք բոլորը կոչվում են «երկրներ»:
         Նաիրյան երկրները և դրանց 40 առաջնորդները,որոնք ասորեստանյան 
       արձանագրություններում անվանված են «թագավորներ»,հիշատակվում են Սալմանասար 
         1-ից հետո:Թիգլաթպալասար 1-ը Նաիրին անվանում է «ընդարձակ,
         հպատակություն չճանաչող և անծանոթ երկիր»:
                                                     ԱՆԻ՜՜՜՜

ԱՆԻ ՂԱՐԻԲՅԱՆ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

                  ԼՈՒՍԱՆԿԱՐՉՈՒԹՅՈՒՆ 
     1839 թվականին ֆրանսիացի գձուտարար Դագերն առաջին անգամ հանրության 
  դատին ներկայացրեց արծաթյա թիթեղների վրա արված պատկերներ:դրանք առաջին լուսանկարներն էին,որոնց վրա պատկերված էին Լուվրը,Փարիզի Աստվածամոր տաճարը,
 Սենայի ափը և այլն:Այդ ժամանակից ի վեր լուսանկարչական ապարատները մեղ զարգացում են
 ապրել:Այսօր արդեն լուսանկարել կարող են համարյա բոլորը,բայց յուրաքանչյուր լուսանկար    
  արվեստ չէ:
Լուսանկարչական արվեստի խնդիրն է հոգևոր բովանդակություն դնել արտապատկերվող իրականության մեջ,դիտորդին փոխանցել ոջ միայն և ոջ այնքան իրականության արտապատկերը,
 որքան այդիրականության հանդեպ լուսանկարիչ-հեղինակի վերաբերմունքը:
                       
                    ԱՆԻ՜՜՜՜

Գեղանկարչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

 Գեղանկարչությունը հարթության վրա իրական աշխարհի պատկերումն է,որին հասնելու  
համար նկարիչը լուծում է բազմաթիվ խնդիրներ.հեռանկար,լույս,ստվեր,գույների համադրություն և այլն:
     Գեղանկարչի խնդիրն իրականության պասիվ վերարտադրումը չէ,գեղանկարիչն իր տեսած 
 իրականության մեջ վեր է հանում հոգևոր բովանդակությունն ու այն ներկայացնում է դիտողին 
 խորհրդանշանների, ընդհանրապես գեշարվեստական պատկերի միջոցով:
                                                               ԱՆԻ ՂԱՐԻԲՅԱՆ
                     ԱՆԻ՜՜՜՜

ԲԱՐՈՅԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

      «ԲԱՐՈՅԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ» հասկացությունը ծագել է հունարեն ethos բառից, որը նշանակում է  ավանդույթ,բնավորություն:Այն առաջին անգամ օգտագործել է հույն հայտնի փիլիսոփա Արիստոտելը:Ըստ Արիստոտելի՝ բարոյականությունն ուսումնասիրող գիտությունը՝
բարոյագիտությունը(էթիկա),փորձում է պատասխանել «ինչ պետք է անենք» հարցին:
Այդ պատճառով Արիստոտելը բարոյագիտությունը համարում է գործնական փիլիսոփայություն:
                                    ԱՆԻ ՂԱՐԻԲՅԱՆ 
                       ԱՆԻ՜՜՜՜