Հապավում

Հապավում, բառակազմության եղանակ։

Հապավումները լինում են 3 տեսակ՝

1. տառային (գրվում է յուրաքանչհուր բառի առաջին տառը, օրինակ՝ ԶԼՄ-զանգվածային լրատվական միջոց)
2. վանկային (գրվում է յուրաքանչյուր բառի որևէ վանկը, օրինակ՝ ուսմասվար-ուսումնական մասի վարող)
3. խառը (կարող է գրվել և՛ բառը կամ բառի վանկը, և՛ տառային հապավումը, օրինակ՝ Սևան հէկ)

Տառային հապավման օրինակ է՝ ՀՈւԽ հապավումը, որն առաջացել է Համակարգչային ուսուցողական խաղեր բառերի առաջին տառերից։ ԿԳՆ՝ Կրթության և գիտության նախարարություն, ԲՈՀ՝ Բարձրագույն որակավորման հանձնաժողով, բուհ՝ բարձրագույն ուսումնական հաստատություն, ԿԱԻ՝ Կրթության Ազգային Ինստիտուտ, ՀՀ՝ Հայաստանի Հանրապետություն և ԼՂՀ՝ Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետություն կամ Արցախ։

Գրականություն

• Ալեքսանդր Մարգարյան, Հայերենի հապավումները և նրանց առանձնահատկությունները, Ե., Ա. հ., 1977, 96 էջ։
• Ալեքսանդր Մարգարյան, Հայոց լեզվի հապավումների բառարան, Ե., Հայաստան, 1979, 148 էջ։

Արտաքին հղումներ

• Տառային հապավումների հայերեն առցանց բառարան