Կումժենյան հուշահամալիր

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Picto infobox architecture.png
Կումժենյան հուշահամալիր
Начало комплекса.jpg
Կումժենյան հուշահամալիրը
Քարտեզ
Քարտեզ
Տեսակհուշահամալիր
Ստեղծում1983
ԵրկիրFlag of Russia.svg Ռուսաստան
ԲնակավայրԴոնի Ռոստով
Շինության ձևՀուշահամալիր
Ներկա վիճակԿանգուն
Commons-logo.svg Kumzhensky memorial Վիքիպահեստում

Կումժենյան հուշահամալիր («Կումժենյան պուրակ» հուշահամալիր) (ռուս.՝ Кумженский мемориал (Мемориальный комплекс «Кумженская роща»)), Ռուսաստանի Ռոստովի մարզի Երկաթուղային շրջանում գտնվող հուշահամալիր[1]։ Գտնվում է քաղաքի արևմտյան մասում՝ Կումժենյան պուրակում, Դոն և Մյորտվի Դոնեց գետերի առաջացրած ցամաքալեզվակում[2]։ Այն կառուցվել է 1983 թվականին 1941 և 1943 թվականներին Դոնի Ռոստովն ազատագրելիս զոհված Կարմիր բանակի մարտիկների հիշատակին[3][4]։ Համալիրը ներառում է մի քանի հուշարձան և եղբայրական գերեզման[5][6]։ Կումժենյան հուշահամալիրն ունի տարածաշրջանային նշանակության մշակութային ժառանգության օբյեկտի կարգավիճակ[7]։

Նկարագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հուշարձանները տեղակայված են գլխավոր ծառուղու երկայնքով։ Կումժենյան հուշահամալիրն ընդգրկում է հինգ մույթ, Փառքի չորս ստելա, «Գրոհ» կոթողը և հուշասալիկներ, որոնց վրա փորագրված են Ռոստովի մարտերին մասնակցած մարտական ​​զորքամասերի անվանումները։ Մույթերը երեսպատված են մոխրագույն մարմարով։ Կումժենյան հուշահամալիրի կենտրոնական օբյեկտը «Գրոհ» կոթողն է։ Գրանիտե պատվանդանին գրոհող զինվորների քանդակագործական խումբ է։ Նրանցից վեր է խոյանում 18-մետրանոց մետաղական սլաքը։ Այն ցույց է տալիս խորհրդային զորքերի գլխավոր հարձակման ուղղությունը[2]։ Կոթողի մոտ զոհված զինվորների եղբայրական գերեզմանոցն է։ Նրանց անունները փորագրված են գրանիտե սալերի վրա։

Քանդակագործական խումբը պատկերում է քաղաքի ազատարարների իրական դեմքեր. ատրճանակով կինը Աբխազիայում ծնված Ալեքսանդրա Նոզաձեն է, որը եղել է 56-րդ բանակի 343-րդ հրաձգային գնդի 1151-րդ հրաձգային վաշտի քաղղեկը։ Նրա կողքին վաշտի հրամանատար, ազգությամբ կարել, լեյտենանտ Վլադիմիր Միլովիդովն է, որին զոհվելուց հետո փոխարինել է Ալեքսանդրան։ Երրորդը գնդացրային վաշտի հրամանատար, կրտսեր լեյտենանտ Ալեքսեյ Ֆիլիպովն է[8]։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին Կումժենյան պուրակի տարածքում տեղի են ունեցել արյունոտ մարտեր։ 1983 թվականին այդ մարտերում զոհված զինծառայողների հիշատակին կառուցվել է «Կումժենյան պուրակ» հուշահամալիրը[3]։ Համալիրի հեղինակներն էին ճարտարապետ Ռուբեն Մուրադյանը, քանդակագործներ Բ. Լապկոն և Ե. Լապկոն[2]։ Հուշահամալիրում ամեն տարի տեղի են ունենում Խորհրդային բանակի զոհված զինվորների հիշատակին նվիրված սգո միջոցառումներ։ Եղբայրական գերեզմանոցում հողին են հանձնվում Ռոստովի որոնողական ջոկատների գտած մասունքները[1][5]։

Սկզբնապես հուշահամալիրը ներառում էր թանգարան։ Սակայն 2000 թվականին նախկին թանգարանի շենքում բացվեց ռեստորան[1]։ Լրագրողները և հասարակական գործիչները նշում էին, որ հուշահամալիրը բարեկարգման և վերանորոգման կարիք ունի[4][5][9]։ Պատմության և մշակույթի հուշարձանների պահպանության համառուսաստանյան ընկերության (ВООПИиК) պատմամշակութային ժառանգության պահպանության տարածաշրջանային հասարակական կազմակերպության ներկայացուցիչ Նիկոլայ Սուդորգինի խոսքերով՝ կորսվել են հուշահամալիրի որոշ տարրեր. «Անհետացել է «Փառքի պատի» դեկորատիվ ցանկապատը, ապամոնտաժվել են եղբայրական գերեզմանի գրանիտե քարի զինվորական խորհրդանիշները և թեք հուշամույթի բաց գրքի տեսքով սալիկը»[5]։ Հուշահամալիրի տարածքում զգալի քանակությամբ աղբ էր եղել[4][9]։ 2012 թվականի ապրիլին Ռոստովի հասարակական կազմակերպությունները մաքրեցին հուշահամալիրի տարածքը՝ հեռացնելով ավելի քան 100 պարկ աղբ[1]։ Միևնույն ժամանակ համալիրի հեղինակներից մեկը՝ ճարտարապետ Ռուբեն Մուրադյանը, ասում էր. «Այսօր հուշահամալիրն ապրում է լիարժեք կյանքով, այն արդիական է, ես դա տեսնում եմ։ Վերջին տարիներին մեր որոնողական ջոկատների շնորհիվ եղբայրական գերեզմանոցում թաղվում են պատերազմի հերոսները։ Հայտնվում են հերոսների անուններով նոր հուշասալիկներ»[1]։

2015 թվականին Հայրենական մեծ պատերազմում տարած հաղթանակի 70-ամյակի կապակցությամբ հուշահամալիրը վերանորոգվել և բարեկարգվել է[10]։ Լուսավորվել են համալիրի գլխավոր ստելան, ծառուղիները, ավելացվել է տարածքի տեսահսկողություն, կատարվել է կանաչապատում։

Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Ульяна Алфеева (2012-06-26)։ «Восстановят ли разоренный Кумженский мемориал?»։ dom.161.ru։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-10-04-ին։ Վերցված է 2013-10-03 
  2. 2,0 2,1 2,2 «Мемориальный комплекс «Кумжинская роща»»։ Ростов-на-Дону - Официальный портал городской Думы и Администрации города։ Վերցված է 2013-10-03 
  3. 3,0 3,1 Ольга Обухова Навечно останется светлая память в сердцах у людей о солдате войны... // Парламентский Вестник Дона. — 2013. — № 5 (42). Архивировано из первоисточника 4 Հոկտեմբերի 2013.
  4. 4,0 4,1 4,2 Наталья Крюкова И снова бой. С чиновниками // «Правда». — 2004. — № 52.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 Ольга Смысленко Нужен ли Ростову музей воинской славы? // Ростов Официальный. — 2012. — № 38 (929).
  6. Юрий Селезнев (2009-08-23)։ «Кумженский мемориал для павших героев войны»։ Национальные приоритеты։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-10-04-ին։ Վերցված է 2013-10-03 
  7. «Железнодорожный район»։ Ростов-на-Дону - Официальный портал городской Думы и Администрации города։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-10-23-ին։ Վերցված է 2013-10-03 
  8. Вера Волошинова (6 мая 2010)։ «Национальность – солдат Великой Отечественной»։ Живой Ростов։ Արխիվացված է օրիգինալից 2017-12-12-ին։ Վերցված է 2015-07-26 
  9. 9,0 9,1 «Обзор ростовских СМИ»։ regnum.ru։ 2008-02-05։ Վերցված է 2013-10-04 
  10. Реконструкцию ростовского мемориала «Кумженская роща» завершат к 9 мая

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]