Կատունի լեռնաշղթա
| Կատունի լեռնաշղթա | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | լեռնաշղթա |
| Երկիր |  Ռուսաստան և  Ղազախստան |
| Նյութ | փոխակերպված ապար |
| Լեռնաշղթա | Ալթայական լեռներ |
| Բարձրություն (ԲԾՄ) | 4509 մետր |
| Երկարություն | 150 կիլոմետր |
| Մեծագույն գագաթ | Բելուխա |
  | |
Կատունի լեռնաշղթա, Կատունյան բելկի (ռուս.՝ Кату́нский хребе́т), լեռնաշղթա Կենտրոնական Ալթայում, Ալթայի Հանրապետությունում։ Ջրբաժան է Կատուն, Արգուտ և Բերել գետերի միջև։ Երկարությունը մոտ 150 կմ է, բարձրությունը՝ մինչև 4506 Մ (Բելուխա)։
Անվանում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Անվանումը ստացել է Կատուն գետից։ Հայտնի է նաև Կատունսկիյե Բելկի անունով։ Բելկի (ռուսերեն белки ― белок բառի հոգնակին) կոչում են Հարավային Սիբիրի այն գագաթները, որոնք ամռանն ամբողջ կամ նրա մեծ մասում ձյունածածկ են[1]։
Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կազմված է մետամորֆային թերթաքարերից, գրանի տներից։ Կենտրոնական մասում գերակշռում են ալպյան գագաթները, որոնց լանջերով իջնում է 386 սառցադաշտ (279 կմ²)։ Մինչև 2000-2200 մ բարձրությունը լանջերին աճում են կուենու և մայրու անտառներ, ավելի բարձր՝ ալպյան մարգագետիններ են և բուսականությունից զուրկ ժայռեր ու քարացրոններ։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Հ. Ղ. Գրգեարյան, Ն. Մ. Հարությունյան (1987)։ Աշխարհագրական անունների բառարան։ Երևան: «Լույս»
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 291)։ 
|
