Jump to content

Հարճ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ֆ. Կարմոն «Հարեմ»

Հարճ, կին, որ պահում էին թագավորները, բարձրաստիճան կամ հարուստ տղամարդիկ՝ իրենց օրինական կնոջ կամ կանանց հետ միաժամանակ։ Հին Արևելքում, Հռոմում, Հունաստանում և այլուր, ինչպես նաև Հայաստանում, Վրաստանում ու Աղվանքում հարճ պահելը օրինականացված էր, թեև հարճությունը դիտվում էր որպես նվաստ վիճակ, իսկ հարճից ծնված երեխան համարվում էր ապօրինածին և զուրկ էր ժառանգական իրավունքներից (թագը, հարստությունը, իշխանական, նախարարական, ազնվական կամ հոր ավանդական այլ կոչումները ժառանգելու և այլն)։

Իսլամական երկրներում հարճերի քանակը չէր սահմանափակվում։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 6, էջ 308