Ժան Շրիմփթոն
Ժան Շրիմփթոն անգլ.՝ Jean Shrimpton | |
---|---|
![]() Ժան Շրիմփթոնը 1965 թվականին | |
Ծնվել է | նոյեմբերի 7, 1942[1][2] (80 տարեկան) |
Ծննդավայր | Հայ Ուիքոմ, Բակինհեմփշիր, կոմսություն, Բաքինհեմշիր, Անգլիա, Միացյալ Թագավորություն |
Քաղաքացիություն | ![]() |
Ազգություն | անգլիացի |
Կրթություն | St Bernard's Catholic Grammar School? |
Մասնագիտություն | մոդել, դերասանուհի |
Աշխատավայր | famedface |
Ամուսին | Մայքլ Քոքս |
Երեխաներ | Թադեուս Քոքս |
![]() |
Ժան Ռոզմարի Շրիմփթոն (անգլ.՝ Jean Rosemary Shrimpton, նոյեմբերի 7, 1942[1][2], Հայ Ուիքոմ, Բակինհեմփշիր, կոմսություն, Բաքինհեմշիր, Անգլիա, Միացյալ Թագավորություն)[3], անգլիացի մոդել և դերասանուհի։ Աշխարհի առաջին սուպերմոդելներից մեկն է և նորաձևության իկոնա[4][5][6]։ 2012 թվականին Շրիմփթոնը ըստ Թայմ ամսագրի ընդգրկել է «Բոլոր ժամանակների 100 ամենաազդեցիկ նորաձևության իկոնաները» ցանկում[7][7]։
Վաղ տարիներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծնվել է Բակինգեմշիրում (Անգլիա), սովորել է St Bernard's Convent դպրոցում (Սլաու)։ Երբ նա 17 տարեկան էր, ընդունվեց Langham Secretarial College քոլեջը Լոնդոնում։ 1960 թվականին նա սկսեց աշխատել որպես մոդել և հայտնվեց այնպիսի հայտնի ամսագրերի շապիկներին, ինչպիսիք են՝ Vogue, Harper's Bazaar և Vanity Fair[8]։
Գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Նրա կարիերան ծաղկեց լուսանկարիչ Դեյվիդ Բեյլիի շնորհիվ[9], երբ նրանք 1960 թվականին հանդիպեցին միմյանց նկարահանումների ժամանակ երբ Շրիմփթոնը նկարահանվում էր Kellogg's ընկերության եգիպտացորենի փաթիլների գովազդի համար[10]։ Նրանց առաջին լուսանկարահանումը եղավ 1960 թվականին[11][12]։ Համագործակցելով միմյանց հետ, Շրիմփթոնը հայտնի դարձավ ամբողջ աշխարհում[13]։ Նա ասում է, որ պարտք է Բեյլիին իր գործունեության[13], իրեն հայտնի դարձնելու[14][15] և ազդեցիկ դերի համար[11][14][16][17][18][19]։
Իր գործունեության ընթացքում նրան բազմիցս կոչել են «աշխարհի ամենաշատ վարձատրվող մոդել»[13][20][21][22], «ամենահայտնի մոդել»[21][23][24], «աշխարհում ամենաշատ լուսանկարահանված մոդել»[21][23], «աշխարհի ամենագեղեցիկ դեմք», «ամենագեղեցիկ կինը աշխարհում»[6][13][25][26][27], «րոպեի դեմքը», «60–ականների դեմքը»[5][28] և այլն։ 1963 թվականին Glamour ամսագիրը նրան հայտարարեց որպես «տարվա մոդել»։
Դառնալով հայտնի իր երկար ոտքերով[29], գեղեցիկ կազմվածքով[30], երկար մազերով[31][32][33][34][35],, «եղնիկի» աչքերով, երկար և կոր թարթիչներով[36], կամարաձև հոնքերով և շրթունքներով[37]։
1965 թվականին նա օգնեց ստեղծել մինի կիսաշրջազգեստները[27][38], որի արդյունքում երկու անգամ գործնական այցով մեկնեց Ավստրալիա, որը հովանավորել էր Victoria Racing Club ակումբը և տեղական սինթետիկ մանրաթել արտադրող ընկերությունը, որոնք օգնեցին ստեղծել շուտով շատ հայտնի դարձած զգեստը։ Դրա համար նա վաստակեց 2000 ֆունտ ստերլինգ, որը այդ թվականներին բավականին մեծ գումար էր[39]։
Երբ նա ժամանեց Մելբուրն, առաջացրեց սկանդալ, քանի որ հագել էր Քոլին Ռոլֆի ստեղծած սպիտակ զգեստը, որը ուներ 10 սմ․ երկարություն, չէր կրել գլխարկ և ձեռնոցներ, այլ թևին կապել էր տղամարդու ժամացույց, որը այդ ժամանակներում շատ անսովոր էր։ Շրիմփթոնը չէր պատկերացնում, որ կարժանանա նման սկանդալային արձագանքների ԶԼՄ–ների և մարդկության կողմից[6][27]։
1986 թվականին The Smithereens խմբի «Behind the Wall of Sleep» երգի մեջ հիշատակվում է Շրիմփթոնի անունը[40]։
Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Շրիմփթոնը և Դեյվիդ Բեյլին սկսեցին ժամադրվել իրենց համագործակցություններից ոչ ուշ, սակայն այն ընդհատվեց 1964 թվականին[9]։ Այդ ժամանակահատվածում Բեյլին ամուսնացած էր, սակայն բաժանվել էր, կարծելով, որ կապերը պետք է շարունակեր Շրիմփթոնի հետ[16]։ Նրա մյուս հայտնի սիրավեպն է եղել Տերենց Սթեմփի հետ։ Սակայն 1979 թվականին նա ամուսնացավ լուսանկարիչ Մայքլ Քոքսի հետ[41] Պենզանսում, երբ նա արդեն չորս ամիս հղի էր և սպասում էին իրենց երեխային՝ Թադեուսին (ծնվել է 1979 թվականին)։ Նրանք Պենզանսի Cornwall հյուրանոցի սեփականատերերն են[28]։
2012 թվականի հունվարի 26–ին BBC Four ալիքը ստեղծեց ֆիլմ, կոչված «We'll Take Manhattan», որը պատմում էր Շրիմփթոնի և Բեյլիի սիրավեպի մասին։ Շրիմփթոնի դերը կատարում էր Քարեն Գիլանը[42][43]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Internet Movie Database — 1990.
- ↑ 2,0 2,1 Discogs — 2000.
- ↑ Jean Shripmton - An Autobiography։ Ebury Press։ 1990։ էջ 9։ ISBN 978-0852238585
- ↑ Mansour, David (2005)։ From Abba to Zoom: A Pop Culture Encyclopedia of the Late 20th Century։ էջ 430։ ISBN 0-7407-5118-2
- ↑ 5,0 5,1 Busch, Charles (հունվարի 24, 1995)։ «He's Every Woman»։ The Advocate: p.60
- ↑ 6,0 6,1 6,2 «Milesago article on Jean Shrimpton»։ Milesago.com։ Վերցված է մարտի 30, 2011
- ↑ 7,0 7,1 Berry, Allison (ապրիլի 2, 2012)։ «All-Time 100 Fashion Icons: Jean Shrimpton»։ Time
- ↑ «Twiggy and The Shrimp – By Bill Harry»։ Retrosellers.com։ Արխիվացված է օրիգինալից 2011-08-23-ին։ Վերցված է մարտի 30, 2011
- ↑ 9,0 9,1 «PDN Legends Online: David Bailey»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2009-12-24-ին։ Վերցված է 2015-08-18
- ↑ Bumpus, Jessica (մարտի 3, 2010)։ «The Shrimpton Story»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2010-03-06-ին։ Վերցված է 2015-08-18
- ↑ 11,0 11,1 Muir, Robin (մարտի 17, 2007)։ «Two take Manhattan»։ The Guardian
- ↑ Muir, Robin (հունիսի 29, 2002)։ «`That Bob Richardson was commissioned for Brides is like finding Charles Manson...(subscription required)»։ The Independent
- ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 Bocca, Geoffrey (հունվարի 8, 1967)։ «The Girl Behind the World's Most Beautiful Face»։ Family Weekly
- ↑ 14,0 14,1 Collette, Adrian (փետրվարի 16, 2003)։ «The shortest century and the greatest party»։ The Age (Melbourne)
- ↑ «In the raw»։ Guardian։ սեպտեմբերի 17, 2005
- ↑ 16,0 16,1 Hauptfuhrer, Fred (սեպտեմբերի 26, 1977)։ «The Women David Bailey Photographs Become His Lovers, and Marie Helvin Is the Latest»։ People 8 (13)։ Արխիվացված է օրիգինալից 2015-07-22-ին։ Վերցված է 2015-08-18
- ↑ NY JS DB 62 by David Bailey Archived 2010-07-08 at the Wayback Machine. Steidlville.com
- ↑ David Bailey and Martin Harrison. Birth of the Cool: 1957–1969
- ↑ «David Bailey: Godfather of cool»։ BBC News։ հունիսի 15, 2001
- ↑ Polly (հունիսի 12, 1967)։ «Shrimp Shines up Londonderry Hair»։ Pittsburg Post-Gazette
- ↑ 21,0 21,1 21,2 Hammond, Fay (օգոստոսի 19, 1968)։ «Not the Very Model of a Modern Major Mannequin»։ Los Angeles Times։ Արխիվացված է օրիգինալից 2012-11-02-ին։ Վերցված է 2015-08-18
- ↑ «American Designs Best 'London Look'»։ Milwaukee Journal։ հունիսի 8, 1967։ Արխիվացված է օրիգինալից 2019-10-27-ին։ Վերցված է 2015-08-18
- ↑ 23,0 23,1 Cloud, Barbara (հունիսի 11, 1967)։ «Most Photographed Model Reticent About Her Role»։ The Pittsburg Press
- ↑ Morris, Ann (հունիսի 23, 2001)։ «A womb with a view»։ Telegraph (London)։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-01-04-ին։ Վերցված է 2015-08-18
- ↑ Cloud, Barbara (հունիսի 9, 1967)։ «Ex-Window Designer London Look Winner»։ The Pittsburg Press
- ↑ «Clippings on 3 March 1969»։ Los Angeles, CA, USA: Independent։ մարտի 3, 1969։ էջ 24
- ↑ 27,0 27,1 27,2 McKenzie, Sheena (նոյեմբերի 1, 2012)։ «Melbourne Cup memories: The legs that stopped a nation»։ CNN
- ↑ 28,0 28,1 «Being 'ordinary' has its rewards»։ The Miami News։ հունիսի 30, 1980(չաշխատող հղում)
- ↑ Orbach, Suzie։ Hunger Strike: The Anorectic's Struggle as a Metaphor for Our Age։ էջ 53
- ↑ Changes in culture and society in the sixties(չաշխատող հղում) nelsonthornes.com
- ↑ Mansour, David (2005)։ From Abba to Zoom: A Pop Culture Encyclopedia of the Late 20th Century։ ISBN 0-7407-5118-2
- ↑ «'Funny Girl' Can Become Beautiful Girl»։ The Evening Independent։ հունվարի 23, 1969
- ↑ Menkes, Suzy (փետրվարի 28, 2005)։ «A striking combo:broadtail and fringe»։ New York Times
- ↑ Alexander, Hilary (փետրվարի 28, 2005)։ «The Look bounces back in Milan with 'Shrimp Clones'»։ The Daily Telegraph (London)։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-04-21-ին։ Վերցված է 2015-08-18
- ↑ «HE FOCUSED ON THE MOST FASHIONABLE FACES OF THE '60S»։ Philadelphia Inquirer։ փետրվարի 18, 1984
- ↑ Glossary: Season 1 The Advocate p. 38. 20 November 2001.
- ↑ Cloud, Barbara (հունվարի 18, 1989)։ «Pout power Fashionable lips are getting fuller now, just like Ms. Hershey's kisses»։ Chicago Tribune։ Արխիվացված է օրիգինալից 2012-11-02-ին։ Վերցված է 2015-08-18
- ↑ Style Icon: Jean Shrimpton Archived 2010-11-27 at the Wayback Machine. 2006-09-18. Fabsugar.com
- ↑ «Jean Shrimpton in Melbourne»։ MILESAGO։ Վերցված է 2015-01-29
- ↑ «Especially for You (1986)»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2011-10-14-ին։ Վերցված է հունվարի 27, 2012
- ↑ Jones, Jerene (հունիսի 14, 1982)։ «Once the Face of the '60s, Jean Shrimpton Is Now the Model of An English Innkeeper»։ People 17 (23)։ Արխիվացված է օրիգինալից 2015-07-22-ին։ Վերցված է 2015-08-18
- ↑ «We'll Take Manhattan»։ BBC News։ Վերցված է հունվարի 26, 2012
- ↑ Carpenter, Julie (օգոստոսի 2, 2011)։ «Return of the Shrimp»։ Daily Express
|
![]() |
Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Ժան Շրիմփթոն կատեգորիայում։ |