Կլաուզուլա

Կլաուզուլա (լատին․՝ clausula - եզրափակում, վերջավորություն), բանաստեղծական տողի վերջավորությունը՝ սկսած վերջին շեշտված վանկից։

Ըստ այդ վանկի տեղի կլաուզուլան կոչվում է արական (շեշտվում է տողի վերջին վանկը), իգական (շեշտվում է նախավերջին վանկը), դաքտիլային (շեշտվում է վերջից երրորդ վանկը)։ Կլաուզուլա են անվանում նաև բանավոր կամ գրավոր արձակ խոսքի որոշակի հատվածների վերջավորությունը։

Գրականություն

• Munk E. Die Metrik der Griechen und Römer. — Glogau, 1834.
• Томашевский Б. В. Русское стихосложение. — М.։ Academia, 1923.
• Соболевский С. И. Древнегреческий язык. — М., 1948.
• Гаспаров М. Л. Очерк истории европейского стиха. — М., 2003.
• Цисык А. З., Шкурдюк И. А. Античная метрика. — Минск, 2004.

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 5, էջ 477)։