Խոցադեղ
| Խոցադեղ Խոցադեղ | |
|---|---|
| Տեսակ | արական անձնանուն |
| Սեռ | արական |
| Ծագում | |
| Ծագման լեզու | հայերեն |
| Գիր | Հայոց գրեր |
| Անվան այլ ձևեր | |
| Կապված անուններ | Խոց, Դեղ, Խոցիկ, Դեղիկ |
| Կապված հոդվածներ | «Խոցադեղ» սկսվող էջեր |
Խոցադեղ, հայկական արական անուն։ Առաջացել է հայերեն խոց և դեղ բառերից։ Կան նաև Խոց և Դեղ անձնանուններ, որոնց փաղաքշական ձևերն են Խոցիկ և Դեղիկ։ Բոլորն էլ արական են, բացի Խոց անունից, որն իգական է։ Խոցադեղ անձնանունը գործածվել է 12-16-րդ դարերում։ Հնագույն ձևը Խոցադեղն է, այնուհետև միջնադարում ա-ն սղվում է և անունը դառնում է Խոցդեղ (1386 թ․), հետո ց-ն վերածվում է ս-ի՝ Խոսդեղ (1478 թ․)[1]:
Գործածություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Խոցադեղ Խլաթեցի, նվիրատու ձեռագրի (1204 թ․)[2]:
- Խոցադեղ, մերձավոր արեանառու Հոռմեանց Հովհաննես քահանայի, ով 1213 թվականին մի կալվածք է նվիրել Արջոյառիճի վանքին[3]։
- Խոցադեղ, փորագրիչ կամ քանդակագործ, ով փորագրել է Հոռոմոսի վանքի և Շիրակավանի արձանագրությունները[4][5]։
- Խոցադեղ, Աբրահամ երեցի ազգական, ով 1233 թվականին 2 տուն և մի խանութ է նվիրել Խծկոնքի վանքին[6]։
- Խոցադեղ, հայր Գրիգոր քահանայի, ով միանալով Մկրտիչ աբեղային, Արուճում և Փարպիում հնձաններ շինեցին և 1258 թվականին նվիրեցին Հոռոմոսի վանքին[7][8]։
- Խոցադեղ, հայր Մխիթարի և պապ Ավետիսի, ով Եղեգիսում 1283 թվականին թողել է մի արձանագրություն[9]։