Իրիդիումի հիդրօքսիդ(IV)
Արտաքին տեսք
Իրիդիումի հիդրօքսիդ | |
---|---|
Ընդհանուր տեղեկություններ | |
Ավանդական անվանում | իրիդիումի հիդրօկիս |
Քիմիական բանաձև | H₂IrO₃ |
Ֆիզիկական հատկություններ | |
Արտաքին տեսք | կապտասև փոշի[1] |
Մոլային զանգված | 4,0E−25 կիլոգրամ գ/մոլ |
Գոյացան էնթալպիա | −715 կՋ/մոլ կՋ/մոլ |
Քիմիական հատկություններ | |
Դասակարգում | |
CAS համար | 30980-84-8 |
PubChem | 16212540 |
SMILES | O.[Ir].[O].[O] |
Եթե հատուկ նշված չէ, ապա բոլոր արժեքները բերված են ստանդարտ պայմանների համար (25 °C, 100 կՊա) |
Իրիդիումի հիդրօքսիդ(IV), անօրգանական միացություն, իրիդիումի հիդրօքսիդը` Ir(OH)4 (IrO2·2H2O[1]) բանաձևով, կապտասև փոշի, չի լուծվում ջրում։
Ստացում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Ստացվում է կալիումի հեքսաքլորիրիդատի ու հիմքերի լուծույթների փոխազդեցությունից.
- Քլորիրիդատների լուծույթների չեզոքացմամբ` օքսիդիչ նյութերի ներգործությամբ[1]։
Ֆիզիկական հատկություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Իրիդիումի հիդրօքսիդը առաջացնում է կապտասև գույնի նստվածք։ Չի լուծվում հիմքերի լուծույթներում։ 350 °С ջերմաստիճանում դեհիդրվում է[1]։
Քիմիական հատկություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Ազոտի հոսքում տաքացնելով ջուր է անջատում.
- Լուծվում է աղաթթվում.
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Редкол.:Кнунянц И. Л. (гл. ред.) Химическая энциклопедия: в 5 т. — Москва: Советская энциклопедия, 1990. — Т. 2. — С. 272. — 671 с. — 100 000 экз.
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Справочник химика / Редкол.: Никольский Б.П. и др.. — 3-е изд., испр. — Л.: Химия, 1971. — Т. 2. — 1168 с.
- Руководство по неорганическому синтезу: В 6-ти т. / Ред. Брауэр Г.. — М.: Мир, 1985. — Т. 5. — 360 с.
- Ливингстон С. Химия рутения, родия, палладия осмия, иридия, платины. — М.: Мир, 1978. — 368 с.